Definitie van hefboomratio
Een leverage ratio is een van de verschillende financiële metingen die kijken naar hoeveel kapitaal er in de vorm van schulden (leningen) komt of beoordeelt het vermogen van een bedrijf om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen. De leverage ratio-categorie is belangrijk omdat bedrijven vertrouwen op een combinatie van eigen vermogen en schulden om hun activiteiten te financieren, en het kennen van de hoeveelheid schulden die een bedrijf heeft, is nuttig om te beoordelen of het zijn schulden kan afbetalen wanneer ze vervallen zijn. Verschillende gemeenschappelijke hefboomratio's zullen hieronder worden besproken.
01:53De hefboomratio begrijpen
Wat zegt een hefboomratio u?
Te veel schulden kunnen gevaarlijk zijn voor een bedrijf en zijn investeerders. Als de activiteiten van een bedrijf echter een hoger rendement kunnen genereren dan de rente op haar leningen, draagt de schuld bij aan de groei van de winst. Ongecontroleerde schuldniveaus kunnen echter leiden tot kredietverlagingen of erger. Aan de andere kant kunnen te weinig schulden ook vragen oproepen. Een terughoudendheid of onvermogen om te lenen kan een teken zijn dat de operationele marges gewoon te krap zijn.
Er zijn verschillende specifieke ratio's die kunnen worden gecategoriseerd als een hefboomratio, maar de belangrijkste factoren die worden overwogen zijn schulden, eigen vermogen, activa en rentelasten.
Een leverage ratio kan ook worden gebruikt om de mix van bedrijfskosten van een bedrijf te meten om een idee te krijgen van hoe veranderingen in de output het bedrijfsresultaat zullen beïnvloeden. Vaste en variabele kosten zijn de twee soorten bedrijfskosten; afhankelijk van het bedrijf en de industrie zal de mix verschillen.
Ten slotte verwijst de hefboomratio van de consument naar het niveau van de schuld van de consument in vergelijking met het beschikbare inkomen en wordt het gebruikt in economische analyse en door beleidsmakers.
Banken en leverage ratio's
Banken behoren tot de meest leveraged instellingen in de Verenigde Staten. De combinatie van fractional-reserve banking en Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), bescherming heeft geleid tot een bankomgeving met beperkte kredietrisico's.
Om dit te compenseren, herzien en beperken drie afzonderlijke regelgevende instanties, de FDIC, de Federal Reserve en de Comptroller of the Currency, de hefboomratio's voor Amerikaanse banken. Dit betekent dat ze beperken hoeveel geld een bank kan lenen in verhouding tot hoeveel kapitaal de bank aan haar eigen activa besteedt. Het kapitaalniveau is belangrijk omdat banken het kapitaalgedeelte van hun activa kunnen 'afschrijven' als de totale activawaarden dalen. Activa gefinancierd door schulden kunnen niet worden afgeschreven omdat de obligatiehouders en spaarders van de bank deze fondsen verschuldigd zijn.
Bankregelgeving voor leverage ratio's is erg ingewikkeld. De Federal Reserve heeft richtlijnen opgesteld voor bankholdings, hoewel deze beperkingen variëren afhankelijk van de rating die aan de bank is toegekend. Over het algemeen moeten banken die een snelle groei doormaken of met operationele of financiële problemen worden geconfronteerd, hogere leverage ratio's aanhouden.
Er zijn verschillende vormen van kapitaalvereisten en minimumreserveradio's die via de FDIC en de Comptroller of the Currency op Amerikaanse banken worden geplaatst en die indirect invloed hebben op de hefboomratio's. Het niveau van toezicht op hefboomratio's is toegenomen sinds de Grote Recessie van 2007-2009, met de zorg dat grote banken "te groot zijn om te falen" als een visitekaartje dienen om banken oplosbaarder te maken. Deze beperkingen beperken natuurlijk het aantal verstrekte leningen omdat het voor een bank moeilijker en duurder is om kapitaal aan te trekken dan om geld te lenen. Hogere kapitaalvereisten kunnen dividenden verminderen of de waarde van aandelen verwateren als er meer aandelen worden uitgegeven.
Voor banken wordt de tier 1-hefboomratio het meest gebruikt door toezichthouders.
- Een leverage ratio is een van de verschillende financiële metingen die kijken naar hoeveel kapitaal er in de vorm van schulden (leningen) komt of beoordeelt het vermogen van een bedrijf om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen.
