securitiseren
De term securitiseren verwijst naar het poolen van financiële activa om nieuwe effecten te creëren die kunnen worden verhandeld en verkocht aan beleggers. Deze gepoolde financiële activa bestaan over het algemeen uit verschillende soorten leningen. Hypotheken, creditcardschuld, autoleningen, studieleningen en andere vormen van contractuele schulden worden vaak gesecuritiseerd om deze van de balans van het oorspronkelijke bedrijf - de bank - te vrijmaken en krediet vrij te maken voor nieuwe geldschieters. De waarde en kasstromen van het nieuwe effect zijn gebaseerd op de onderliggende waarde en kasstromen van de activa die worden gebruikt in het securitisatieproces. Ze variëren afhankelijk van hoe het zwembad in tranches is verdeeld.
Belangrijkste leerpunten
- De term securitiseren is het proces waarbij financiële activa worden samengevoegd om nieuwe effecten te creëren die kunnen worden verhandeld en verkocht aan beleggers.
- Hypotheken en andere vormen van contractuele schulden worden vaak gesecuritiseerd om deze van de balans van het oorspronkelijke bedrijf te verwijderen en krediet vrij te maken voor nieuwe geldschieters.
- Securitisatie is een geweldig systeem wanneer kredietverstrekkers goede leningen verstrekken en ratingbedrijven ze eerlijk houden.
- Maar er kunnen problemen zijn wanneer activa giftig worden, zoals wanneer de subprime hypotheekmarkt instortte, wat leidde tot de financiële crisis van 2007-2008.
Securitize begrijpen
Wanneer een geldschieter securitiseert, creëert het een nieuwe beveiliging door bestaande activa samen te voegen. Deze nieuwe effecten worden gedekt door vorderingen op de gepoolde activa. De opdrachtgever selecteert eerst de te poolen schuld zoals woninghypotheken voor een door hypotheek gedekt effect (MBS). Deze pool bevat een subset van leners. Kredietnemers met uitstekende kredietbeoordelingen en zeer weinig risico op wanbetaling kunnen allemaal worden samengevoegd om een hoogwaardig gesecuritiseerd actief te verkopen, of ze kunnen in andere pools worden samengevoegd met kredietnemers met een hoger wanbetalingsrisico om het algemene risicoprofiel van de resulterende effecten te verbeteren.
Wanneer de selectie is voltooid, worden deze gepoolde hypotheken verkocht aan een emittent. Dit kan een derde partij zijn die gespecialiseerd is in het creëren van gesecuritiseerde activa of het kan een special purpose vehicle (SPV) zijn dat door de initiator is ingesteld om zijn risicoblootstelling aan de resulterende door activa gedekte effecten te beheersen. De emittent of SPV fungeert in wezen als een shell-corporatie. De SPV verkoopt vervolgens de effecten, die worden ondersteund door de activa in de SPV, aan beleggers.
Securitiseren is niet inherent goed of slecht. Het is gewoon een proces dat banken helpt om illiquide activa in liquide activa te veranderen en krediet vrij te maken. Dat gezegd hebbende, de integriteit van dit complexe proces is afhankelijk van banken die morele verantwoordelijkheid behouden voor de leningen die ze verstrekken, zelfs als ze niet wettelijk aansprakelijk zijn, en van ratingbedrijven die bereid zijn om originators op te roepen als ze afstand doen van deze verantwoordelijkheid.
Het securitisatieproces is afhankelijk van de morele verantwoordelijkheid van banken voor leningen die zij verstrekken en van ratingbedrijven om originators op te roepen.
