Alfa toevoegen zonder risico toe te voegen

Er zijn veel strategieën waarbij futures worden gebruikt om het rendement te verhogen. De meeste van deze strategieën verhogen het rendement op uw portefeuille door uw blootstelling aan volatiliteit te vergroten. Veel van deze theorieën zijn gebaseerd op de efficiënte markttheorie en gebruiken een complexe methode voor het meten van volatiliteit, correlatie en excess return samen met andere variabelen om portefeuilles samen te stellen die passen bij de risicotolerantie van een bepaalde belegger, terwijl het theoretische rendement wordt geoptimaliseerd. Dit is niet een van die strategieën. Lees verder voor meer informatie over een andere manier om hogere rendementen te genereren zonder het risicoprofiel van uw portefeuille te wijzigen.

TUTORIAL: Futures 101

Alpha, wat is dat?
Alpha is wat zou worden beschouwd als 'excess return'. In een regressievergelijking beschrijft een deel hoeveel de beweging van de markt bijdraagt ​​aan het rendement van uw portefeuille; de rest van de retourzending wordt als alfa beschouwd. Dit is een meetbare manier om het vermogen van een manager te meten om beter te presteren dan de markt. (Zie Volatiliteitsmetingen begrijpen voor meer informatie.)

De regels breken
In de financiële sector wordt meestal aangenomen dat risico positief wordt gecorreleerd met rendement. Deze strategie vormt een uitzondering op die regel. Grote portefeuilles met aandelen in een index, zoals de S&P 500-index, kunnen worden gemanipuleerd om de oorspronkelijke toewijzing van eigen vermogen te vertegenwoordigen met minder kapitaal toegewezen aan die positie. Dat overtollige kapitaal kan worden belegd in Amerikaanse schatkistobligaties of schatkistpapier (afhankelijk van wat de tijdshorizon van de belegger past) en worden gebruikt om risicovrije alfa te genereren.

Houd dit in gedachten, de portefeuille moet ten minste één kernpositie hebben met een overeenkomstig product beschikbaar in de futuresmarkt om deze strategie te kunnen implementeren. Deze strategie wordt niet als actief beheer beschouwd, maar vereist wel enige monitoring in het geval van margestortingen, die we later in meer detail zullen bespreken. (Bekijk voor meer informatie Uw portfolio verbeteren met Alpha en Beta .)

De traditionele geldportefeuille
Om deze strategie te begrijpen, moet u eerst begrijpen wat we navolgen. Hieronder zullen we een traditionele, en nogal conservatief toegewezen, portefeuille onderzoeken.

Stel dat we een portefeuille van $ 1 miljoen hebben en deze portefeuille willen toewijzen aan een mix van 70% Amerikaanse staatsobligaties en 30% van de totale aandelenmarkt. Aangezien de S&P 500 een vrij nauwkeurige meter is voor de totale aandelenmarkt en een zeer liquide overeenkomstig product op de futuresmarkt heeft, zullen we de S&P 500 gebruiken.

Dit resulteert in $ 700.000 aan Amerikaanse staatsobligaties en $ 300.000 in S&P 500 aandelen. We weten dat Amerikaanse staatsobligaties jaarlijks 10% opleveren en we verwachten dat de S&P 500 het komende jaar met 15% zal stijgen.

We kunnen deze individuele rendementen optellen en zien dat ons rendement voor deze portefeuille in de loop van het jaar $ 115.000 of 11, 5% op de portefeuille zou bedragen.

Iets groots beheren met iets kleins
Weten hoe de basisprincipes van futures-contracten werken, is essentieel om te begrijpen hoe deze strategie werkt. (Zie The Barnyard Basics Of Derivatives voor een basisverklaring over futures.)

Wanneer u een futures-positie met een waarde van $ 100.000 inneemt, hoeft u geen $ 100.000 in te zetten om eraan te worden blootgesteld. U hoeft alleen contante of bijna contante effecten op uw rekening aan te houden als marge. Elke handelsdag wordt uw $ 100.000-positie gemarkeerd als marktwaarde en winsten of verliezen op die $ 100.000-positie worden van uw account genomen of direct toegevoegd. De marge is een vangnet dat uw beursvennootschap gebruikt om ervoor te zorgen dat u dagelijks over de benodigde contanten beschikt in geval van verlies. Deze marge biedt ook een voordeel voor het opstellen van onze alfa-genererende strategie door blootstelling aan de oorspronkelijke $ 1 miljoen positie te bieden zonder daarvoor $ 1 miljoen kapitaal te hoeven gebruiken. (Bekijk de tutorial Margin Trading voor meer inzicht.)

Onze strategie implementeren
In onze eerste positie waren we op zoek naar een activaspreiding van 70% Amerikaanse staatsobligaties en 30% S&P 500 aandelen. Als we futures gebruiken om onszelf bloot te stellen aan een grote positie met een veel kleinere hoeveelheid kapitaal, hebben we plotseling een groot deel van ons oorspronkelijke kapitaal niet toegewezen. Laten we de onderstaande situatie gebruiken om enkele waarden aan dit scenario toe te voegen. (Hoewel de marge van land tot land en tussen verschillende makelaars zal variëren, zullen we een marge van 20% gebruiken om dingen te vereenvoudigen.)