- Een leverage ratio kan ook worden gebruikt om de mix van bedrijfskosten van een bedrijf te meten om een idee te krijgen van hoe veranderingen in de output het bedrijfsresultaat zullen beïnvloeden.
- Veelgebruikte hefboomratio's zijn de schuld / aandelenratio, de multiplier van de aandelen, de mate van financiële hefboomwerking en de hefboomratio van de consument.
- Banken hebben wettelijk toezicht op het niveau van hefboomwerking dat ze kunnen hebben, zoals gemeten aan de hand van hefboomratio's.
Leverage Ratios voor het evalueren van de solvabiliteit en kapitaalstructuur
De verhouding schuld / eigen vermogen (D / E)
Misschien wel de meest bekende financiële hefboomratio is de schuld / eigen vermogen-ratio. Het wordt uitgedrukt als:
Schuld / Eigen Verhouding = Totaal Verplichtingen Totaal Eigen vermogen \ text {Schuld / Eigen Verhouding} = \ frac {\ text {Totale Verplichtingen}} {\ text {Totaal Eigen Aandeel}} Schuld / Eigen Verhouding = Totaal eigen vermogen totale verplichtingen
Macy's heeft bijvoorbeeld $ 15, 53 miljard aan schulden en $ 4, 32 miljard aan eigen vermogen, vanaf het fiscale jaar eindigend 2017. De schuldquote van het bedrijf is dus:
$ 15, 53 miljard ÷ $ 4, 32 miljard = 3, 59 \ $ 15, 53 \ text {miljard} \ div \ $ 4, 32 \ text {miljard} = 3, 59 $ 15, 53 miljard ÷ $ 4, 32 miljard = 3, 59 Macy's verplichtingen zijn 359% van het eigen vermogen, wat zeer hoog is voor een retail bedrijf.
Een hoge schuld / eigen vermogen ratio geeft in het algemeen aan dat een bedrijf agressief is geweest in het financieren van zijn groei met schuld. Dit kan resulteren in volatiele inkomsten als gevolg van de extra rentelasten. Als de rentelasten van het bedrijf te hoog worden, kan dit de kansen op faillissement of faillissement vergroten.
Doorgaans duidt een D / E-ratio groter dan 2, 0 op een risicovol scenario voor een belegger; deze maatstaf kan echter per branche verschillen. Bedrijven die grote kapitaaluitgaven (CapEx) nodig hebben, zoals nutsbedrijven en productiebedrijven, moeten mogelijk meer leningen afsluiten dan andere bedrijven. Het is een goed idee om de hefboomratio's van een bedrijf te meten ten opzichte van prestaties uit het verleden en met bedrijven die in dezelfde branche actief zijn om de gegevens beter te begrijpen.
De equity multiplier
De equity multiplier is vergelijkbaar, maar vervangt schulden door activa in de teller:
Equity Multiplier = Total AssetsTotal Equity \ text {Equity Multiplier} = \ frac {\ text {Total Assets}} {\ text {Total Equity}} Equity Multiplier = Total EquityTotal Assets
Stel bijvoorbeeld dat Macy's (NYSE: M) activa heeft met een waarde van $ 19, 85 miljard en een eigen vermogen van $ 4, 32 miljard. De equity multiplier zou zijn:
$ 19, 85 miljard ÷ $ 4, 32 miljard = 4, 59 \ $ 19, 85 \ text {miljard} \ div \ $ 4, 32 \ text {miljard} = 4, 59 $ 19, 85 miljard ÷ $ 4, 32 miljard = 4, 59
Hoewel in de formule niet specifiek naar schulden wordt verwezen, is het een onderliggende factor, aangezien de totale activa schulden omvatten.
Vergeet niet dat Totale activa = Totale schuld + Totaal eigen vermogen . De hoge ratio van het bedrijf van 4, 59 betekent dat activa meestal worden gefinancierd met schulden dan met eigen vermogen. Uit de berekening van de vermogensmultiplicator worden de activa van Macy gefinancierd met $ 15, 53 miljard aan verplichtingen.
