microkrediet
Microkrediet is een veel voorkomende vorm van microfinanciering waarbij een uiterst kleine lening aan een persoon wordt verstrekt om hen te helpen zelfstandig te worden of een klein bedrijf te laten groeien. Deze kredietnemers zijn doorgaans personen met een laag inkomen, met name uit minder ontwikkelde landen (MOL's). Microkrediet wordt ook wel 'microlending' of 'microloan' genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Microkrediet is een methode om zeer kleine bedragen aan particulieren te lenen om een klein bedrijf te starten of uit te breiden.
- Microkredietnemers zijn meestal personen met een laag inkomen die in delen van de ontwikkelingslanden leven; de praktijk is ontstaan in zijn moderne vorm in Bangladesh.
- De meeste microkredietschema's zijn gebaseerd op een groepsleningmodel, oorspronkelijk ontwikkeld door Nobelprijswinnaar Muhammad Yunus en zijn Grameen Bank.
Hoe microkrediet werkt
Het concept van microkrediet is gebaseerd op het idee dat bekwame mensen in onderontwikkelde landen, die buiten het traditionele bank- en monetaire stelsel leven, met behulp van een kleine lening toegang tot een economie kunnen krijgen. De mensen aan wie dergelijk microkrediet wordt aangeboden, kunnen in ruilsystemen leven waar geen echte valuta wordt ingewisseld.
Modern microkrediet wordt meestal toegeschreven aan het Grameen Bank-model, ontwikkeld door econoom Muhammad Yunus. Dit systeem begon in 1976 in Bangladesh, met een groep vrouwen die $ 27 leenden om de eigen kleine bedrijven van de groep te financieren. De vrouwen betaalden de lening terug en konden het bedrijf ondersteunen.
De vrouwen in Bangladesh die microkrediet ontvingen, hadden geen geld om de materialen te kopen die ze nodig hadden om de bamboestokken te maken die ze op hun beurt zouden verkopen - en tegelijkertijd zou elke individuele lener te riskant zijn om alleen te lenen . Door als groep te lenen, gaf de initiële financiering hen de middelen om met de productie te beginnen, met dien verstande dat de lening in de loop van de tijd zou worden betaald als ze inkomsten opleverden.
Microkredieten kunnen variëren van $ 10 tot $ 100 en overschrijden zelden $ 2.000.
De structuur van microkredietregelingen verschilt vaak van traditioneel bankieren, waarbij onderpand vereist kan zijn of andere voorwaarden kunnen worden vastgesteld om terugbetaling te garanderen. Er is misschien helemaal geen schriftelijke overeenkomst.
In sommige gevallen werd het microkrediet gegarandeerd door een overeenkomst met de leden van de gemeenschap van de lener, die naar verwachting de lener zou dwingen om de schuld terug te betalen. Aangezien leners hun microkredieten met succes afbetalen, kunnen ze in aanmerking komen voor leningen van steeds grotere bedragen.
Microkredietvoorwaarden
Net als conventionele geldschieters, moeten micro-financiers rente op leningen in rekening brengen en ze stellen specifieke aflossingsplannen in met regelmatige betalingen. Sommige geldschieters vereisen dat ontvangers van een lening een deel van hun inkomen op een spaarrekening zetten, wat kan worden gebruikt als verzekering als de klant in gebreke blijft. Als de lener de lening succesvol terugbetaalt, hebben ze net extra spaargeld opgebouwd.
Omdat veel aanvragers geen onderpand kunnen aanbieden, bundelen microlenders leners vaak samen als buffer. Na het ontvangen van leningen betalen de ontvangers hun schulden samen terug. Omdat het succes van het programma afhankelijk is van ieders bijdragen, creëert dit een vorm van groepsdruk die kan helpen om de terugbetaling te garanderen.
Als een persoon bijvoorbeeld problemen heeft met het gebruik van zijn of haar geld om een bedrijf te starten, kan die persoon hulp vragen aan andere groepsleden of aan de leningsfunctionaris. Door aflossing beginnen leningontvangers een goede kredietgeschiedenis te ontwikkelen, waardoor ze in de toekomst grotere leningen kunnen verkrijgen.
Interessant is dat, hoewel deze leners vaak als zeer slecht kwalificeren, de bedragen voor terugbetalingen op microkredieten vaak zelfs hoger zijn dan het gemiddelde terugbetalingspercentage bij meer conventionele financieringsvormen. De microfinancieringsinstelling Opportunity International rapporteerde bijvoorbeeld in 2016 een terugbetaling van ongeveer 98, 9%.
Kritieken op microkrediet
Er is kritiek geuit op microkrediet en de manier waarop het kan worden misbruikt. In Zuid-Afrika werd bijvoorbeeld microkrediet geïntroduceerd in enkele van de armste gemeenschappen om mensen aan te moedigen zelfstandig te werken. De manier waarop het werd ingevoerd, leidde er in sommige gevallen echter toe dat de middelen werden besteed via consumptie-uitgaven, in plaats van het opzetten of bevorderen van enige vorm van bedrijfs- of werkgelegenheidsactiviteit.
Ook kunnen de leners zich bevinden met een omvang van schulden die ze niet kunnen terugbetalen, zelfs met de kleinschalige leningen aangeboden via microkrediet. Het probleem is dat de leners misschien geen stabiele inkomstenbron hebben of dat ze van plan zijn om het microkrediet te gebruiken om voor zichzelf een inkomstenbron te creëren waarmee ze de financiering kunnen terugbetalen. Als gevolg hiervan hebben sommige leners hun toevlucht genomen tot de verkoop van persoonlijke eigendommen en op zoek naar nieuwe financiering om hun eerdere microkrediet te dekken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.