7 Gemeenschappelijke fouten bij het kopen van obligaties

Individuele beleggers die op zoek zijn naar inkomsten of het behoud van kapitaal overwegen vaak om obligaties aan hun portefeuilles toe te voegen. Helaas realiseren de meeste beleggers zich niet de potentiële risico's die gepaard gaan met een belegging in een schuldinstrument.

In dit artikel zullen we zeven van de meest gemaakte fouten bekijken en de problemen die beleggers met een vast inkomen over het hoofd zien.

Grondbeginselen van schuldinstrumenten

Schuldinstrumenten omvatten vaste en variabele obligaties, obligaties, bankbiljetten, depositocertificaat en rekeningen. Deze producten worden door overheden en bedrijven gebruikt om fondsen te werven om activiteiten en projecten te financieren. Schuldbewijzen kunnen vele vormen aannemen. Sommige kunnen een hoog rendement bieden, maar de houder moet ook verhoogde risico's nemen.

Degenen die obligaties uitgeven, worden emittenten genoemd en de belegger die de obligatie koopt, is de obligatiehouder. Obligatiehouders fungeren als geldgever en ontvangen een rentebetaling voor het lenen van geld. De verkoper van het effect belooft de geldschieter op een toekomstige - vervaldatum - terug te betalen.

Andere belangrijke kenmerken van schuldbewijzen zijn onder meer:

• Couponrente: de rentevoet die op de obligatie moet worden betaald.
• Vervaldatum: de datum waarop het effect zal worden afgelost.
• Oproepbepalingen: het overzicht van opties die de onderneming mogelijk op een later tijdstip moet terugkopen.
• Oproepinformatie: dit is vooral belangrijk om te weten vanwege de vele valkuilen die aan deze functie kunnen worden gekoppeld. Stel bijvoorbeeld dat de rentetarieven sterk dalen nadat u de obligatie hebt gekocht. Het goede nieuws is dat de prijs van uw bedrijf zal stijgen; het slechte nieuws is dat het bedrijf dat de schuld heeft uitgegeven, nu in staat kan zijn om naar de markt te gaan, een andere obligatie te drijven en geld in te zamelen tegen een lagere rente en vervolgens de opbrengst gebruiken om terug te kopen of uw obligatie op te roepen. Doorgaans biedt het bedrijf u een kleine premie om het biljet aan hen te verkopen vóór de vervaldatum. Maar waar laat je dat achter? Nadat uw obligatie is opgeroepen, bent u mogelijk een grote belastingverplichting verschuldigd over uw winsten en zult u waarschijnlijk worden gedwongen om het geld dat u hebt ontvangen te herinvesteren tegen de geldende marktrente, die mogelijk is gedaald sinds uw initiële belegging.

(Zie ook, Waarom bedrijven obligaties uitgeven )

1. Negeren van rentebewegingen

Rentetarieven en obligatiekoersen hebben een omgekeerde relatie. Naarmate de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen en vice versa. Dit betekent dat de prijs van de uitgifte in de periode vóór de terugbetaling van een obligatie op de vervaldatum sterk zal variëren als de rentetarieven fluctueren. Veel beleggers realiseren zich dit niet.

Is er een manier om te beschermen tegen dergelijke prijsvolatiliteit?

Het antwoord is nee. De volatiliteit is onvermijdelijk. Om deze reden moeten beleggers met een vast inkomen, ongeacht de looptijd van de obligaties die zij aanhouden, bereid zijn hun posities te handhaven tot de feitelijke datum van terugbetaling. Als u de obligatie vóór de vervaldag moet verkopen, kunt u dit met verlies doen als de rente tegen u is verschoven.

(Voor meer inzicht, zie Wat zijn de risico's van beleggen in een obligatie? )

2. Nota nemen van de claimstatus

Niet alle obligaties zijn hetzelfde. Er zijn senior notes, die vaak worden ondersteund door onderpand (zoals apparatuur) die de eerste vordering op bedrijfsmiddelen krijgen in geval van faillissement en liquidatie. Er zijn ook achtergestelde obligaties, die nog steeds boven gewone aandelen staan ​​qua claimvoorkeur, maar onder die van de senior schuldhouder. Het is belangrijk om te weten welk type schuld u bezit, vooral als het probleem dat u koopt op enigerlei wijze speculatief is.

In geval van faillissement hebben obligatiebeleggers de eerste aanspraak op de activa van een bedrijf. Met andere woorden, althans in theorie hebben ze een betere kans om heel te worden als het onderliggende bedrijf failliet gaat.

Controleer indien mogelijk het certificaat om te bepalen welk type obligatie u bezit. Het zal waarschijnlijk de woorden "senior note" zeggen of de status van de obligatie op een andere manier in het document aangeven. Als alternatief moet de makelaar die u de notitie heeft verkocht die informatie kunnen verstrekken. Als de obligatie een initiële uitgifte is, kan de belegger de financiële documenten van de onderliggende onderneming bekijken, zoals de 10-K of het prospectus.

3. Aangenomen dat een bedrijf gezond is

Alleen omdat u een obligatie bezit of omdat dit in de beleggingsgemeenschap hoog wordt aangeschreven, kan niet worden gegarandeerd dat u een dividenduitkering zult verdienen, of dat u de obligatie ooit zult terugkopen. In veel opzichten lijken beleggers dit proces als vanzelfsprekend te beschouwen.

