Volcker-regel
De Volcker Rule is een federale verordening die banken in het algemeen verbiedt bepaalde beleggingsactiviteiten met hun eigen rekeningen uit te voeren en hun transacties met hedgefondsen en private equity-fondsen, ook wel gedekte fondsen genoemd, beperkt. De Volcker Rule beoogt bankklanten te beschermen door te voorkomen dat banken bepaalde soorten speculatieve investeringen doen die hebben bijgedragen aan de financiële crisis van 2008.
In augustus 2019 stemde The Office of the Comptroller of the Currency om de Volcker Rule te wijzigen in een poging te verduidelijken welke effectenhandel wel en niet door banken was toegestaan. De wijziging zou vereisen dat vijf regelgevende instanties zich aftekenen voordat ze van kracht worden, maar wordt over het algemeen gezien als een versoepeling van de eerdere beperking van de regel dat banken hun eigen middelen gebruiken om effecten te verhandelen.
Geschiedenis van de Volcker-regel
De Volcker-regel, vernoemd naar voormalig voorzitter van de Federal Reserve Paul Volcker, verwijst naar sectie 619 van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, die regels bevat voor de uitvoering van sectie 13 van de Bank Holding Company Act van 1956.
De Volcker-regel verbiedt banken om hun eigen rekeningen te gebruiken voor handel op korte termijn voor effecten, derivaten en grondstoffenfutures, evenals opties op elk van deze instrumenten. De regel verbiedt banken of verzekerde bewaarinstellingen ook om eigendomsbelangen in hedgefondsen of private equity-fondsen te verwerven of te behouden, behoudens bepaalde vrijstellingen. Met andere woorden, de regel is bedoeld om banken te ontmoedigen om te veel risico te nemen door hen te verbieden hun eigen middelen te gebruiken om dit soort investeringen te doen om de winst te vergroten. De Volcker-regel gaat ervan uit dat deze speculatieve handelsactiviteiten niet ten goede komen aan de klanten van banken.
De regel werd van kracht op 1 april 2014, waarbij de volledige naleving van de banken vóór 21 juli 2015 vereist was, hoewel de Federal Reserve sindsdien procedures heeft ingesteld voor banken om verlengde tijd aan te vragen voor de overgang naar volledige naleving voor bepaalde activiteiten en investeringen. Op 30 mei 2018 stemden leden van de Federal Reserve Board, onder leiding van voorzitter Jerome (Jay) Powell, unaniem om een voorstel in te dienen om de beperkingen rond de Volcker Rule af te schaffen en de kosten te verlagen voor banken die hieraan moeten voldoen. Het doel, volgens Powell, is "... om te complexe en inefficiënte vereisten te vervangen door een meer gestroomlijnde reeks vereisten."
Meer over de specificaties van de Volcker Rule
De regel, zoals deze bestaat, biedt banken de mogelijkheid om door te gaan met het maken van markten, het afsluiten van verzekeringen, het afdekken van effecten, het verhandelen van overheidspapier, het aangaan van verzekeringsactiviteiten, het aanbieden van hedgefondsen en private equity-fondsen en het optreden als agenten, makelaars of bewaarders. Banken kunnen deze diensten aan hun klanten blijven aanbieden om winst te genereren. Banken kunnen echter niet aan deze activiteiten deelnemen als dit een materieel belangenconflict zou veroorzaken, de instelling zou blootstellen aan risicovolle activa of handelsstrategieën of instabiliteit zou veroorzaken binnen de bank of binnen het gehele Amerikaanse financiële systeem.
Afhankelijk van hun omvang moeten banken voldoen aan verschillende rapportagevereisten om details van hun gedekte handelsactiviteiten aan de overheid bekend te maken. Grotere instellingen moeten een programma implementeren om de naleving van de nieuwe regels te waarborgen, en hun programma's zijn onderworpen aan onafhankelijke testen en analyses. Kleinere instellingen zijn onderworpen aan mindere compliance- en rapportagevereisten.
