Kan iemand worden aangeklaagd voor het online plaatsen van kwaadwillende opmerkingen?

Het gebruik van sociale media voor communicatie is de afgelopen jaren explosief toegenomen. Veel van wat mensen op sites zoals Facebook, Twitter en anderen plaatsen, is negatief en zelfs gemeen en kan soms de reputatie van anderen schaden.

Iets negatiefs of gemeens plaatsen is op zichzelf niet illegaal of onderhevig aan een rechtszaak. De vraag of u kunt worden aangeklaagd voor negatieve opmerkingen die u op sociale media plaatst, is echter afhankelijk van of uw woorden laster zijn.

Tegen laster kan worden beschermd met een overkoepelend beleid voor uw bezittingen.

Laster

Bij laster wordt iets geschreven of gezegd over iemand dat de reputatie van die persoon schaadt. Omroepen waken er vaak tegen met de verzekering van de letterlijke omroep. Om een ​​definitie te zijn, moet een verklaring als waar worden gepresenteerd, maar in feite niet waar zijn. Het mag ook niet onderworpen zijn aan immuniteit, zoals het bijvoorbeeld kan zijn in het geval van een publiek figuur (zie hieronder meer) en onder andere omstandigheden.

Er zijn twee soorten laster: laster (geschreven of gepubliceerde laster) en laster (gesproken laster). Laster met betrekking tot sociale media wordt als smaad beschouwd omdat de verklaring is gepubliceerd of geplaatst, vaak met de naam van het slachtoffer.

De twee vormen van verdediging

De beste verdediging tegen een lasterproces op basis van opmerkingen die u online maakt, is dat wat u hebt gepost waar is. Als uw verklaring aantoonbaar waar is, bent u van de haak. Het bewijzen van de waarheid kan echter tijdrovend en duur zijn.

Of als u kunt aantonen dat uw geposte opmerkingen slechts uw mening zijn - en geen vermeende feitelijke verklaring - is dat voldoende om een ​​lasterzaak te verwerpen en civielrechtelijke schade te voorkomen.

Mening - net als waarheid - is niet altijd gemakkelijk te bewijzen. Zeggen "Ik denk" of "Het is mijn mening dat ..." niet voldoende is om te bewijzen dat een verklaring een mening is. Als je online bericht bijvoorbeeld zegt: "Ik denk dat mijn buurman zijn vrouw heeft vermoord", klinkt het als een mening. Maar het feit dat je je buurman kent en dat lezers misschien geloven dat je kennis hebt van de situatie, zet die uitspraak om in een mogelijk verifieerbaar feit.

De verklaring van verifieerbare feiten

Het scheiden van uw mening van een verklaring van verifieerbare feiten is de sleutel tot het verdedigen van uzelf tegen laster (smaad). Context wordt steeds belangrijker.

Als je een opmerking plaatst met de tekst: "Die vent is een loser", heb je een verklaring afgelegd die op de een of andere manier niet verifieerbaar is. Het is gewoon jouw mening dat het voorwerp van je commentaar iemand is met een lage sociale status.

Als u echter post: "Die man heeft nog nooit een baan gehad", kunt u beter weten dat hij nooit in dienst is geweest, of kunt u zich aan de ontvangende kant van een lasterlijke rechtszaak bevinden.

Betreffende publieke figuren

Publieke figuren (politici en prominente personen) kunnen u niet aanklagen voor het plaatsen van negatieve opmerkingen over hen, tenzij ze kunnen bewijzen dat ze 'echte kwaadaardigheid' zijn, wat wordt gedefinieerd als het bewust afleggen van valse verklaringen of handelen met roekeloze minachting voor de waarheid of valsheid van uw statements.

Publieke figuren hoeven alleen te voldoen aan de voorwaarde 'werkelijke boosaardigheid' als de laster betrekking heeft op de specifieke oorzaak of activiteit waarbij ze betrokken zijn.

Er zijn twee soorten publieke figuren: het eerste type omvat mensen van macht en invloed, zoals de president van de VS, congresleden, professionele atleten, filmsterren en anderen wiens namen bekend zijn. Ze worden beschouwd als algemene publieke figuren.

Het tweede type publieke figuren zijn mensen die normaal als privépersonen worden beschouwd, behalve voor bepaalde oorzaken of activiteiten waaraan ze vrijwillig deelnemen. Deze groep staat bekend als publieke figuren met een beperkt doel.