De lopende rekening in de betalingsbalans onderzoeken

De betalingsbalans (BOP) is de plaats waar landen hun monetaire transacties met de rest van de wereld registreren. Het onderzoeken van het lopende rekeninggedeelte van de BOP van een land kan een goed beeld geven van zijn economische activiteit. Het omvat activiteiten rond de industrieën, kapitaalmarkt, diensten en het geld dat het land binnenkomt van andere overheden of via overschrijvingen.

Het berekenen van het saldo op de lopende rekening van een land (CBI) zal ons vertellen of het een tekort of een overschot heeft. Als er een tekort is, betekent dat dan dat de economie zwak is? Betekent een overschot automatisch dat de economie sterk is? Niet noodzakelijk. Het is belangrijk om alle factoren te bekijken die een rol spelen bij het analyseren van de lopende rekening op de BOP van een land.

Basiscomponenten van een zichtrekening

Wanneer u naar de lopende rekening van een land kijkt, is het belangrijk om de vier basiscomponenten te begrijpen die hierin een rol spelen: goederen, diensten, inkomsten en lopende overdrachten.

Tekort op de lopende rekening

1. Goederen: deze zijn roerend en fysiek van aard en kunnen voor een transactie worden geregistreerd onder 'goederen', een verandering van eigendom van of naar een ingezetene (van het lokale land) naar of van een niet-ingezetene (in een vreemd land) moet plaatsvinden. Roerende goederen omvatten algemene handelswaar, goederen die worden gebruikt voor het verwerken van andere goederen en niet-monetair goud. Een export wordt gemarkeerd als een credit (geld komt binnen), en een import wordt genoteerd als een debet (geld gaat uit).
2. Services: deze transacties zijn het resultaat van een immateriële actie, zoals transport, zakelijke services, toerisme, royalty's of licenties. Als er geld wordt betaald voor een dienst, wordt dit geregistreerd als een import (een debet). Als geld wordt ontvangen, wordt dit geregistreerd als een export (credit).
3. Inkomen: Inkomen is geld dat in (krediet) of uit (debet) van een land komt uit salarissen, portefeuillebeleggingen (in de vorm van dividenden bijvoorbeeld), directe beleggingen of andere soorten beleggingen. Samen geven goederen, diensten en inkomsten een economie brandstof om te functioneren. Dit betekent dat items in deze categorieën werkelijke middelen zijn die voor economische productie naar en van een land worden overgedragen.
4. Huidige overdrachten: huidige overdrachten zijn eenzijdige overdrachten waarvoor niets wordt terugbetaald. Deze omvatten overmakingen van werknemers, donaties, hulpmiddelen en subsidies, officiële bijstand en pensioenen. Vanwege hun aard worden lopende overdrachten niet beschouwd als reële middelen die de economische productie beïnvloeden.

De formule voor het saldo van de lopende rekening

Nu we de vier basiscomponenten hebben behandeld, kunnen we kijken naar de wiskundige vergelijking waarmee we de CAB kunnen bepalen. Het vertelt ons of de lopende rekening een tekort of een overschot heeft (of hij meer krediet of debet heeft). Dit zal ons helpen te begrijpen waar eventuele verschillen kunnen ontstaan ​​en hoe middelen kunnen worden geherstructureerd om een ​​beter functionerende economie mogelijk te maken.

CAB = (X − M) + (NY + NCT) waarbij: X = uitvoer van goederen en dienstenM = invoer van goederen en dienstenNY = netto-inkomen in het buitenland \ begin {uitgelijnd} & CAB = (XM) + (NY + NCT) \ \ & \ textbf {where:} \\ & X = \ text {Export van goederen en diensten} \\ & M = \ text {Import van goederen en diensten} \\ & NY = \ text {Netto-inkomen in het buitenland} \\ & NCT = \ tekst {Netto lopende overdrachten} \ einde {uitgelijnd} CAB = (X − M) + (NY + NCT) waar: X = Uitvoer van goederen en dienstenM = Invoer van goederen en dienstenNY = Netto-inkomen in het buitenland

Wat betekent de CAB?

