Dow-theorie
De Dow-theorie is een theorie die zegt dat de markt zich in een opwaartse trend bevindt als een van de gemiddelden (industrieel of transport) boven een eerdere belangrijke high komt en wordt vergezeld of gevolgd door een vergelijkbare vooruitgang in het andere gemiddelde. Als de Dow Jones Industrial Average (DJIA) bijvoorbeeld naar een gemiddeld hoogtepunt klimt, wordt verwacht dat de Dow Jones Transportation Average (DJTA) binnen een redelijke periode zal volgen.
01:36Het industriële gemiddelde van Dow Jones
De Dow-theorie begrijpen
De Dow-theorie is een handelsbenadering ontwikkeld door Charles H. Dow, die samen met Edward Jones en Charles Bergstresser Dow Jones & Company, Inc. heeft opgericht en de DJIA heeft ontwikkeld. Dow heeft de theorie uitgewerkt in een reeks artikelen in de Wall Street Journal, die hij mede-oprichtte.
Charles Dow stierf in 1902 en vanwege zijn dood publiceerde hij nooit zijn volledige theorie over de markten, maar verschillende volgelingen en medewerkers hebben werken gepubliceerd die zijn uitgebreid over de hoofdartikelen. Enkele van de belangrijkste bijdragen aan de Dow-theorie zijn de volgende:
- William P. Hamilton's "The Stock Market Barometer" (1922)
- Robert Rhea's "The Dow Theory" (1932)
- E. George Schaefer "Hoe ik meer dan 10.000 beleggers heb geholpen om te profiteren van aandelen" (1960)
- Richard Russell's "The Dow Theory Today" (1961)
Dow geloofde dat de aandelenmarkt als geheel een betrouwbare maatstaf was voor de algemene bedrijfsomstandigheden in de economie en dat door de algemene markt te analyseren, deze omstandigheden nauwkeurig konden worden bepaald en de richting van belangrijke markttendensen en de waarschijnlijke richting van individuele aandelen konden worden bepaald.
De theorie heeft verdere ontwikkelingen ondergaan in haar meer dan 100-jarige geschiedenis, waaronder bijdragen van William Hamilton in de jaren 1920, Robert Rhea in de jaren 1930 en E. George Shaefer en Richard Russell in de jaren 1960. Aspecten van de theorie hebben terrein verloren, bijvoorbeeld de nadruk op de transportsector - of spoorwegen in zijn oorspronkelijke vorm - maar de benadering van Dow vormt nog steeds de kern van moderne technische analyse.
Belangrijkste leerpunten
- De Dow-theorie is een technisch raamwerk dat voorspelt dat de markt zich in een opwaartse trend bevindt als een van zijn gemiddelden boven een eerdere belangrijke high komt, vergezeld of gevolgd door een vergelijkbare vooruitgang in het andere gemiddelde.
- De theorie is gebaseerd op het idee dat de markt alles verdraagt op een manier die consistent is met de efficiënte marktenhypothese.
- In een dergelijk paradigma moeten verschillende marktindexen elkaar bevestigen wat betreft prijsactie en volumepatronen totdat de trends omkeren.
De Dow-theorie aan het werk zetten
Er zijn zes hoofdcomponenten van de Dow-theorie.
1. De markt geeft alles korting
De Dow-theorie werkt op de efficiënte marktenhypothese (EMH), die stelt dat de activaprijzen alle beschikbare informatie bevatten. Met andere woorden, deze benadering is de antithese van gedragseconomie.
Verdieningspotentieel, concurrentievoordeel, managementcompetentie - al deze factoren en meer zijn geprijsd in de markt, zelfs als niet iedereen deze of alle details kent. In strengere lezingen van deze theorie worden zelfs toekomstige gebeurtenissen verdisconteerd in de vorm van risico.
2. Er zijn drie soorten markttendensen
Markten ervaren primaire trends die een jaar of langer meegaan, zoals een bull- of berenmarkt. Binnen deze bredere trends ervaren ze secundaire trends, vaak in strijd met de primaire trend, zoals een terugval binnen een bullmarkt of een rally binnen een berenmarkt; deze secundaire trends duren drie weken tot drie maanden. Ten slotte zijn er kleine trends van minder dan drie weken, die grotendeels herrie zijn.
3. Primaire trends hebben drie fasen
Een primaire trend doorloopt drie fasen, volgens de Dow-theorie. In een bullmarkt zijn dit de accumulatiefase, de fase van publieke participatie (of grote beweging) en de overtollige fase. In een bear market worden ze de distributiefase, de publieke participatiefase en de paniek (of wanhoop) fase genoemd.
4. Indices moeten elkaar bevestigen
Om een trend vast te stellen, moeten door Dow gepostuleerde indices of marktgemiddelden elkaar bevestigen. Dit betekent dat de signalen die op de ene index voorkomen, moeten overeenkomen met of overeenkomen met de signalen op de andere. Als een index, zoals de Dow Jones Industrial Average, een nieuwe primaire opwaartse trend bevestigt, maar een andere index in een primaire neerwaartse trend blijft, moeten handelaren er niet van uitgaan dat een nieuwe trend is begonnen.
