Vraagzijde Economie gedefinieerd

Omdat Keynesiaanse economen geloven dat de primaire factor die economische activiteit en kortetermijnschommelingen drijft, de vraag naar goederen en diensten is, wordt de theorie soms economie aan de vraagzijde genoemd. Dit perspectief staat haaks op de klassieke economische theorie, of aanbodzijde-economie, die stelt dat de productie van goederen of diensten, of het aanbod, van primair belang is voor economische groei.

Econoom John Maynard Keynes ontwikkelde zijn economische theorieën grotendeels als reactie op de Grote Depressie van de jaren dertig. Vóór de Grote Depressie was de klassieke economie de dominante theorie, met de overtuiging dat door de marktkrachten van vraag en aanbod, het economisch evenwicht na verloop van tijd op natuurlijke wijze zou worden hersteld. De grote depressie en de langdurige, wijdverbreide werkloosheid tartte echter klassieke economische theorieën, die niet konden verklaren waarom de mechanismen van de vrije markt het evenwicht niet herstelden.

Onvoldoende vraag veroorzaakt werkloosheid

Keynes beweerde dat de werkloosheid het gevolg is van een onvoldoende vraag naar goederen. Tijdens de Grote Depressie zaten fabrieken stil en waren arbeiders werkloos omdat er onvoldoende vraag was naar die producten. Op hun beurt hadden fabrieken onvoldoende vraag naar werknemers. Vanwege dit gebrek aan totale vraag, bleef de werkloosheid bestaan ​​en kon de markt, in tegenstelling tot klassieke economische theorieën, niet in staat zijn zichzelf te corrigeren en het evenwicht te herstellen.

Een van de kernkenmerken van Keynesiaanse of vraagzijde-economie is de nadruk op de totale vraag. De totale vraag bestaat uit vier elementen: consumptie van goederen en diensten; investeringen door de industrie in kapitaalgoederen; overheidsuitgaven aan publieke goederen en diensten; en netto-export. Volgens het vraagzijde-model pleitte Keynes voor overheidsinterventie om de lage totale vraag op korte termijn, zoals tijdens een recessie of depressie, te helpen de werkloosheid te verminderen en de groei te stimuleren.

Hoe de overheid vraag kan genereren

Als de andere componenten van de totale vraag statisch zijn, kunnen overheidsuitgaven deze problemen verminderen. Als mensen minder kunnen of willen consumeren en bedrijven minder bereid zijn te investeren in het bouwen van meer fabrieken, kan de overheid ingrijpen om vraag naar goederen en diensten te genereren. Het kan dit doel bereiken door zijn controle over de geldhoeveelheid door rentetarieven te wijzigen of door de overheid uitgegeven obligaties te verkopen of kopen.

Keynesiaanse economie ondersteunt zware overheidsuitgaven tijdens een nationale recessie om economische activiteit te stimuleren. Meer geld in de portemonnee van de midden- en lagere klassen steken, heeft een groter voordeel voor de economie dan het geld op de rekening van een rijke persoon sparen of opslaan. Het verhogen van de geldstroom naar lagere en middenklasse verhoogt de snelheid van geld of de frequentie waarmee $ 1 wordt gebruikt om in het binnenland geproduceerde goederen en diensten te kopen. Een verhoogde geldsnelheid betekent dat meer mensen goederen en diensten consumeren en dus bijdragen aan een toename van de totale vraag.