Consumentenuitgaven
Consumentenuitgaven zijn het totale geld dat particulieren en huishoudens besteden aan eindproducten en -diensten voor persoonlijk gebruik en genot in een economie. Hedendaagse maatregelen voor consumentenbestedingen omvatten alle particuliere aankopen van duurzame goederen, niet-duurzame goederen en diensten. Consumentenuitgaven kunnen worden beschouwd als een aanvulling op persoonlijke besparingen, investeringsuitgaven en productie in een economie.
Belangrijkste leerpunten
- Consumentenuitgaven zijn alle uitgaven voor eindproducten en -diensten voor huidig persoonlijk en huishoudelijk gebruik.
- Consumentenuitgaven zijn een belangrijke motor van de economie en een kritisch concept in de economische theorie.
- Beleggers, bedrijven en beleidsmakers volgen nauwgezet gepubliceerde statistieken en rapporten over consumentenuitgaven om investerings- en beleidsbeslissingen te voorspellen en te plannen.
Inzicht in consumentenuitgaven
Consumptie van eindproducten (dwz geen kapitaalgoederen of investeringsactiva) is het resultaat van en ultieme motivatie voor economische activiteit. Dit komt omdat alle goederen die worden geconsumeerd eerst moeten worden geproduceerd. Consumentenuitgaven zijn de vraagzijde van "vraag en aanbod"; productie is het aanbod. De consument beslist of hij zijn inkomen nu of in de toekomst wil besteden. Consumentenuitgaven hebben doorgaans alleen betrekking op uitgaven voor consumptie in het heden. Ingehouden inkomsten voor toekomstige uitgaven worden sparen genoemd, waarmee ook investeringen in de productie van toekomstige consumptiegoederen worden gefinancierd.
Veel economen, vooral die in de traditie van John Maynard Keynes, zijn van mening dat consumentenuitgaven de belangrijkste bepalende factor voor de economische prestaties op korte termijn zijn en een primaire component van de totale vraag. Consumentenuitgaven zijn de grootste component van het bruto binnenlands product (bbp) en de doelstelling van het Keynesiaanse fiscale en monetaire beleid in de macro-economie. Andere economen, soms ook wel supply-siders genoemd, accepteren Say's Markets Law en geloven dat particuliere besparingen en productie belangrijker zijn dan het totale verbruik. Als consumenten nu teveel van hun inkomen uitgeven, kan de toekomstige economische groei in gevaar worden gebracht vanwege onvoldoende besparingen en investeringen.
Consumentenuitgaven zijn natuurlijk zeer belangrijk voor bedrijven. Hoe meer geld consumenten uitgeven bij een bepaald bedrijf, hoe beter dat bedrijf presteert. Om deze reden is het niet verwonderlijk dat de meeste beleggers en bedrijven veel aandacht besteden aan cijfers en patronen van consumentenuitgaven. Beleggers en bedrijven volgen de consumentenbestedingsstatistieken nauwgezet bij het maken van voorspellingen.
Moderne overheden en centrale banken onderzoeken vaak consumentenbestedingspatronen bij het overwegen van het huidige en toekomstige fiscale en monetaire beleid. Consumentenuitgaven worden vaak gemeten en verspreid door officiële overheidsinstanties. In de Verenigde Staten publiceert het Bureau of Economic Analysis (BEA), gehuisvest in het ministerie van Handel, regelmatig gegevens over consumentenuitgaven onder de naam "persoonlijke consumptie-uitgaven" (PCE). Elk jaar voert het Bureau of Labor Statistics (BLS) in de Verenigde Staten enquêtes uit over consumentenuitgaven om de uitgaven te helpen meten. Bovendien schat de BEA de consumentenbestedingen voor maandelijkse, driemaandelijkse en jaarlijkse periodes.
De meeste officiële geaggregeerde statistieken, zoals het bruto binnenlands product (bbp), worden gedomineerd door consumentenuitgaven. Anderen, waaronder de veel nieuwere bruto binnenlandse uitgaven (GDE) of "bruto output" (GO) die door de BEA worden gerapporteerd, omvatten ook de "make" -economie en worden minder beïnvloed door consumentenbestedingen op de korte termijn. Uit de aard ervan blijkt dat consumentenuitgaven alleen de "gebruikseconomie" of afgewerkte goederen en diensten onthullen. Dit onderscheidt zich van de "maak" -economie, verwijzend naar de toeleveringsketen en tussenproductiestadia die nodig zijn om afgewerkte goederen en diensten te maken.
Consumentenuitgaven als investeringsindicator
De American Association of Individual Investors noemt het reële bbp als de belangrijkste economische indicator om naar te kijken. Als consumenten minder inkomsten genereren voor een bepaald bedrijf of binnen een bepaalde branche, moeten bedrijven zich aanpassen door kosten, lonen te verlagen of te innoveren en nieuwere en betere producten en diensten te introduceren. Bedrijven die dit het meest effectief doen, verdienen hogere winsten en hebben, indien ze worden verhandeld, de neiging om betere aandelenmarktprestaties te ervaren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.