Ongedekte versus beveiligde schulden: wat is het verschil?

Leningen en andere financieringsmethoden die beschikbaar zijn voor consumenten vallen onder twee hoofdcategorieën: gedekte en ongedekte schulden. Het primaire verschil tussen de twee is de aanwezigheid of afwezigheid van onderpand - dat wil zeggen, steun voor de schuld, of iets dat als zekerheid tegen niet-terugbetaling moet worden genomen.

Ongedekte schuld

Ongedekte schulden hebben geen onderpand: het vereist geen zekerheid, zoals de naam al aangeeft. Als de kredietnemer in gebreke blijft met dit soort schulden, moet de kredietgever een rechtszaak aanspannen om de verschuldigde bedragen te innen.

Kredietverstrekkers geven fondsen uit in een ongedekte lening die uitsluitend is gebaseerd op de kredietwaardigheid van de kredietnemer en de belofte om terug te betalen. Daarom rekenen banken doorgaans een hogere rente op deze zogenaamde handtekeningleningen. Ook zijn de kredietscore en de schulden-naar-inkomstenvereisten meestal strenger voor dit soort leningen en worden ze alleen beschikbaar gesteld aan de meest geloofwaardige leners.

Buiten leningen van een bank, zijn voorbeelden van ongedekte schulden onder meer medische rekeningen, bepaalde contracten op afbetaling bij de detailhandel, zoals sportschool- of zonnebanklidmaatschappen, en de openstaande saldi op uw creditcards. Wanneer u een stuk plastic koopt, geeft de creditcardmaatschappij u in wezen een kredietlijn uit zonder onderpandvereisten. Maar het brengt hoge rentetarieven in rekening om het risico te rechtvaardigen.

Omdat iemands belegging alleen wordt ondersteund door de betrouwbaarheid en het krediet van de uitgevende entiteit, brengt een ongedekt schuldinstrument zoals een obligatie een hoger risiconiveau met zich mee dan zijn door activa gedekte tegenpartij. Omdat het risico voor de kredietgever toeneemt ten opzichte van dat van gedekte schulden, zijn de rentetarieven op ongedekte schulden doorgaans navenant hoger.

De rentevoet voor verschillende schuldinstrumenten is echter grotendeels afhankelijk van de betrouwbaarheid van de uitgevende entiteit. Een ongedekte lening aan een persoon kan astronomische rentetarieven met zich meebrengen vanwege het hoge risico van wanbetaling, terwijl door de overheid uitgegeven schatkistpapier (een ander veel voorkomend type ongedekt schuldinstrument) veel lagere rentetarieven hebben. Ondanks het feit dat beleggers geen aanspraak maken op overheidsactiva, heeft de overheid de mogelijkheid om extra dollars te slaan of belastingen te heffen om haar verplichtingen te betalen, waardoor dit soort schuldinstrumenten vrijwel zonder risico is.

Een ongedekt schuldinstrument zoals een obligatie heeft een hoger risiconiveau dan zijn door activa gedekte tegenpartij.

Beveiligde schuld

Beveiligde schulden zijn schulden waarbij de kredietnemer, samen met een belofte om terug te betalen, een actief als zekerheid voor de lening stelt. Een beveiligd schuldinstrument betekent simpelweg dat in geval van wanbetaling de kredietgever het actief kan gebruiken om de gelden terug te betalen die het aan de kredietnemer heeft verstrekt.

Veel voorkomende soorten gedekte schulden zijn hypotheken en autoleningen, waarbij het te financieren item het onderpand voor de financiering wordt. Met een autolening, als de kredietnemer nalaat om tijdige betalingen te verrichten, verwerft de leninguitgevende instantie uiteindelijk het eigendom van het voertuig. Wanneer een persoon of bedrijf een hypotheek afsluit, wordt het onroerend goed in kwestie gebruikt om de terugbetalingsvoorwaarden te ondersteunen; in feite behoudt de kredietinstelling het eigen vermogen (financieel belang) in het onroerend goed totdat de hypotheek volledig is afgelost. Als de lener in gebreke blijft met de betalingen, kan de geldschieter de woning in beslag nemen en verkopen om de verschuldigde bedragen terug te verdienen.

Het risico van wanbetaling op een gewaarborgde schuld, het tegenpartijrisico voor de kredietgever genoemd, is meestal relatief laag, omdat de kredietnemer zoveel meer te verliezen heeft door zijn financiële verplichting te verwaarlozen. Dus beveiligde schuldfinanciering is meestal gemakkelijker te verkrijgen voor de meeste consumenten. Aangezien dit type lening minder risico met zich meebrengt voor de kredietgever, zijn de rentetarieven meestal lager voor een beveiligde lening.

Kredietverstrekkers vereisen vaak dat het actief onder bepaalde specificaties wordt onderhouden of verzekerd om zijn waarde te behouden. Zo vereist een hypotheekverstrekker vaak dat de kredietnemer een verzekering voor een huiseigenaar afsluit. Door het onroerend goed te beschermen, beveiligt het beleid de waarde van het actief voor de kredietgever. Om dezelfde reden heeft een geldschieter die een autolening uitgeeft, een bepaalde verzekeringsdekking nodig, zodat de bank in het geval van een ongeval de meeste, zo niet alle, van het uitstaande leningssaldo kan terugkrijgen.

• Ongedekte schulden hebben geen onderpand.
• Beveiligde schulden zijn schulden waarbij de kredietnemer, samen met een belofte om terug te betalen, een actief als zekerheid voor de lening stelt.
• Het risico van wanbetaling op een gewaarborgde schuld, het tegenpartijrisico voor de kredietgever genoemd, is meestal relatief laag.