Slaggemiddelde

Wat is batting-gemiddelde?

Het "batting average" van een beleggingsbeheerder is een statistische techniek die wordt gebruikt om het vermogen van een beheerder om een ​​index te halen of te verslaan te meten. Een slaggemiddelde wordt berekend door het aantal dagen (of maanden, kwartalen, enz.) Waarin de manager de index verslaat of overeenkomt met het totale aantal dagen (of maanden, kwartalen, enz.) In de vraagperiode te delen en die factor met 100 vermenigvuldigen.

Hoe hoger het slaggemiddelde, hoe beter. Het hoogst mogelijke gemiddelde zou 100% zijn, wat betekent dat de beheerder elke periode beter presteerde dan de benchmark. Een slaggemiddelde van 0% betekent daarentegen dat de manager nooit beter presteert dan zijn benchmark. Vaak wordt een slaggemiddelde van 50% gebruikt als een minimumdrempel voor het meten van investeringssucces.

Slaggemiddelde verklaard

Een beleggingsbeheerder die de markt binnen 15 van de mogelijke 30 dagen overtreft, zou een statistisch slaggemiddelde van 50 hebben. Hoe langer de in de steekproef genomen periode, des te statistisch significant de maatregel wordt. Veel analisten gebruiken deze eenvoudige berekening in hun bredere beoordelingen van individuele beleggingsbeheerders.

De informatieratio (IR) is een vergelijkbare mate van succes (of falen) van geldmanagers. Het is echter niet eenvoudig om een ​​reeks successen of mislukkingen aan elkaar te rijgen, wat handig is bij het beoordelen van de uiteindelijke investeringsresultaten. Het slaggemiddelde overwint deze tekortkoming door te antwoorden: Wint of verliest een beleggingsbeheerder de meeste beleggingsweddenschappen?

De informatieratio en het slaggemiddelde zijn twee vaak aangehaalde maten voor investeringssucces, maar deze maatregelen hebben tekortkomingen: de IR bevat geen informatie over hogere momenten en het slaggemiddelde bevat alleen richtingsinformatie.

Beperkingen van Batting Average

Meer specifiek lijdt het slaggemiddelde aan twee primaire beperkingen. Ten eerste is het slaggemiddelde alleen gericht op het rendement en houdt het geen rekening met het risiconiveau dat een manager neemt bij het behalen van het rendement. Ten tweede, batting gemiddelde houdt geen rekening met de schaal van een mogelijke outperformance. Een beheerder kan de benchmark gedurende bijvoorbeeld 10 maanden met 0, 1% overtreffen, maar in de 11e maand met 3, 50% achterblijven bij de benchmark. In een dergelijk geval zou het slaggemiddelde 90, 90% zijn, maar de manager zou de benchmark dramatisch hebben achtergelaten.

Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.

Gerelateerde termen

Hoe de kwantitatieve methode van het deciel werkt Een deciel is een kwantitatieve methode om een ​​reeks gerangschikte gegevens op te splitsen in 10 subsecties van gelijke grootte. Dit type gegevensclassificatie wordt uitgevoerd als onderdeel van veel academische en statistische studies op het gebied van financiën en economie. meer De informatieratio helpt de prestaties van de portefeuille te meten De informatieratio (IR) meet het rendement van de portefeuille en geeft het vermogen van een portefeuillebeheerder aan om overtollige rendementen te genereren ten opzichte van een bepaalde benchmark. meer Hoe risicoanalyse werkt Risicoanalyse is het proces van het beoordelen van de waarschijnlijkheid van een bijwerking binnen het bedrijfsleven, de overheid of de milieusector. meer Hoe binomiale verdeling werkt De binomiale verdeling is een kansverdeling die de waarschijnlijkheid samenvat dat een waarde een van twee onafhankelijke waarden aanneemt. meer Up-Market Capture Ratio Up-Market Capture Ratio wordt gebruikt om te evalueren hoe goed een beleggingsbeheerder presteerde ten opzichte van een index gedurende perioden waarin die index is gestegen. meer Inzicht in de dekkingsgraad van de schuldendienst - DSCR In corporate finance is de dekkingsgraad van de schuldendienst (DSCR) een maat voor de beschikbare kasstroom om de huidige schuldverplichtingen te betalen. De ratio geeft het netto bedrijfsresultaat weer als een veelvoud van schulden die binnen één jaar verschuldigd zijn, inclusief rente, hoofdsom, sinking-fonds en leasebetalingen. meer partnerlinks