Commodities: The Portfolio Hedge

De meeste mensen zien een handelsvloer op een futuresbeurs als een scène van uiterste chaos, met felle schreeuwende wedstrijden, woeste handsignalen en gespannen handelaars die jockeyen om hun orders te laten uitvoeren, wat niet al te ver van de waarheid is. Op deze markten komen kopers en verkopers samen om een ​​steeds groter wordende lijst van grondstoffen te verhandelen. Die lijst van vandaag bevat landbouwproducten, metalen en aardolie, en producten zoals financiële instrumenten, vreemde valuta en aandelenindexen die worden verhandeld op een grondstoffenbeurs.

In het middelpunt van deze veronderstelde wanorde staan ​​producten die een soort haven bieden - een hedge tegen inflatie. Omdat grondstoffenprijzen doorgaans stijgen wanneer de inflatie versnelt, bieden ze bescherming tegen de gevolgen van inflatie. Weinig activa profiteren van stijgende inflatie, met name onverwachte inflatie, maar grondstoffen doen dat meestal wel. Naarmate de vraag naar goederen en diensten toeneemt, stijgt de prijs van goederen en diensten, evenals de prijs van de goederen die worden gebruikt om die goederen en diensten te produceren. Futures-markten worden dus gebruikt als doorlopende veilingmarkten en als clearinginstituten voor de laatste informatie over vraag en aanbod.

Belangrijkste leerpunten

• Grondstoffen zijn geproduceerde of gewonnen producten, vaak natuurlijke hulpbronnen of landbouwproducten, die vaak worden gebruikt als input voor andere processen.
• Een deel van uw portefeuille beleggen in grondstoffen wordt door veel experts aanbevolen, omdat het wordt gezien als een diversificerende beleggingscategorie.
• Bovendien zijn sommige grondstoffen vaak een goede hedge tegen inflatie, zoals edelmetalen en energieproducten.

Wat zijn grondstoffen?

Grondstoffen zijn goederen die min of meer uniform van kwaliteit en nut zijn, ongeacht hun bron. Bijvoorbeeld, wanneer shoppers een korenaar of een zak tarwebloem kopen in een supermarkt, letten de meeste mensen niet veel op waar ze werden gekweekt of gemalen. Grondstoffen zijn onderling uitwisselbaar, en volgens die brede definitie kan een hele reeks producten waar mensen niet echt om geven, het merk mogelijk als grondstof kwalificeren. Beleggers hebben de neiging om een ​​meer specifiek standpunt in te nemen, meestal verwijzend naar een selecte groep basisgoederen waar wereldwijd veel vraag naar is. Veel grondstoffen waarop beleggers zich richten, zijn grondstoffen voor gefabriceerde eindproducten.

Beleggers verdelen grondstoffen in twee categorieën: hard en zacht. Harde grondstoffen vereisen mijnbouw of boren om metalen zoals goud, koper en aluminium te vinden en energieproducten zoals ruwe olie, aardgas en loodvrije benzine. Zachte grondstoffen verwijzen naar dingen die worden geteeld of opgekweekt, zoals maïs, tarwe, sojabonen en vee.

Benchmarks voor breed commodity-beleggen

Benchmarking van uw portefeuilleprestaties is cruciaal omdat u hiermee uw risicotolerantie en rendementsverwachtingen kunt meten. Belangrijker nog, benchmarking biedt een basis voor een vergelijking van uw portefeuilleprestaties met de rest van de markt.

Voor grondstoffen wordt de S&P GSCI Total Return Index beschouwd als een brede grondstoffenindex en een goede benchmark. Het heeft alle futures-contracten voor grondstoffen zoals olie, tarwe, maïs, aluminium, levend vee en goud. De S&P GSCI is een productiegewogen index op basis van het belang van elke grondstof in de wereldeconomie, of de grondstoffen die in grotere hoeveelheden worden geproduceerd, dus het is een betere maatstaf voor hun waarde op de markt vergelijkbaar met de marktkapitalisatie gewogen indexen voor aandelen. De index wordt beschouwd als representatiever voor de grondstoffenmarkt in vergelijking met vergelijkbare indexen.

