Kredietcyclus
Een kredietcyclus beschrijft de fasen van toegang tot krediet door kredietnemers. Kredietcycli gaan eerst door perioden waarin fondsen relatief gemakkelijk te leen zijn; deze periodes worden gekenmerkt door lagere rentetarieven, lagere kredietbehoeften en een toename van de hoeveelheid beschikbaar krediet, wat een algemene uitbreiding van de economische activiteit stimuleert. Deze periodes worden gevolgd door een inkrimping van de beschikbaarheid van fondsen.
Tijdens de krimpperiode van de kredietcyclus stijgen de rentetarieven en worden de regels voor leningen strenger, wat betekent dat er minder krediet beschikbaar is voor zakelijke leningen, woningkredieten en andere persoonlijke leningen. De krimpperiode loopt door totdat de risico's voor de lenende instellingen worden verminderd, waarna de cyclus begint en opnieuw begint met hernieuwd krediet.
De kredietcyclus is een van de door economische economen geïdentificeerde terugkerende economische cycli.
De basis van kredietcycli
De beschikbaarheid van krediet wordt bepaald door het risico en de winstgevendheid van de kredietverstrekkers. Hoe lager het risico en een grotere winstgevendheid voor kredietverstrekkers, hoe meer ze bereid zijn leningen te verstrekken. Tijdens een hoge toegang tot krediet in de kredietcyclus wordt het risico verminderd omdat investeringen in onroerend goed en bedrijven in waarde toenemen; daarom is het terugbetalingsvermogen van bedrijfsleners gezond. Individuen zijn ook meer bereid om leningen aan te gaan om uit te geven of te investeren, omdat fondsen goedkoper zijn en hun inkomsten stabiel zijn of stijgen.
Weten waar we ons in de kredietcyclus bevinden, kan beleggers en bedrijven helpen beter geïnformeerde beslissingen te nemen over hun beleggingen.
Wanneer de piek van de economische cyclus zich omdraait, beginnen de activa en investeringen in het algemeen in waarde te dalen, of ze leveren niet zoveel inkomsten op, waardoor de hoeveelheid kasstroom wordt terugbetaald om leningen terug te betalen. Banken verscherpen vervolgens de kredietbehoeften en verhogen de rentetarieven. Dit komt door het hogere risico op wanbetaling van de lener.
Uiteindelijk vermindert dit de beschikbare kredietpool en vermindert tegelijkertijd de vraag naar nieuwe leningen, aangezien kredietnemers hun balans afbouwen, waardoor de kredietcyclus teruggaat naar het lage toegangspunt. Sommige economen beschouwen de kredietcyclus als een integraal onderdeel van grotere bedrijfscycli in de economie.
Een krimp van het krediet wordt beschouwd als een primaire oorzaak van de financiële crisis van 2008.
Oorzaken van een lange kredietcyclus
De gemiddelde kredietcyclus is doorgaans langer dan de conjunctuurcyclus, omdat het tijd kost om een verzwakking van de bedrijfsfundamentals of onroerendgoedwaarden te laten zien. Met andere woorden, er kan een kredietoverschrijding zijn qua bedrag en periode, zoals het afgelopen decennium spectaculair is aangetoond.
Sinds de financiële crisis is de traditionele relatie tussen het rentebeleid en de kredietcyclus van de Federal Reserve complexer geworden. De veranderingen in de aard van de economie hebben een impact gehad op de inflatie die beleidsmakers nog steeds proberen te begrijpen. Dit bemoeilijkt op zijn beurt beslissingen over het rentebeleid, die gevolgen hebben voor de kredietcyclus.
Belangrijkste leerpunten
- De kredietcyclus beschrijft terugkerende fasen van gemakkelijk en strak lenen en lenen in de economie.
- Het is een van de belangrijkste economische cycli die door economen in de moderne economie zijn geïdentificeerd.
- De gemiddelde kredietcyclus is meestal langer dan de conjunctuur omdat het tijd kost om een verzwakking van de bedrijfsfundamentals of onroerendgoedwaarden te laten zien.