Wat is het verschil tussen WACC en IRR?

De gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) en het interne rendement (IRR) kunnen samen in verschillende financiële scenario's worden gebruikt, maar hun berekeningen dienen heel verschillende doeleinden.

Wat is WACC?

WACC is de gemiddelde kosten na belastingen van de kapitaalbronnen van een bedrijf en een maat voor het renterendement dat een bedrijf betaalt voor zijn financiering. Het is beter voor het bedrijf wanneer de WACC lager is, omdat het zijn financieringskosten minimaliseert.

Sommige van de kapitaalbronnen die doorgaans worden gebruikt in de kapitaalstructuur van een bedrijf zijn gewone aandelen, preferente aandelen, kortlopende schulden en langlopende schulden. Deze kapitaalbronnen worden gebruikt om het bedrijf en zijn groei-initiatieven te financieren.

Door een gewogen gemiddelde te nemen, laat de WACC zien hoeveel gemiddelde rente het bedrijf betaalt voor elke dollar die het financiert. Vanuit het perspectief van het bedrijf is het het voordeligst om de laagste kapitaalrente te betalen die het kan, maar de marktvraag is een factor voor de rendementsniveaus die het biedt. Over het algemeen hebben schuldaanbiedingen lagere rentebetalingen dan aandelenaanbiedingen.

Bedrijven gebruiken de WACC als een minimum voor overweging bij het analyseren van projecten, omdat dit het basisrendement is dat nodig is voor het bedrijf. Analisten gebruiken de WACC voor het disconteren van toekomstige kasstromen om een ​​netto contante waarde te verkrijgen bij het berekenen van de waardering van een bedrijf.

De formule voor WACC

WACC = EE + D⋅r + DE + D⋅q⋅ (1 − t) waar: E = EquityD = Debtr = Kosten van equityq = Kosten van debtt = Vennootschapsbelastingtarief \ begin {uitgelijnd} & WACC = \ frac {E } {E + D} \ cdot r + \ frac {D} {E + D} \ cdot q \ cdot (1-t) \\ & \ textbf {waar:} \\ & E ​​= \ text {Equity} \\ & D = \ text {Schuld} \\ & r = \ text {Kosten van eigen vermogen} \\ & q = \ text {Kosten van schuld} \\ & t = \ text {Tarief vennootschapsbelasting} \\ \ end {gericht} WACC = E + DE ⋅r + E + DD ⋅q⋅ (1 − t) waarbij: E = EquityD = Debtr = Kosten van equityq = Kosten van debtt = Vennootschapsbelastingtarief

Wat is IRR?

Een intern rendement kan worden uitgedrukt in verschillende financiële scenario's. In de praktijk is een intern rendement een waarderingsmaatstaf waarbij de netto contante waarde (NPR) van een stroom kasstromen gelijk is aan nul.

Gewoonlijk wordt de IRR door bedrijven gebruikt om kapitaalprojecten te analyseren en te beslissen. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een investering in een nieuwe fabriek evalueren versus een bestaande fabriek uitbreiden op basis van de IRR van elk project. Hoe hoger de IRR, hoe beter de verwachte prestaties van het project en hoe meer rendement het project kan opleveren voor het bedrijf.

De formule voor IRR

Er is geen specifieke formule voor het berekenen van IRR. Het is eigenlijk de formule voor NPR ingesteld op nul.

NPV = ∑t = 1TCt (1 + r) t − Co = 0where: Ct = Netto geldinstroom gedurende de periode tCo = Totale initiële investeringskostenr = Kortingsratet = Aantal tijdsperioden \ begin {uitgelijnd} & NPV = \ sum_ { t = 1} ^ {T} \ frac {Ct} {(1 + r) ^ t} - {Co} = 0 \\ & \ textbf {where:} \\ & Ct = \ text {Netto contante instroom tijdens de periode } t \\ & Co = \ text {Totale initiële investeringskosten} \\ & r = \ text {Kortingspercentage} \\ & t = \ text {Aantal perioden} \\ \ end {uitgelijnd} NPV = t = 1∑ T (1 + r) tCt −Co = 0 waar: Ct = Netto geldinstroom gedurende de periode tCo = Totale initiële investeringskostenr = Kortingsratet = Aantal tijdsperioden

Wanneer WACC en IRR gebruiken

De WACC wordt gebruikt in samenhang met IRR, maar is niet noodzakelijkerwijs een interne prestatierendement, dat is waar de IRR binnenkomt. Bedrijven willen dat de IRR van een interne analyse groter is dan de WACC om de financiering te dekken.

De IRR is een investeringstechniek die door bedrijven wordt gebruikt om het rendement te bepalen dat zij volledig kunnen verwachten van toekomstige kasstromen van een project of een combinatie van projecten. Over het algemeen geeft IRR een evaluator het rendement dat ze verdienen of verwachten te behalen op de projecten die ze op jaarbasis analyseren.

Wanneer puur wordt gekeken naar prestatiestatistieken voor analyse, gebruikt een manager doorgaans IRR en rendement op investering (ROI). De IRR biedt een rendement op jaarbasis, terwijl de ROI een evaluator het alomvattende rendement op een project geeft over de hele levensduur van het project.