Je hebt nu:

• $ 700.000 aan Amerikaanse staatsobligaties
• $ 60.000 marge die ons blootstelt aan de $ 300.000 waarde van S&P 500 aandelen via futures ($ 60.000 is 20% van $ 300.000)

We hebben nu nog een niet-toegewezen deel van onze portefeuille met een waarde van $ 240.000. We kunnen dit resterende bedrag beleggen in Amerikaanse staatsobligaties, die inherent risicovrij zijn, tegen hun huidige jaarlijkse rendement van 10%.

Dit laat ons met een portefeuille van $ 1 miljoen dollar met $ 940.000 aan Amerikaanse staatsobligaties en $ 60.000 toegewezen aan marge voor S&P 500 futures. Deze nieuwe portefeuille heeft exact hetzelfde risico als de oorspronkelijke portefeuille in contanten. Het verschil is dat deze portefeuille hogere rendementen kan genereren!

• $ 940.000 aan Amerikaanse staatsobligaties met een rendement van 10% = $ 94.000
• $ 300.000 (gecontroleerd door onze $ 60.000 futures-marge) van S&P 500 aandelen waarderen met 15% om een ​​rendement van $ 45.000 te genereren
• Onze totale winst is $ 139.000, of 13, 9%, op onze totale portefeuille.

De winst op onze oorspronkelijke cashportefeuille was slechts 11, 5%; daarom hebben we zonder enig risico een extra rendement, of alfa, van 2, 4% gegenereerd. Het was mogelijk omdat we het resterende, niet-toegewezen deel van onze portefeuille beleggen in risicovrije effecten of, meer specifiek, Amerikaanse staatsobligaties.

Eventuele problemen
Er is een groot probleem met deze strategie: zelfs als de belegger gelijk heeft over waar de S&P 500 zich over een jaar bevindt, kan de prijs van de index binnen dat jaar behoorlijk volatiel blijken te zijn. Dit kan leiden tot een margestorting. (Zie Wat betekent het wanneer gerelateerde aandelen zijn geliquideerd? )

Stel bijvoorbeeld uit ons bovenstaande scenario dat de S&P 500 binnen het eerste kwartaal daalt tot een niveau waarop de belegger een deel van zijn of haar marge moet betalen. Omdat we nu een marge van 20% hebben, moet een deel van het kapitaal opnieuw worden toegewezen om te voorkomen dat deze positie wordt weggeroepen. Omdat de enige andere kapitaalbron wordt belegd in Amerikaanse staatsobligaties, moeten we een deel van de Amerikaanse staatsobligaties liquideren om het nodige kapitaal opnieuw toe te wijzen om onze marge op 20% van de totale waarde van de toekomst te houden. Afhankelijk van de omvang van deze trekking kan dit een materieel effect hebben op het totale rendement dat in deze situatie kan worden verwacht. Wanneer de S&P begint te stijgen en de toegewezen marge hoger is dan 20%, kunnen we de opbrengsten herinvesteren in schatkistrekeningen op kortere termijn, maar uitgaande van een normale rendementscurve en een kortere beleggingshorizon maken we nog steeds minder op de VS, schatkistgedeelte van de portefeuille dan we zouden doen als de strategie was verlopen zoals gepland en de S&P minder volatiel was geweest.

Andere applicaties
Er zijn verschillende manieren waarop deze strategie kan worden gebruikt. Managers die indexfondsen leiden, kunnen met deze strategie alfa toevoegen aan het rendement van hun fonds. Door futures te gebruiken om een ​​groter aantal activa met een kleinere hoeveelheid kapitaal te beheren, kan een manager ofwel in risicovrije effecten beleggen of individuele aandelen kiezen waarvan hij of zij denkt dat deze een positief rendement zullen genereren om alfa toe te voegen. Hoewel dit laatste ons blootstelt aan nieuw idiosyncratisch risico, is dit nog steeds een bron van alfa (beheerdersvaardigheid).

Bottom Line
Deze strategie kan met name nuttig zijn voor diegenen die het rendement van een bepaalde index willen simuleren maar een beschermingsniveau tegen de alfa willen toevoegen (door beleggen is risicovrije effecten) of voor diegenen die extra risico willen nemen door het nemen van op posities die hen blootstellen aan idiosyncratisch risico (en potentiële beloning) door individuele aandelen te kiezen waarvan zij denken dat deze een positief rendement zullen genereren. De meeste indexfutures hebben een minimale waarde van $ 100.000, dus (in het verleden) kon deze strategie alleen worden gebruikt door mensen met grotere portefeuilles. Met de innovatie van kleinere contracten zoals de S&P 500 Mini®, kunnen sommige minder bedeelde beleggers nu strategieën implementeren die eenmaal alleen beschikbaar zijn voor institutionele beleggers.