Speciale overwegingen
Er zijn verschillende redenen waarom geldschieters kunnen securitiseren. Een van de belangrijkste redenen is omdat het de kosten verlaagt. Een geldschieter kan bijvoorbeeld schulden herverpakken en door activa gedekte effecten verkopen om zijn eigen kredietwaardigheid te verhogen. Dus een geldschieter met een B-rating kan in de gelederen stijgen nadat hij zijn schuld met een AAA-rating heeft gesecuritiseerd. Door dit te doen, kunnen andere geldschieters eerder lenen tegen lagere rentetarieven, waardoor de kosten van schulden worden verlaagd. Securitisatie helpt ook banken en andere geldschieters om hun balans te wissen. Door de activa samen te voegen en een nieuw effect te creëren, wordt het een item buiten de balans. Dit betekent dat deze posten geen effect hebben op de balans.
Door activa gedekte effecten zijn aantrekkelijk voor beleggers. Maar ze zijn vooral aantrekkelijk voor institutionele beleggers. Dat komt omdat ze zeer aanpasbaar zijn en een product kunnen aanbieden dat is afgestemd op de behoeften van deze grote investeerders. Als deze effecten zijn uitgekleed, kunnen de beleggers kiezen tussen alleen hoofdsom en alleen rente en verschillende tranches selecteren. De emittent creëert het door activa gedekte effect in overeenstemming met de marktbehoefte en ratingbureaus kennen ratings toe volgens het verwachte vermogen van de kredietnemers waarvan de leningen het product vormen om hun betalingen bij te houden. En er is een markt voor elk type lening.
Bijvoorbeeld, gesecuritiseerde producten gemaakt van subprime-leners hebben een hogere algehele kans op wanbetaling en risicovollere ratings, maar die leningen bieden ook meer directe kasstromen en dus een beter rendement. Dus dat soort zekerheid past misschien in een portefeuille die gericht is op het genereren van inkomsten op korte termijn. Maar een pool van kredietnemers met een hoge rating zal lagere kasstromen hebben, aangezien de kredietnemers in aanmerking komen voor lagere rentetarieven en een hoger risico op vooruitbetaling hebben. Zelfs met deze nadelen heeft het resulterende effect een beter rendement dan de meeste obligaties, terwijl het een risicoprofiel biedt dat niet zo ver uit de pas loopt. Dat is op voorwaarde dat de beoordelingen nauwkeurig zijn.
Voorbeeld van securitisatie
Securitisatie is een geweldig systeem wanneer kredietverstrekkers goede leningen verstrekken en ratingbedrijven ze eerlijk houden. Maar het heeft wel zijn nadelen. Wanneer initiatiefnemers beginnen met het verstrekken van NINJA-leningen en ratingbedrijven nemen hun documentatie over geloof, dan worden slechte en potentieel giftige activa op de markt verkocht als zijnde veel meer gezond dan ze zijn. Dat is precies wat er gebeurde in een van de ergste crashes in de geschiedenis. Door hypotheek gedekte effecten waren een van de factoren die hebben bijgedragen aan de financiële crisis van 2007-2008, die heeft geleid tot het falen van verschillende grote banken, om nog maar te zwijgen over de eliminatie van triljoenen dollars aan rijkdom. Het effect was zo wijdverbreid dat het onrust veroorzaakte op de wereldwijde financiële markten.
Het hele probleem begon toen de toegenomen vraag naar deze effecten, in combinatie met een stijging van de huizenprijzen, banken en andere geldschieters ertoe brachten een deel van hun kredietbehoeften te versoepelen. Het kwam op het punt dat bijna iedereen huiseigenaar kon worden. Maar er gebeurde iets. De huizenprijzen bereikten hun hoogtepunt en de markt stortte in. Subprime-hypotheekgevers - zij die zich normaal gesproken geen huis konden veroorloven - begonnen in gebreke te blijven en subprime MBS begon veel van hun waarde te verliezen. Het kwam uiteindelijk op het punt waarop deze activa overgewaardeerd waren en niemand in staat was om ze te lossen. Dit leidde tot een verkrapping van de kredietmarkt, waarbij veel banken op instorten stonden. Onder de Obama-administratie stapte de Amerikaanse schatkist binnen met een stimuleringspakket van $ 700 miljard om het banksysteem uit de crisis te helpen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.