Waarom grondstoffen waarde toevoegen

Grondstoffen hebben meestal een lage tot negatieve correlatie met traditionele activaklassen zoals aandelen en obligaties. Een correlatiecoëfficiënt is een getal tussen -1 en 1 dat de mate meet waarin twee variabelen lineair gerelateerd zijn. Als er een perfecte lineaire relatie is, is de correlatiecoëfficiënt 1. Een positieve correlatie betekent dat wanneer de ene variabele een hoge (lage) waarde heeft, de andere dat ook doet. Als er een perfect negatief verband is tussen de twee variabelen, is de correlatiecoëfficiënt -1. Een negatieve correlatie betekent dat wanneer een variabele een lage (hoge) waarde heeft, de andere een hoge (lage) waarde heeft. Een correlatiecoëfficiënt van 0 betekent dat er geen lineair verband is tussen de variabelen.

Gewoonlijk zijn Amerikaanse aandelen, hetzij in de vorm van aandelen of beleggingsfondsen, nauw met elkaar verbonden en hebben ze de neiging om een ​​positieve correlatie met elkaar te hebben. Grondstoffen daarentegen zijn een gok op onverwachte inflatie en ze hebben een lage tot negatieve correlatie met andere activaklassen.

Volgens Nicholas Reynolds, assistent vice-president en portfoliomanager voor de Wealth Management & Advisory Services van de Washington Trust Bank, zijn de jaarlijkse prestaties van grondstoffen sinds 2011 negatief (met uitzondering van 2016). Veel beleggers twijfelen aan de waarde van grondstoffen in portefeuilles en of grondstoffen in de toekomst zullen blijven dalen.

Grondstoffen kunnen en hebben superieure rendementen geboden, maar ze zijn nog steeds een van de meer volatiele activaklassen die beschikbaar zijn. Ze hebben een hogere standaarddeviatie (of risico) dan de meeste andere beleggingen in aandelen. Door grondstoffen toe te voegen aan een portefeuille met minder volatiele activa, neemt het totale portefeuillerisico echter af als gevolg van de negatieve correlatie.

Hoe vluchtig zijn verschillende grondstoffen

Vraag-en-aanboddynamiek zijn de belangrijkste reden dat grondstofprijzen veranderen. Wanneer er een grote oogst van een bepaald gewas is, daalt de prijs meestal, terwijl door droogte de prijzen kunnen stijgen uit angst dat toekomstige leveringen kleiner zullen zijn dan verwacht. Evenzo laat de vraag naar aardgas voor verwarmingsdoeleinden bij koud weer vaak de prijzen stijgen, terwijl een warme periode in de wintermaanden de prijzen kan drukken.

Omdat de vraag- en aanbodkenmerken vaak veranderen, is de volatiliteit van grondstoffen meestal groter dan die van aandelen, obligaties en andere soorten activa. Sommige grondstoffen vertonen meer stabiliteit dan andere, zoals goud, dat ook dient als een reserve voor centrale banken om te bufferen tegen volatiliteit. Toch wordt zelfs goud soms volatiel, en andere grondstoffen neigen om te schakelen tussen stabiele en volatiele omstandigheden, afhankelijk van de marktdynamiek.

De geschiedenis van grondstoffenhandel

Mensen hebben millennia lang verschillende grondstoffen verhandeld. De vroegste formele handelsbeurzen zijn die in Amsterdam in de 16e eeuw en Osaka, Japan, in de 17e eeuw. Pas in het midden van de 19e eeuw begon de handel in grondstoffenfutures bij de Chicago Board of Trade en de voorganger van wat uiteindelijk bekend werd als de New York Mercantile Exchange.

Veel vroege handelsmarkten voor grondstoffen waren het resultaat van het samenkomen van producenten met een gemeenschappelijk belang. Door middelen te bundelen, kunnen producenten voor ordelijke markten zorgen en moordende concurrentie vermijden. In het begin concentreerden veel handelsplaatsen voor grondstoffen zich op afzonderlijke goederen, maar na verloop van tijd werden deze markten samengevoegd tot bredere handelsmarkten voor goederen met een verscheidenheid aan goederen op dezelfde plaats.