De equity multiplier is een onderdeel van de DuPont-analyse voor het berekenen van het rendement op eigen vermogen (ROE):
DuPont-analyse = NPM × AT × EMwhere: NPM = nettowinstmargeAT = activaomzetEM = equity multiplier \ begin {uitgelijnd} & \ text {DuPont-analyse} = NPM \ keer AT \ keer EM \\ & \ textbf {waar:} \\ & NPM = \ text {nettowinstmarge} \\ & AT = \ text {asset omzet} \\ & EM = \ text {equity multiplier} \\ \ end {gericht} DuPont-analyse = NPM × AT × EMwhere: NPM = nettowinstmargeAT = omzet van activaEM = multiplier van het eigen vermogen
De schuld / kapitalisatieratio
Een indicator die de hoeveelheid schuld in de kapitaalstructuur van een bedrijf meet, is de schuld / kapitalisatieratio, die de financiële hefboomwerking van een bedrijf meet. Het wordt berekend als:
Totale schuld aan kapitalisatie = (SD + LD) (SD + LD + SE) waarbij: SD = kortlopende schuldenLD = langlopende schuldenSE = eigen vermogen \ begin {uitgelijnd} & \ text {Totale schuld aan kapitalisatie} = \ frac {(SD + LD)} {(SD + LD + SE)} \\ & \ textbf {where:} \\ & SD = \ text {kortlopende schulden} \\ & LD = \ text {langlopende schulden } \\ & SE = \ text {eigen vermogen} \\ \ end {uitgelijnd} Totale schuld aan kapitalisatie = (SD + LD + SE) (SD + LD) waarbij: SD = kortlopende schuldenLD = lange termijn debtSE = eigen vermogen
In deze verhouding worden operationele leases geactiveerd en omvat het eigen vermogen zowel gewone als preferente aandelen. In plaats van langlopende schulden te gebruiken, kan een analist besluiten om de totale schuld te gebruiken om de schuld te meten die wordt gebruikt in de kapitaalstructuur van een onderneming. De formule zou in dit geval een minderheidsbelang en preferente aandelen in de noemer omvatten.
Mate van financiële hefboomwerking
De mate van financiële hefboomwerking (DFL) is een verhouding die de gevoeligheid meet van de winst per aandeel (EPS) van een bedrijf voor schommelingen in het bedrijfsresultaat als gevolg van veranderingen in de kapitaalstructuur. Het meet de procentuele verandering in EPS voor een eenheidsverandering in de winst voor rente en belastingen (EBIT) en wordt weergegeven als:
DFL =% verandering in EPS% verandering in EBIT waar: EPS = winst per aandeel EBIT = winst vóór rente en belastingen \ begin {uitgelijnd} & DFL = \ frac {\% \ tekst {wijziging in EPS} {\% \ tekst {verandering in} EBIT} \\ & \ textbf {waarbij:} \\ & EPS = \ text {winst per aandeel} \\ & EBIT = \ text {winst voor rente en belastingen} \\ \ end {uitgelijnd} DFL =% verandering in EBIT% verandering in winst per aandeel: EPS = winst per aandeel EBIT = winst voor rente en belastingen
DFL kan ook worden weergegeven met de onderstaande vergelijking:
DFL = EBITEBIT − interestDFL = \ frac {EBIT} {EBIT - \ text {interest}} DFL = EBIT − interestEBIT
Deze ratio geeft aan dat hoe hoger de mate van financiële hefboomwerking, des te volatieler de winst zal zijn. Aangezien rente meestal een vaste uitgave is, vergroot hefboomwerking het rendement en de winst per aandeel. Dit is goed als het bedrijfsresultaat stijgt, maar het kan een probleem zijn als het bedrijfsresultaat onder druk staat.
De consumenten hefboomratio
De consumentenhefboomratio wordt gebruikt om de hoeveelheid schuld te kwantificeren die de gemiddelde Amerikaanse consument heeft, in verhouding tot hun besteedbaar inkomen.
Sommige economen hebben verklaard dat de snelle stijging van de schuldenlast van de consument de afgelopen decennia een belangrijke factor is geweest voor de groei van de bedrijfswinsten. Anderen hebben de hoge schuldenlast van de consument als een belangrijke oorzaak van de grote recessie beschuldigd.