Maar in plaats van te veronderstellen dat de investering goed is, moet de belegger de financiële gegevens van het bedrijf beoordelen en om welke reden dan ook kijken of hij niet aan zijn verplichting kan voldoen.

Ze moeten goed kijken naar de winst-en-verliesrekening en vervolgens het jaarlijkse netto-inkomstencijfer nemen en belastingen, afschrijvingen en andere niet-contante kosten optellen. Dit zal u helpen om te bepalen hoe vaak dat cijfer het jaarlijkse schuldendienstnummer overschrijdt. Idealiter zou er minstens twee keer dekking moeten zijn om zich comfortabel te voelen dat het bedrijf in staat zal zijn zijn schulden af ​​te lossen.

(Zie Wat u moet weten over jaarrekeningen voor meer informatie over het lezen en opsplitsen van jaarrekeningen. )

4. Verkeerde marktperceptie

Zoals hierboven vermeld, kunnen obligatiekoersen fluctueren. Een van de grootste bronnen van volatiliteit is de perceptie van de markt van de emissie en de emittent. Als andere beleggers de emissie niet leuk vinden of denken dat het bedrijf niet aan zijn verplichtingen kan voldoen, of als de emittent een slag om zijn reputatie lijdt, zal de prijs van de obligatie in waarde dalen. Het tegenovergestelde is waar als Wall Street de emittent of het probleem gunstig beoordeelt.

Een goede tip voor beleggers in obligaties is om de gewone aandelen van de emittent te bekijken om te zien hoe deze worden waargenomen. Als het niet bevalt, of er is ongunstig onderzoek in het publieke domein naar het eigen vermogen, zal dit waarschijnlijk overslaan en ook worden weerspiegeld in de prijs van de obligatie.

5. De geschiedenis niet controleren

Het is belangrijk voor een belegger om oude jaarverslagen te bekijken en de prestaties van een bedrijf in het verleden te beoordelen om te bepalen of het een geschiedenis heeft van consistente inkomsten. Controleer of het bedrijf in het verleden alle betalingen voor rente-, belasting- en pensioenregelingen heeft uitgevoerd.

In het bijzonder moet een potentiële belegger de sectie managementdiscussie en -analyse (MD&A) van het bedrijf voor deze informatie lezen. Lees ook de proxyverklaring - ook deze geeft aanwijzingen over problemen of het onvermogen van een bedrijf om betalingen te verrichten. Het kan ook wijzen op toekomstige risico's die een nadelige invloed kunnen hebben op het vermogen van een bedrijf om aan zijn verplichtingen te voldoen of zijn schulden af ​​te lossen.

Het doel van dit huiswerk is om een ​​bepaald niveau van comfort te krijgen dat de band die je hebt geen soort experiment is. Met andere woorden, controleer of het bedrijf zijn schulden in het verleden heeft betaald en, op basis van zijn eerdere en verwachte toekomstige inkomsten, waarschijnlijk in de toekomst zal doen.

(Zie Het management van een bedrijf evalueren en meer te weten komen over managementpuff voor meer informatie over management.)

6. Negeren van inflatie trends

Wanneer obligatiebeleggers meldingen van inflatietrends horen, moeten ze opletten. Inflatie kan de toekomstige koopkracht van een vastrentende belegger vrij gemakkelijk opeten.

Als de inflatie bijvoorbeeld jaarlijks met vier procent groeit, betekent dit dat het elk jaar een vier procent hoger rendement zal halen om dezelfde koopkracht te behouden. Dit is belangrijk, vooral voor beleggers die obligaties kopen met of onder het inflatiepercentage, omdat ze daadwerkelijk garanderen dat ze geld verliezen wanneer ze het effect kopen.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat een belegger geen laagrentende obligaties van een onderneming met een hoge rating moet kopen. Maar beleggers moeten begrijpen dat ze, om zich te beschermen tegen inflatie, een hoger rendement moeten halen uit andere beleggingen in hun portefeuille, zoals gewone aandelen of hoogrentende obligaties.

(Zie Het belang van inflatie en het bbp om verder te lezen over inflatie.)

7. Niet controleren van de liquiditeit

Financiële publicaties, marktgegevens / offertediensten, makelaars en de website van een bedrijf kunnen informatie verstrekken over de liquiditeit van het probleem dat u bezit. Meer specifiek kan een van deze bronnen informatie opleveren over het soort volume dat de obligatie dagelijks verhandelt.

Dit is belangrijk omdat obligatiehouders moeten weten dat als ze hun positie willen vervreemden, voldoende liquiditeit ervoor zal zorgen dat er kopers op de markt zijn die er klaar voor zijn. Over het algemeen zijn de aandelen en obligaties van grote, goed gefinancierde bedrijven doorgaans meer liquide dan die van kleinere bedrijven. De reden hiervoor is eenvoudig - grotere bedrijven worden gezien als een groter vermogen om hun schulden terug te betalen.

Is er een bepaald niveau van liquiditeit dat wordt aanbevolen? Nee. Maar als het probleem dagelijks in grote volumes wordt verhandeld, wordt geciteerd door de grote beursvennootschappen en een vrij nauwe spreiding heeft, is het waarschijnlijk geschikt.

Het komt neer op

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, omvat vastrentende beleggingen veel onderzoek en analyse. Degenen die hun huiswerk niet doen, lopen het risico om een ​​laag of negatief rendement te behalen.