Cost-Plus-contract
Een cost-pluscontract is een overeenkomst om een bedrijf te vergoeden voor onkosten plus een specifiek bedrag aan winst, meestal uitgedrukt als een percentage van de volledige prijs van het contract. Cost-plus-contracten worden in het bedrijfsleven ook wel kostenvergoedingscontracten genoemd.
Deze contracten staan in contrast met contracten voor vaste kosten waarbij twee partijen een specifieke kost overeenkomen, ongeacht de door de contractant gemaakte kosten.
Cost-plus-contracten worden voornamelijk gebruikt om de koper in staat te stellen het risico van het succes van het contract van de aannemer te nemen. Dus de partij die de aannemer opstelt, gaat ervan uit dat de aannemer zijn beloften zal nakomen en belooft extra te betalen zodat de aannemer winst kan maken.
Inzicht in Cost Plus-contracten
Cost-plus-contracten worden opgesteld, zodat aannemers voor bijna alle kosten van een project kunnen worden vergoed. Het cost-plus-contract betaalt de bouwer voor zowel directe kosten als indirecte of overheadkosten. Alle uitgaven moeten worden ondersteund door documentatie van de uitgaven van de aannemer.
Sommige contracten kunnen het bedrag van de vergoeding beperken, dus niet alle kosten kunnen worden gedekt. Dit geldt met name als de aannemer een fout maakt in de loop van het project of nalatig blijkt te zijn in enig deel van de constructie.
Het contract stelt de contractant ook in staat om een bepaald bedrag boven het terugbetaalde bedrag te innen, zodat hij of zij misschien winst kan maken - vandaar de "plus" in kosten-pluscontracten.
Cost-plus contracten worden over het algemeen om verschillende redenen gebruikt. Ze kunnen worden gebruikt als de partij die het contract opstelt budgettaire beperkingen heeft of als de totale omvang van het werk niet kan worden geschat.
Cost-plus-contracten worden vaak gebruikt bij onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten (R&D). Ze zijn gebruikelijk in de bouwsector om aannemers te vergoeden voor bouwkosten. De Amerikaanse overheid maakt ook gebruik van kosten-pluscontracten met militaire defensiebedrijven die nieuwe technologieën ontwikkelen voor nationale defensie.
Overheden geven over het algemeen de voorkeur aan kosten-pluscontracten omdat ze de meest gekwalificeerde aannemers kunnen kiezen in plaats van de laagste bieder.
Soorten Cost-Plus contracten
Cost-plus contracten kunnen worden onderverdeeld in vier verschillende categorieën. Ze zorgen allemaal voor de terugbetaling van kosten en een extra bedrag voor winst:
- Met kosten plus gunningcontracten kan de contractant een vergoeding krijgen, meestal voor goede prestaties.
- Cost-plus vaste vergoeding contracten dekken zowel directe als indirecte kosten, naast een vaste vergoeding.
- Cost-plus incentive fee-contracten komen voor wanneer de contractant een vergoeding krijgt als zijn of haar prestaties aan de verwachtingen voldoen of deze overtreffen.
- Bij kosten plus procentuele kostencontracten kan het bedrag van de vergoeding stijgen als de kosten van de aannemer stijgen.
Belangrijkste leerpunten
- In een cost-plus-contract stemt een partij ermee in om een contractant kosten plus een specifiek bedrag van de winst te vergoeden, meestal uitgedrukt als een percentage van de volledige prijs van het contract.
- Cost-plus-contracten worden voornamelijk gebruikt om de koper in staat te stellen het risico van het succes van het contract van de aannemer te nemen.
- Aannemers moeten een kostenbewijs overleggen, inclusief directe en indirecte kosten.
Voor- en nadelen van het gebruik van Cost-Plus-contracten
De voordelen van het gebruik van dit soort contracten zijn onder meer:
- Ze elimineren het risico voor de aannemer.
- Ze laten toe de focus te verleggen van de totale kosten naar de kwaliteit van het werk dat wordt gedaan.
- Ze dekken alle kosten in verband met het project, dus er zijn geen verrassingen.
Het nadeel is dat deze contracten ook het volgende kunnen doen:
- Ze kunnen de uiteindelijke kosten in de lucht laten, omdat ze niet vooraf kunnen worden bepaald.
- Ze kunnen leiden tot een langere tijdlijn voor het project.
Voorbeeld van hoe een Cost-Plus-contract werkt
Stel dat ABC Construction een contract heeft om een kantoorgebouw van $ 20 miljoen te bouwen, en in de overeenkomst staat dat de kosten niet hoger mogen zijn dan $ 22 miljoen. De winst van ABC is 15% van de volledige prijs van het contract, $ 3 miljoen, en het bouwbedrijf komt in aanmerking voor een stimuleringsvergoeding als het project binnen negen maanden wordt voltooid.
ABC moet ontvangstbewijzen voor alle kosten indienen, en de klant zal de werklocatie inspecteren om te controleren of specifieke componenten zijn voltooid, zoals loodgieterij, elektriciteit, enz. Het contract stelt ABC in staat directe kosten te maken, zoals materialen, arbeid en gemaakte kosten onderaannemers. ABC kan ook indirecte of overheadkosten in rekening brengen, waaronder verzekering, beveiliging en veiligheid. Het contract stelt dat overheadkosten worden gefactureerd op $ 50 per arbeidsuur.
Speciale overweging: percentage van voltooiing in een Cost Plus-contract
Het project gebruikt het percentage voltooiingsproces om winst te boeken en facturen in te dienen bij de klant, en het contract biedt specifieke percentages voor facturering.
Stel bijvoorbeeld dat ABC 20% van de volledige contractprijs kan factureren zodra 20% van de materialen is gekocht en de klant controleert of de betonnen fundering aanwezig is. Op dat moment stuurt ABC een factuur voor 20% van het contract van $ 20 miljoen op $ 4 miljoen, en boekt 20% van de winst van het bedrijf, of $ 600.000, naar de jaarrekening.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.