Toekomstige prijzen
Forward pricing is een industriestandaard voor beleggingsfondsen ontwikkeld door de Securities and Exchange Commission (SEC), die beleggingsmaatschappijen verplicht transacties te taxeren volgens de netto-eindwaarde van de dag (NAV), ook bekend als de forward-prijs.
Regel 22 (c) (1) vormt de basis voor deze prijsstelling en staat bekend als de termijnprijsregel. Forward pricing helpt om verwatering van aandeelhouders te verminderen en zorgt voor efficiëntere transacties met onderlinge fondsen.
Belangrijkste leerpunten
- Forward pricing is een conventie die door beleggingsfondsen wordt gebruikt om aandelen te prijzen op basis van het einde van de intrinsieke waarde van elke dag.
- NAV berekent de totale marktwaarde van de beleggingen van het fonds minus fondsverplichtingen en -kosten.
- Forward-prijzen zijn vastgesteld bij SEC-regel 22 (c) (1) en zijn bedoeld om de effecten van verwatering van aandelen te verminderen en ook om de prijs van fondsen in de hele industrie te standaardiseren.
De basisprincipes van voorwaartse prijsbepaling
Forward pricing is de standaardmethode waarvoor open-end beleggingsfondsen worden verhandeld. Forward-prijzen hebben voornamelijk betrekking op open-end beleggingsfondsen die niet worden verhandeld op een beurs met realtime-prijzen. Open-end beleggingsfondsen worden gekocht en verkocht van de beleggingsmaatschappij. Beleggers kunnen ze kopen via tussenpersonen zoals financiële adviseurs, makelaars en kortingsbemiddelingsplatforms.
Regel 22 (c) (1) van de Investment Advisors Act van 1940 vereist dat beleggingsfondsen worden verhandeld tegen hun termijnprijs. Beleggingsfondsen waarderen hun aandelen eenmaal per dag na het sluiten van de markt. De slotkoers wordt de intrinsieke waarde (NIW) genoemd. De NIW is gelijk aan de totale marktwaarde van activa minus de verplichtingen van de beleggingsfondsen gedeeld door het aantal uitstaande aandelen. Alle onderliggende effecten worden opgenomen tegen hun dagelijkse slotwaarde.
Beleggers die transacties aanvragen, handelen tegen de eerstvolgende termijnkoers van het beleggingsfonds. De termijnprijsregel vereist dat transacties worden gebaseerd op termijnprijzen voor de grootste efficiëntie. Daarom vereist forward pricing wederzijdse fondsboekhouding om zorgvuldig rekening te houden met de timing van fondstransacties. Beleggingsfondsen die worden verhandeld tijdens de handelsdag ontvangen de NAV aan het einde van de dag als transactieprijs. Beleggingsfondsen die worden verhandeld na het sluiten van de markt, ontvangen de koers van de volgende dag. Met forward pricing kan een beleggingsfondstransactie niet plaatsvinden tegen een vorige NIW. De prijs kan alleen worden gebaseerd op een waarde die wordt bepaald na ontvangst van een bestelling.
Overwegingen bij prijsstelling
De SEC heeft Regel 22 (c) (1) ingesteld om het risico van verwatering door aandeelhouders te verminderen die kan optreden door achterwaartse prijsbepalingsmethoden. De SEC heeft ook swing-prijsmechanismen toegevoegd voor dagelijkse NIW-berekeningen die van kracht worden in november 2018. Swing-prijzen zoals beschreven in artikel 22 (c) (1) onder bepalingen (a) (3) zullen beleggingsfondsen in staat stellen marginaal rekening te houden met transactiekosten van het fonds om de liquiditeitsrisico's van het fonds beter te beheersen. Bedrijven moeten swing-pricingbeleid opstellen dat in het prospectus van een fonds wordt beschreven.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.