Verbruiksbelasting
Een verbruiksbelasting is een belasting op de aankoop van een goed of dienst. Consumptiebelastingen kunnen de vorm aannemen van omzetbelasting, tarieven, accijnzen en andere belastingen op verbruikte goederen en diensten.
Consumptiebelasting kan ook verwijzen naar een belastingstelsel als geheel waarin mensen worden belast op basis van hoeveel ze consumeren in plaats van hoeveel ze aan de economie toevoegen (inkomstenbelasting).
Hoe een verbruiksbelasting werkt
Voorbeelden van verbruiksbelastingen zijn omzetbelasting, accijnzen, belasting over de toegevoegde waarde, gebruiksbelastingen, belastingen op bruto zakelijke inkomsten en invoerrechten. Deze belastingen worden gedragen door consumenten die een hogere verkoopprijs betalen voor het goed of de dienst. De hogere prijs is inclusief de verbruiksbelasting die door de verkoper wordt geïnd en aan de betreffende federale, provinciale of lokale overheid wordt overgemaakt. Consumptiebelastingen worden vaak geheven tegen verschillende tarieven op verschillende grondstoffen, afhankelijk van de perceptie of een product als een noodzaak (zoals voedsel) of een luxe (zoals sieraden) wordt beschouwd.
De verbruiksbelasting is geen nieuw idee. Het werd voor een groot deel van onze geschiedenis gebruikt door de Amerikaanse overheid voordat het werd vervangen door een inkomstenbelasting. De regering-Bush steunde een versie hiervan in 2003, hoewel het voorstel werd verslagen. Het voorstel riep de Verenigde Staten op om over te schakelen van een overwegend progressief inkomstenbelastingstelsel naar een nationaal belastingstelsel dat uitsluitend gebruiksbelastingen hanteert. In het ideale geval zou een goed ontworpen verbruiksbelastingstelsel spaarders belonen en spenders benadelen. Hoewel de VS geen nationale consumptiebelasting hebben, hebben veel landen ter wereld een vorm van nationale consumptiebelasting geheven.
Japan voegde in 1989 bijvoorbeeld een verbruiksbelasting van 3% toe aan zijn inkomstenbelasting. De Japanse verbruiksbelasting (JCT) steeg in 1997 tot 5%. In 2012 verhoogde een tweedelige belastingverhoging om de belasting te verdubbelen naar 8 % in april 2014. Oorspronkelijk was het gepland om te stijgen naar 10% in oktober 2015, maar twee vertragingen brachten het naar zijn huidige lanceringsdatum, nu ingesteld voor oktober 2019. Volgens de Japan Times zal de regering een vrijstelling invoeren zodat voedsel, kranten en enkele andere dagelijkse items blijven op 8%.
Belasting over de toegevoegde waarde
De meeste Europese landen en Canada hebben een verbruiksbelastingstelsel in de vorm van btw of belasting over de toegevoegde waarde. In Canada wordt de btw in sommige provincies een goederen- en dienstenbelasting (GST) genoemd en in andere landen een geharmoniseerde omzetbelasting (HST). Een btw is een belasting op het verschil tussen wat een producent betaalt voor grondstoffen en arbeid en wat de producent in rekening brengt voor afgewerkte goederen. Daarom wordt deze verbruiksbelasting geheven over de "toegevoegde waarde" van goederen en diensten vanaf de productiefase tot de eindconsumptiefase.
Accijnzen
Een accijns is een omzetbelasting die van toepassing is op een specifieke klasse goederen, meestal alcohol, tabak, benzine of toerisme. Sommige accijnzen worden geheven om een gedrag of aankoop van bepaalde goederen te ontmoedigen waarvan wordt gedacht dat ze schadelijk zijn voor de economie. Deze accijnzen zijn beter bekend als zondebelastingen. Andere accijnzen worden toegepast op mensen die profiteren van een programma of infrastructuur. Er worden bijvoorbeeld belastingen op benzine geheven van chauffeurs om wegen, snelwegen en bruggen te onderhouden.
Invoerrechten
Invoerrechten zijn belastingen die op een importeur worden geheven voor goederen die het land binnenkomen. De belastingen worden door de importeur aan hogere consumenten doorberekend via hogere kosten. Het bedrag van deze te betalen verbruiksbelasting varieert sterk, afhankelijk van het geïmporteerde goed, het land van oorsprong en verschillende andere factoren. Invoerrechten kunnen worden berekend als een percentage van de waarde van de goederen die worden ingevoerd, of op basis van de hoeveelheid, het gewicht of het volume van de goederen die worden ingevoerd.
Retail omzetbelasting
De omzetbelasting is meestal ad valorem, dat wil zeggen dat deze wordt berekend door een percentage toe te passen op de belastbare prijs van een verkoop. Hoewel er een omzetbelasting in de VS is, is het een vorm van staatsbelasting, geen federale belasting. Bovendien zijn de staatsbelastingen vrijgesteld van allerlei uitgaven, zoals voedsel, gezondheid en huisvesting. Landen die de omzetbelasting hebben geïmplementeerd als een federale verbruiksbelasting, belasten bijna alle consumptie.
Consumptiebelasting versus inkomstenbelasting
Een verbruiksbelasting wordt aan mensen in rekening gebracht wanneer ze geld uitgeven. Een inkomstenbelasting wordt geheven over mensen wanneer zij geld verdienen of wanneer zij rente, dividenden of vermogenswinsten ontvangen van hun beleggingen. Voorstanders van een consumptiebelasting beweren dat het sparen en beleggen aanmoedigt en de economie efficiënter maakt, terwijl inkomstenbelasting spaarders bestraft en spenders beloont. Ze beweren dus dat het alleen maar eerlijk is dat mensen worden belast op wat ze uit de beperkte middelenpool halen door consumptie, in plaats van wat ze bijdragen aan de pool met behulp van hun inkomen.
Aan de andere kant beweren tegenstanders dat een consumptiebelasting nadelig is voor de armen die, noodzakelijkerwijs, meer van hun inkomen besteden. Zij stellen dat, aangezien consumptiebelasting een vorm van regressieve belasting is, de rijke bevolking een kleiner deel van hun inkomen verbruikt dan armere huishoudens.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.