Wat zijn de kenmerken van een monopolistische markt?

Een monopolistische markt is een marktstructuur met de kenmerken van een puur monopolie. Een monopolie bestaat wanneer een leverancier een bepaald goed of een bepaalde dienst aan veel consumenten levert. In een monopolistische markt heeft het monopolie, of het controlerende bedrijf, volledige controle over de markt, dus bepaalt het de prijs en het aanbod van een goed of dienst.

Hoe een monopolistische markt werkt

Het monopolie dat de prijs en het aanbod van een goed of dienst bepaalt, wordt de prijsmaker genoemd. Een monopolie is een winstmaximalisatie, want door het aanbod en de prijs van het goed of de dienst die het biedt te veranderen, kan het grotere winst genereren. Door het punt te bepalen waarop zijn marginale inkomsten gelijk zijn aan zijn marginale kosten, kan het monopolie het outputniveau vinden dat zijn winst maximaliseert.

Met over het algemeen slechts één verkoper die de productie en distributie van een goed of dienst beheert, kunnen andere bedrijven de markt niet betreden. Er zijn doorgaans hoge toetredingsdrempels, dit zijn obstakels die verhinderen dat een bedrijf een markt betreedt. Potentiële toetreders tot de markt zijn in het nadeel omdat het monopolie het voordeel van de first mover heeft en de prijzen kan verlagen om een ​​potentiële nieuwkomer te onderbieden en te voorkomen dat zij marktaandeel winnen.

Aangezien er slechts één leverancier is en bedrijven niet gemakkelijk kunnen in- of uitstappen, zijn er geen alternatieven voor de goederen of diensten. Daarom heeft een monopolie ook absolute productdifferentiatie omdat er geen andere vergelijkbare goederen of diensten zijn.

Zijn monopolistische markten inefficiënt?

Zowel historisch als in moderne tijden zijn economen verdeeld over de theorie van monopolistische concurrentie. Economen zijn het erover eens dat de meeste monopolistische activiteiten het gevolg zijn van overheidsprivileges voor bepaalde bedrijven; velen geloven echter ook dat een concentratie in de natuurlijke industrie, of een monopolie of oligopolie, niet leidt tot marktinefficiënties. Inefficiënties ontstaan ​​alleen wanneer minder van een goed of dienst wordt geleverd met hogere economische winst dan het niveau van marktclearing.

Natuurlijke monopolies

Een natuurlijk monopolie is een soort monopolie dat voorkomt in een indutry met extreem hoge vaste distributiekosten. Voor de elektriciteitsvoorziening is bijvoorbeeld een enorme infrastructuur nodig, gebouwd met kabels en netten. Voor het bedrijf dat voor de infrastructuur betaalt, worden de kosten beschouwd als verzonken kosten, of kosten die, eenmaal gemaakt, niet kunnen worden verhaald. Doorgaans is er één bedrijf dat de dienst levert, omdat als andere toetreders zouden worden aangemoedigd om de markt te betreden, dit inefficiënties en verlies voor de samenleving zou veroorzaken omdat de concurrent de zware infrastructuur zou moeten dupliceren.

De natuurlijke monopolistische theorie wordt zowel theoretisch als empirisch aangevochten. De theoretische uitdagingen impliceren dat methodologische problemen in het algemeen evenwicht micro-economie en dat er fouten zijn in de perfecte concurrentiemodellen. Andere economen beweren dat de natuurlijke monopolietheorie niet uit de geschiedenis voortkomt en dat niet-gereguleerde industrieën die door grote bedrijven worden bestuurd een toenemende productiviteit vertonen, dalende reële kosten en veel nieuwe toetreders tot de markt.

Voorbeeld van een monopoliemarkt

In een pure monopolistische marktstructuur is er slechts één onderneming in een bepaalde industrie. Wat de regelgeving betreft, wordt een markt echter als monopolistisch beschouwd als een onderneming 25% of meer van de markt in handen heeft. De Beers heeft bijvoorbeeld een monopolie in de diamantindustrie. (Zie "Hoe wordt winst gemaximaliseerd in een monopolistische markt?" Voor meer informatie.)