Direct Participation Program (DPP)
Een direct-participatieprogramma (DPP) is een gepoolde entiteit die investeerders toegang biedt tot de cashflow en belastingvoordelen van een onderneming. Ook bekend als een "direct participatieplan", zijn DPP's niet-verhandelde gepoolde investeringen in onroerend goed of energiegerelateerde ondernemingen gedurende een langere periode.
Belangrijkste leerpunten
- Een direct participatieprogramma of DPP biedt beleggers toegang tot de cashflow en fiscale voordelen van een bedrijf.
- Een DPP vereist een buy-in van de leden om toegang te krijgen tot de voordelen van het programma.
- De meeste DPP's zijn onroerendgoedbeleggingstrusts (REIT's) en beperkte partnerschappen.
Inzicht in een Direct Participation Program (DPP)
In de meeste directe participatieprogramma's steken beperkte partners geld in (hun belang wordt gekwantificeerd in "eenheden"), dat vervolgens wordt geïnvesteerd door een algemene partner. De meeste DPP's worden passief beheerd en hebben een levensduur van vijf tot tien jaar. Gedurende die tijd worden alle belastingaftrek, evenals de inkomsten van de DPP, aan partners doorgegeven. Vanwege de inkomsten die zij genereren en hun gepoolde aard, zijn DPP's een populaire manier geworden voor gemiddelde beleggers om toegang te krijgen tot beleggingen die normaal voorbehouden zijn aan rijke beleggers, zij het met enkele beperkingen.
Een programma voor directe participatie wordt meestal georganiseerd als een commanditaire vennootschap, een subhoofdstuk S corporation of een algemeen partnerschap. Met dergelijke structuren kunnen de inkomsten, verliezen, winsten, belastingkredieten en aftrekposten van de DPP echter vóór belasting worden overgedragen aan de onderliggende partner / belastingbetaler. Dienovereenkomstig betaalt de DPP zelf geen vennootschapsbelasting.
DPP's worden niet verhandeld, wat betekent dat ze liquiditeit en een betrouwbaar prijsmechanisme missen - vooral in vergelijking met aandelen die op een aandelenmarkt worden verhandeld. Als zodanig vereisen DPP's meestal dat klanten voldoen aan activa en inkomensdrempels om te beleggen. Deze vereisten kunnen per staat verschillen.
Typen programma's voor directe deelname
De meest voorkomende DPP's zijn niet-verhandelde REIT's (ongeveer tweederde van de DPP-markt), niet-beursgenoteerde bedrijven voor bedrijfsontwikkeling (BDC) (die fungeren als schuldinstrumenten voor kleine bedrijven), energie-exploratie- en ontwikkelingspartnerschappen en leasemaatschappijen voor apparatuur .
Een DPP kan de juridische structuur hebben van een onderneming (zoals een REIT), een naamloze vennootschap of een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (LLC), maar gedragen zich in de praktijk allemaal als een naamloze vennootschap. Een DPP geeft een belegger gedeeltelijk eigendom van een fysiek actief, zoals het onderliggende onroerend goed in een REIT, de machines in een leasemaatschappij voor apparatuur of putten en inkomsten uit olieverkoop in een energiepartnerschap.
Speciale overweging: Directe participatie programmastructuur
In DPP's zijn beperkte partners de beleggers. Mocht de DPP geld verliezen, dan is hun nadeel beperkt tot wat ze hebben geïnvesteerd. De algemene partner beheert de investering; beperkte partners hebben geen zeggenschap over het management en ontvangen geen voordeel van de activiteiten van de DPP. Beperkte partners kunnen echter stemmen om een algemene partner te wijzigen of te ontslaan, of iemand aanklagen voor het niet handelen in het beste belang van het partnerschap.
Programma's voor directe participatie vinden hun oorsprong in de Securities Act van 1933 en de Regelgevende Autoriteit van de Financiële Industrie (FINRA) Regel 2310. Kandidaten van Serie 7 kunnen tijdens hun examen verschillende vragen over DPP's verwachten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.