Activa Swap
Een activaswap is qua structuur vergelijkbaar met een gewone vanilleswap, waarbij het belangrijkste verschil het onderliggende van het swapcontract is. In plaats van dat reguliere vaste en vlottende rentetarieven worden geruild, worden vaste en vlottende activa uitgewisseld.
Alle swaps zijn derivatencontracten waarmee twee partijen financiële instrumenten uitwisselen. Deze instrumenten kunnen bijna alles zijn, maar de meeste swaps betreffen kasstromen op basis van een fictieve hoofdsom die door beide partijen is overeengekomen. Zoals de naam al doet vermoeden, omvatten activaswaps een daadwerkelijke activawisseling in plaats van alleen kasstromen.
Swaps worden niet verhandeld op beurzen en particuliere beleggers doen doorgaans geen swaps. In plaats daarvan zijn swaps OTC-contracten tussen bedrijven of financiële instellingen.
Basisprincipes van een Asset Swap
Asset swaps kunnen worden gebruikt om de vaste rentetarieven van obligatiecoupons te bedekken met variabele rentevoeten. In die zin worden ze gebruikt om de kasstroomkenmerken van onderliggende activa te transformeren en om te zetten om de risico's van het actief af te dekken, ongeacht of deze verband houden met valuta-, krediet- en / of rentetarieven.
Doorgaans omvat een activaswap transacties waarbij de belegger een obligatiepositie verwerft en vervolgens een renteswap aangaat met de bank die hem de obligatie heeft verkocht. De belegger betaalt vast en ontvangt floating. Dit transformeert de vaste coupon van de obligatie in een op LIBOR gebaseerde zwevende coupon.
Het wordt door banken veel gebruikt om hun langetermijnactiva te converteren naar een variabele rente om hun kortetermijnverplichtingen (depositorekeningen) te evenaren.
Een ander gebruik is om te verzekeren tegen verlies als gevolg van kredietrisico, zoals wanbetaling of faillissement, van de emittent van de obligatie. Hier koopt de swapkoper ook bescherming.
Belangrijkste leerpunten
- Een activaswap wordt gebruikt om de kasstroomkenmerken te transformeren om risico's af te dekken van het ene financiële instrument met ongewenste kasstroomkenmerken in een ander met een gunstige kasstroom.
- Er zijn twee partijen in een activaswaptransactie: een protectieverkoper die kasstromen van de obligatie ontvangt, en een swapkoper die het risico verbonden aan de obligatie afdekt door deze te verkopen aan protectieverkoper.
- De koper betaalt een activaswap-spread die gelijk is aan LIBOR plus (of min) een vooraf berekende spread.
Hoe een activaswap werkt
Of de swap nu het renterisico of het wanbetalingsrisico afdekt, er zijn twee afzonderlijke transacties die plaatsvinden.
Ten eerste koopt de swapkoper een obligatie van de swapverkoper in ruil voor een volledige prijs van pari plus opgebouwde rente (de vuile prijs genoemd).
Vervolgens maken de twee partijen een contract waarbij de koper ermee instemt vaste coupons aan de swapverkoper te betalen gelijk aan de van de obligatie ontvangen fixed rate coupons. In ruil daarvoor ontvangt de swapkoper variabele rentebetalingen van LIBOR plus (of min) een overeengekomen vaste spread. De looptijd van deze swap is dezelfde als de looptijd van het actief.
De mechanica is hetzelfde voor de swapkoper die wanbetaling of een ander gebeurtenisrisico wil afdekken. Hier koopt de swapkoper in wezen bescherming en de swapverkoper verkoopt die bescherming ook.
Zoals eerder zal de swapverkoper (protectieverkoper) ermee instemmen om de swapkoper (protectiekoper) LIBOR plus (of min) een spread te betalen in ruil voor de kasstromen van de risicovolle obligatie (de obligatie zelf verandert niet van eigenaar). In geval van wanbetaling blijft de swapkoper LIBOR plus (of minus) de spread van de swapverkoper ontvangen. Op deze manier heeft de swapkoper zijn oorspronkelijke risicoprofiel getransformeerd door zowel zijn rente- als kredietrisico-blootstelling te wijzigen.
Hoe wordt de spreiding van een activaswap berekend?
Er zijn twee componenten die worden gebruikt bij het berekenen van de spread voor een activaswap. De eerste is de waarde van coupons van onderliggende activa minus par-swaprentes. De tweede component is een vergelijking tussen obligatiekoersen en nominale waarden om de prijs te bepalen die de belegger moet betalen tijdens de looptijd van de swap. Het verschil tussen deze twee componenten is de activaswapspreiding die de protectieverkoper aan de swapkoper betaalt.
Voorbeeld van een activaswap
Stel dat een belegger een obligatie koopt tegen een vuile prijs van 110% en wil dat hij het risico van wanbetaling door de emittent van de obligatie afdekt. Ze neemt contact op met een bank voor een activaswap. De vaste coupons van de obligatie bedragen 6% van de nominale waarde. Het swappercentage is 5%. Stel dat de belegger 0, 5% prijspremie moet betalen tijdens de levensduur van de swap. Dan is de asset swap spread 0, 5% (6 - 5 - 0, 5). Daarom betaalt de bank de LIBOR-rente van de belegger plus 0, 5% tijdens de levensduur van de swap.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.