Dow gebruikte de twee indices die hij en zijn partners hebben uitgevonden, de Dow Jones Industrial Average (DJIA) en de Dow Jones Transportation Average (DJTA), in de veronderstelling dat als de bedrijfsomstandigheden in feite gezond zouden zijn, een stijging van de DJIA suggereren dat de spoorwegen zouden profiteren van het verplaatsen van de vracht die deze bedrijfsactiviteit vereist. Als de activaprijzen zouden stijgen maar de spoorwegen zouden lijden, zou de trend waarschijnlijk niet duurzaam zijn. Het omgekeerde is ook van toepassing: als de spoorwegen profiteren, maar de markt in een neergang zit, is er geen duidelijke trend.
5. Volume moet de trend bevestigen
Het volume zou moeten stijgen als de prijs in de richting van de primaire trend beweegt en afnemen als het er tegenin beweegt. Laag volume duidt op een zwakte in de trend. In een bullmarkt zou het volume bijvoorbeeld moeten toenemen naarmate de prijs stijgt en dalen tijdens secundaire terugtrekkingen. Als in dit voorbeeld het volume aantrekt tijdens een pullback, kan dit een teken zijn dat de trend omkeert naarmate meer marktpartijen bearish worden.
6. Trends blijven bestaan tot er een duidelijke omkering plaatsvindt
Terugnemingen in primaire trends kunnen worden verward met secundaire trends. Het is moeilijk om te bepalen of een opleving in een berenmarkt een ommekeer is of een kortstondige rally die moet worden gevolgd door nog lagere dieptepunten, en de Dow-theorie pleit voor voorzichtigheid en dringt erop aan dat een mogelijke omkering wordt bevestigd.
Speciale overwegingen
Hier zijn enkele extra aandachtspunten voor de Dow-theorie.
Slotprijzen en lijnbereiken
Charles Dow vertrouwde uitsluitend op slotkoersen en maakte zich geen zorgen over de intraday-bewegingen van de index. Om een trendsignaal te kunnen vormen, moet de slotkoers de trend aangeven, geen intraday-koersbeweging.
Een ander kenmerk in de Dow-theorie is het idee van lijnbereiken, ook wel handelsbereiken genoemd in andere gebieden van technische analyse. Deze periodes van zijwaartse (of horizontale) prijsbewegingen worden gezien als een periode van consolidatie, en handelaren moeten wachten tot de prijsbeweging de trendlijn doorbreekt voordat ze een conclusie trekken over de koers van de markt. Als de prijs bijvoorbeeld boven de lijn zou uitkomen, is het waarschijnlijk dat de markt zal stijgen.
Signalen en identificatie van trends
Een moeilijk aspect van de implementatie van de Dow-theorie is de nauwkeurige identificatie van trendomkeringen. Vergeet niet dat een volgeling van de Dow-theorie handelt met de algemene richting van de markt, dus het is van vitaal belang dat hij of zij de punten identificeert waarop deze richting verschuift.
Een van de belangrijkste technieken die worden gebruikt om trendomkeringen in de Dow-theorie te identificeren, is piek-en-dal analyse. Een piek wordt gedefinieerd als de hoogste prijs van een marktbeweging, terwijl een dal wordt gezien als de laagste prijs van een marktbeweging. Merk op dat de Dow-theorie ervan uitgaat dat de markt niet in een rechte lijn beweegt, maar van hoogtepunten (pieken) naar dieptepunten (dalen), waarbij de algehele bewegingen van de markt in een richting neigen.
Een opwaartse trend in de Dow-theorie is een reeks opeenvolgende hogere pieken en hogere dalen. Een dalende trend is een reeks opeenvolgende lagere pieken en lagere dalen.
Het zesde principe van de Dow-theorie beweert dat een trend van kracht blijft totdat er een duidelijk teken is dat de trend is omgekeerd. Net als de eerste bewegingswet van Newton, heeft een bewegend object de neiging om in een enkele richting te bewegen totdat een kracht die beweging verstoort. Evenzo zal de markt in een primaire richting blijven bewegen totdat een kracht, zoals een verandering in bedrijfsomstandigheden, sterk genoeg is om de richting van deze primaire beweging te veranderen.
Een ommekeer in de primaire trend wordt gesignaleerd wanneer de markt niet in staat is om een nieuwe opeenvolgende piek en dal in de richting van de primaire trend te creëren. Voor een opwaartse trend zou een omkering worden gesignaleerd door een onvermogen om een nieuwe high te bereiken, gevolgd door het onvermogen om een hogere low te bereiken. In deze situatie is de markt geëvolueerd van een periode van opeenvolgend hogere hoogtepunten en dieptepunten naar opeenvolgend lagere hoogtepunten en dieptepunten, die de componenten zijn van een neerwaartse primaire trend.
De omkering van een neerwaartse primaire trend doet zich voor wanneer de markt niet meer naar dieptepunten daalt. Dit gebeurt wanneer de markt een piek vaststelt die hoger is dan de vorige piek, gevolgd door een dal dat hoger is dan het vorige dal, die de componenten zijn van een opwaartse trend.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.