Hoe belegt u in grondstoffen?

Er zijn vier manieren om in grondstoffen te beleggen:

1. Direct beleggen in de grondstof.
2. Commodity futures-contracten gebruiken om te beleggen.
3. Aandelen kopen van Exchange Traded Funds (ETF's) die gespecialiseerd zijn in grondstoffen.
4. Aandelen kopen van aandelen in bedrijven die grondstoffen produceren.

Direct beleggen in een grondstof vereist het verwerven en opslaan ervan. Een artikel verkopen betekent een koper vinden en de afleverlogistiek afhandelen. Dit kan mogelijk zijn in het geval van metalen grondstoffen en repen of munten, maar bushels maïs of vaten ruwe olie zijn ingewikkelder.

Commodity futures-contracten bieden directe blootstelling aan veranderingen in commodity-prijzen. Bepaalde ETF's bieden ook blootstelling aan grondstoffen. Als u liever op de aandelenmarkt belegt, kunt u aandelen verhandelen in bedrijven die een bepaalde grondstof produceren.

Commodity futures-contracten vereisen dat de belegger een bepaald bedrag van een bepaalde grondstof op een bepaald tijdstip in de toekomst tegen een bepaalde prijs koopt of verkoopt. Om in futures te handelen, hebben beleggers een effectenrekening of een effectenmakelaar nodig die handel in futures aanbiedt.

Wanneer de prijzen van een grondstof stijgen, stijgt de waarde van het contract van een koper terwijl de verkoper verlies lijdt. Omgekeerd, wanneer de prijs van een grondstof daalt, profiteert de verkoper van het futurescontract op kosten van de koper.

Futures-contracten zijn ontworpen voor de grote bedrijven in de respectieve grondstoffenindustrie. Voor één goudcontract zou het nodig kunnen zijn om 100 ons goud te kopen, wat een verplichting van $ 150.000 zou kunnen zijn, wat meer exposure is dan de gemiddelde belegger in zijn portefeuilles wil.

De meeste individuele beleggers kiezen ETF's met grondstoffenblootstelling. Sommige grondstoffen-ETF's kopen de fysieke grondstoffen en bieden vervolgens aandelen aan beleggers die een bepaald bedrag van een bepaald goed vertegenwoordigen.

Sommige grondstoffen-ETF's gebruiken futures-contracten. Futures-prijzen houden echter rekening met de opslagkosten van een bepaalde grondstof. Daarom kan een artikel dat veel kost om op te slaan misschien geen winst opleveren, zelfs niet als de spotprijs van het artikel zelf stijgt.

Beleggers kunnen ook aandelen kopen van de bedrijven die grondstoffen produceren. Bijvoorbeeld bedrijven die ruwe olie en aardgas winnen of bedrijven die gewassen verbouwen en deze verkopen aan voedselproducenten. Beleggers in grondstoffenaandelen weten dat de waarde van een bedrijf niet noodzakelijk de prijs weerspiegelt van de grondstof die het produceert, wat het belangrijkste is hoeveel van de grondstof het bedrijf in de loop van de tijd produceert. De koers van een aandeel kan dalen als een bedrijf niet produceert wat de investeerders hadden verwacht.

Het komt neer op

Tijdens inflatoire tijden kijken veel beleggers naar activaklassen zoals real-returnobligaties en grondstoffen (en mogelijk buitenlandse obligaties en onroerend goed) om de koopkracht van hun kapitaal te beschermen. Door deze diverse activaklassen aan hun portefeuilles toe te voegen, proberen beleggers meerdere graden van neerwaartse bescherming en opwaarts potentieel te bieden. Wat belangrijk is, is dat de belegger de grens trekt over de maximale correlatie van het rendement dat hij tussen zijn activaklassen accepteert en dat hij zijn activaklassen verstandig kiest.