Geschiedenis van de Volcker-regel
De oorsprong van de regel gaat terug tot 2009, toen econoom en voormalig Fed-voorzitter Paul Volcker een stuk regelgeving voorstelden als reactie op de aanhoudende financiële crisis (en nadat de grootste banken van het land grote verliezen hadden opgelopen uit hun eigen handelsarmen) die banken wilden verbieden om speculeren op de markten. Volcker hoopte uiteindelijk de kloof tussen commercieel bankieren en investeringsbankieren te herstellen - een divisie die ooit bestond maar juridisch werd opgelost door een gedeeltelijke intrekking van de Glass-Steagall Act in 1999.
Hoewel het geen deel uitmaakte van het oorspronkelijke voorstel van toenmalig president Barack Obama voor financiële revisie, werd de Volcker Rule door Obama onderschreven en in januari 2010 door het Congres aan het voorstel toegevoegd.
In december 2013 keurden vijf federale agentschappen de definitieve voorschriften goed die deel uitmaken van de Volcker Rule - de Raad van Bestuur van het Federal Reserve System, de Federal Deposit Insurance Corporation, het Office of the Comptroller of the Currency, de Commodity Futures Trading Commission en de Beveiligingen en Uitwisselingen Commissie.
Kritiek op de Volcker-regel
De Volcker Rule is breed bekritiseerd vanuit verschillende invalshoeken. De Amerikaanse Kamer van Koophandel beweerde in 2014 dat er nooit een kosten-batenanalyse is uitgevoerd en dat de kosten in verband met de Volcker-regel zwaarder wegen dan de baten. In 2017 zei de top risk functionaris van het Internationaal Monetair Fonds dat regelgeving om speculatieve weddenschappen te voorkomen moeilijk te handhaven is en dat de Volcker Rule onbedoeld de liquiditeit op de obligatiemarkt zou kunnen verminderen. De FEDS (Finance and Economics Discussion Series) van de Federal Reserve voerde een soortgelijk argument aan en zei dat de Volcker-regel de liquiditeit zal verminderen als gevolg van een vermindering van de marktmakende activiteiten van banken. Bovendien onthulde een rapport van Reuters in oktober 2017 dat de Europese Unie een wetsontwerp had geschrapt dat velen als het antwoord van Europa op de Volcker-regel typeerden, en daarbij geen te verwachten overeenkomst in de hand had. Ondertussen hebben verschillende rapporten een lichter dan verwachte impact op de inkomsten van grote banken aangehaald in de jaren na de inwerkingtreding van de regel - hoewel voortdurende ontwikkelingen in de uitvoering van de regel van invloed kunnen zijn op toekomstige operaties.
Toekomst van de Volcker-regel
In februari 2017 ondertekende de Amerikaanse president Donald Trump een uitvoerend bevel waarin de toenmalige minister van Financiën Steven Mnuchin werd opgedragen de bestaande financiële systeemverordeningen te herzien. Sinds de uitvoeringsbevel hebben Treasury-functionarissen meerdere rapporten vrijgegeven waarin wijzigingen aan Dodd-Frank worden voorgesteld, waaronder een aanbevolen voorstel om banken grotere vrijstellingen toe te staan onder de Volcker Rule.
In een van de rapporten, uitgebracht in juni 2017, zei de Schatkist dat het belangrijke wijzigingen aanbeveelt aan de Volcker-regel, terwijl het toevoegt dat het de intrekking ervan niet ondersteunt en "in principe" de beperkingen van de regel op handel voor eigen rekening ondersteunt. Het rapport beveelt met name aan om vrij te stellen van de Volcker Rule-banken met minder dan $ 10 miljard aan activa. De Schatkist noemde ook door de regel veroorzaakte nalevingslasten en stelde voor de definities van handel voor eigen rekening en gedekte fondsen te vereenvoudigen en te verfijnen bovenop het verzachten van de verordening, zodat banken gemakkelijker hun risico's kunnen afdekken.
Sinds de evaluatie van juni 2017 rapporteerde Bloomberg in januari 2018 dat het kantoor van de Schatkist van de Controleur van de Munt heeft geleid tot inspanningen om de Volcker-regel te herzien in overeenstemming met enkele aanbevelingen van de Schatkist. Een tijdlijn voor het van kracht worden van voorgestelde herzieningen blijft onduidelijk, hoewel het zeker maanden of jaren zou duren. De stemming door de Federal Reserve Board eind mei 2018 zet de weg vrij voor een bredere afwikkeling van de regel in zijn huidige vorm.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.