Consumentenhefboomratio = Totaal huishoudensschuld Wegwerp persoonlijk inkomen \ tekst {Consumentenhefboomratio} = \ frac {\ tekst {Totale huishoudenschuld}} {\ tekst {Wegwerp persoonlijk inkomen}} Consumentenhefboomverhouding = Beschikbaar persoonlijk inkomen Totale huishoudelijke schuld
Begrijpen hoe schuld het rendement verhoogt, is de sleutel tot het begrijpen van hefboomwerking, maar zoals u kunt zien, komt het in verschillende vormen van analyse. Schuld op zichzelf is niet noodzakelijk een slechte zaak, vooral als de schuld wordt aangegaan om grotere investeringen te doen in projecten die een positief rendement opleveren. Hefboomwerking kan dus het rendement vermenigvuldigen, maar het kan ook verliezen vergroten als het rendement negatief blijkt te zijn.
De schuld / kapitaalratio
De schuld / kapitaalratio is een maat voor de financiële hefboom van een bedrijf. Het is een van de meest betekenisvolle schuldratio's omdat het zich richt op de relatie tussen schuldverplichtingen als onderdeel van de totale kapitaalbasis van een bedrijf. Schuld omvat alle verplichtingen op korte en lange termijn. Kapitaal omvat de schuld van de onderneming en het eigen vermogen.
Deze ratio wordt gebruikt om de financiële structuur van een onderneming en de wijze waarop deze haar activiteiten financiert, te evalueren. Als een bedrijf een hoge schuldquote heeft in vergelijking met zijn concurrenten, kan dit doorgaans een hoger wanbetalingsrisico hebben vanwege het effect dat de schuld heeft op haar activiteiten. De olie-industrie lijkt ongeveer een schulddrempel van 40% te hebben. Boven dat niveau stijgen de kosten van schulden aanzienlijk.
De schuld / EBITDA-hefboomratio
De schuld / EBITDA-hefboomratio meet het vermogen van een bedrijf om zijn opgelopen schulden af te lossen. Vaak gebruikt door kredietinstellingen, bepaalt het de kans op wanbetaling op uitgegeven schulden. Aangezien olie- en gasbedrijven doorgaans veel schulden op hun balans hebben, is deze ratio nuttig om te bepalen hoeveel jaar EBITDA nodig zou zijn om alle schulden terug te betalen. Meestal kan het alarmerend zijn als de verhouding meer dan 3 is, maar dit kan variëren, afhankelijk van de branche.
De schuld / EBITDAX-ratio
Een andere variatie van de schuld / EBITDA-ratio is de schuld / EBITDAX-ratio, die vergelijkbaar is, behalve dat EBITDAX EBITDA is vóór exploratiekosten voor succesvolle bedrijven. Deze verhouding wordt in de Verenigde Staten gewoonlijk gebruikt om verschillende boekhoudkundige behandelingen voor exploratiekosten te normaliseren (de volledige kostenmethode versus de succesvolle inspanningsmethode).
Exploratiekosten worden doorgaans in de financiële overzichten aangetroffen als exploratie-, afschaffings- en dry hole-kosten. Andere niet-kaskosten die moeten worden toegevoegd, zijn bijzondere waardeverminderingen, aangroei van pensioenverplichtingen en uitgestelde belastingen.
De rentedekkingsratio
Een andere hefboomratio die betrekking heeft op rentebetalingen is de rentedekkingsratio. Een probleem met alleen het beoordelen van de totale schuldenverplichtingen voor een bedrijf, is dat ze u niets vertellen over het vermogen van het bedrijf om de schulden af te lossen. Dit is precies wat de rentedekkingsratio beoogt op te lossen.
Deze verhouding, die gelijk is aan het bedrijfsresultaat gedeeld door rentelasten, toont het vermogen van de onderneming om rentebetalingen te doen. Over het algemeen wilt u een verhouding van 3, 0 of hoger zien, hoewel dit van branche tot branche varieert.
De dekking voor vaste lading
Tijden verdiende rente (TIE), ook bekend als een dekkingsgraad voor vaste kosten, is een variatie op de dekkingsgraad voor rente. Deze hefboomratio probeert de kasstroom te benadrukken ten opzichte van de rente op langlopende schulden.
Om deze ratio te berekenen, zoekt u de winst van de onderneming voor rente en belastingen (EBIT) en deelt u deze vervolgens door de rentelasten van langlopende schulden. Gebruik inkomsten vóór belastingen omdat de rente aftrekbaar is van de belasting; het volledige bedrag van de inkomsten kan uiteindelijk worden gebruikt om rente te betalen. Nogmaals, hogere aantallen zijn gunstiger.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.