Wat is een valutareserve?

Een valutareserve is een valuta die in grote hoeveelheden wordt aangehouden door overheden en andere instellingen als onderdeel van hun deviezenreserves. Deze reservevaluta's worden meestal de internationale prijsmechanismen voor grondstoffen die op de wereldmarkt worden verhandeld, zoals olie, aardgas, goud en zilver, waardoor andere landen deze valuta aanhouden om deze goederen te betalen. Momenteel is de Amerikaanse dollar de primaire reservevaluta ter wereld, die niet alleen door Amerikaanse banken, maar ook door andere landen wordt bewaard.

Reserves fungeren als een schokdemper tegen factoren die de wisselkoers van een valuta negatief kunnen beïnvloeden, dus de centrale bank van een land gebruikt haar valutareserves om te helpen bij het handhaven van een stabiele koers, kopen of verkopen, afhankelijk van welke richting ze de wisselkoersen willen gaan. Door de reserveniveaus te manipuleren en aan te passen, kan een centrale bank volatiele valutaschommelingen voorkomen door de wisselkoers te beïnvloeden en de vraag naar en de waarde van de eigen valuta te verhogen.

Periodiek voldoet het bestuur van een centrale bank aan de besluitvorming over de reserveverplichtingen als onderdeel van het monetaire beleid. Het bedrag dat een bank in reserve moet houden, fluctueert afhankelijk van de staat van de economie en wat het bestuur als het optimale niveau bepaalt.

Voorbeelden van reservevaluta's

In het verleden zijn reservevaluta de facto tot stand gekomen: het waren gewoon de valuta die toebehoorde aan de machtigste landen of die de handel domineerden. De Bretton Woods-overeenkomst (zie hieronder) heeft de Amerikaanse dollar in wezen aangewezen als 's werelds grootste valutareserve in 1944. Maar er zijn andere populaire valuta's in reserves.

Het dichtst in de buurt van een officiële lijst van reservevaluta's komt van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), wiens mand met speciale trekkingsrechten (SDR) de valuta's bepaalt die landen kunnen ontvangen als onderdeel van IMF-leningen. De euro, geïntroduceerd in 1999, is de tweede meest gebruikte reservevaluta. Anderen in de mand omvatten de Japanse yen en het Britse pond sterling. De nieuwste toevoeging, geïntroduceerd in oktober 2016, is de Chinese yuan of renminbi.

Het Amerikaanse valutareservesysteem

In de VS maken bijna alle banken deel uit van het Federal Reserve-systeem en is het vereist dat een bepaald percentage van hun activa wordt gedeponeerd bij hun regionale Federal Reserve Bank.

Deze reservevereisten worden vastgesteld door de Raad van Bestuur van de Fed. Door de vereisten te variëren, kan de Fed de geldhoeveelheid beïnvloeden. Reserves houden de banken ook veilig door het risico te verminderen dat ze in gebreke blijven door ervoor te zorgen dat ze een minimum aantal fysieke fondsen in hun reserves behouden. Dit verhoogt het beleggersvertrouwen en stabiliseert de economie.

De dollar als reserve valuta van de wereld

In 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog, kwamen 44 landen bijeen en besloten hun valuta te koppelen aan de Amerikaanse dollar, waarbij de VS de sterkste macht onder de geallieerden was. Als gevolg van de Bretton Woods-overeenkomst werd de Amerikaanse dollar officieel bekroond tot de reservevaluta van de wereld, ondersteund door 's werelds grootste goudreserves. In plaats van goudvoorraden aan te houden, verzamelden andere landen reserves van Amerikaanse dollars; centrale banken zouden vaste wisselkoersen handhaven tussen hun valuta en de greenback. Na het einde van de oorlog kwamen de geherstructureerde regeringen van de voormalige Asmogendheden ook overeen dollars te gebruiken voor hun valutareserves.

De Amerikaanse dollar ging in de jaren zeventig van de gouden standaard, wat leidde tot hedendaagse zwevende wisselkoersen. Maar het blijft de reservevaluta ter wereld en de meest inwisselbare valuta voor wereldwijde handel en transacties, grotendeels gebaseerd op de omvang en kracht van de Amerikaanse economie en de dominantie van de Amerikaanse financiële markten.