Theoretisch zou de CAB nul moeten zijn, maar in de echte wereld is dit onwaarschijnlijk. Als de lopende rekening een overschot of een tekort heeft, vertelt dit ons iets over de overheid en de staat van de economie in kwestie, zowel op zichzelf als in vergelijking met andere wereldmarkten.

Een overschot duidt op een economie die netto schuldeiser is voor de rest van de wereld. Dit betekent dat het land waarschijnlijk een overvloed aan middelen beschikbaar stelt aan andere economieën en in ruil daarvoor geld verschuldigd is. Door deze middelen in het buitenland aan te bieden, geeft een land met een CAB-overschot andere economieën de kans om hun productiviteit te verhogen terwijl ze een tekort hebben. Dit wordt een financiering van een tekort genoemd.

Een CAB-tekort weerspiegelt een overheid en een economie die een netto schuldenaar is van de rest van de wereld. Het investeert meer dan het bespaart en gebruikt middelen uit andere economieën om aan zijn binnenlandse consumptie- en investeringsbehoeften te voldoen.

Een economie besluit bijvoorbeeld dat ze voor de toekomst moet investeren om op de lange termijn inkomsten uit investeringen te ontvangen. In plaats van te sparen, stuurt het geld naar het buitenland in een investeringsproject. Dit zou worden gemarkeerd als een debitering in de financiële rekening van de betalingsbalans van die periode, maar wanneer toekomstige rendementen worden gemaakt, zouden deze als beleggingsinkomsten (een credit) in de lopende rekening worden opgenomen onder het inkomstengedeelte.

Een tekort op de lopende rekening gaat meestal gepaard met uitputting van deviezen, omdat die reserves zouden worden gebruikt voor investeringen in het buitenland. Het tekort kan ook duiden op verhoogde buitenlandse investeringen op de lokale markt, in welk geval de lokale economie in de toekomst de inkomsten uit investeringen van de buitenlandse economie moet betalen.

Analyse van de lopende rekening

Het is belangrijk om te weten waar een CAB-tekort of -overschot vandaan komt. Let er bij het analyseren op wat de extra credit of debet voedt en wat er wordt gedaan om de effecten tegen te gaan.

Afhankelijk van het stadium van economische groei van het land, zijn doelstellingen en, natuurlijk, de uitvoering van zijn economisch programma, is de stand van de lopende rekening in verhouding tot de kenmerken van het land in kwestie. Een overschot dat met een donatie wordt gefinancierd, is bijvoorbeeld niet de meest voorzichtige manier om een ​​economie te runnen.

Een tekort tussen de uitvoer en de invoer van goederen en diensten samen - ook wel bekend als een tekort op de handelsbalans (BOT) - zou kunnen betekenen dat het land meer importeert om zijn productiviteit te verhogen en uiteindelijk meer export uit te voeren. Dit zou op zijn beurt uiteindelijk het tekort kunnen financieren en verlichten.

Een tekort kan ook het gevolg zijn van een toename van investeringen uit het buitenland en verhoogde verplichtingen van de lokale economie om beleggingsinkomsten te betalen (een debet onder inkomen op de lopende rekening). Investeringen uit het buitenland hebben meestal een positief effect op de lokale economie, omdat ze, mits verstandig gebruikt, in de toekomst voor een grotere marktwaarde en productie voor die economie zorgen. Hierdoor kan de lokale economie uiteindelijk de export verhogen en, opnieuw, haar tekort terugdraaien.

Een tekort is dus niet noodzakelijk slecht voor een economie - vooral voor een economie in de ontwikkelingsfase of in hervorming. Soms moet een economie geld uitgeven om geld te verdienen, dus loopt het opzettelijk een tekort. Een economie moet echter bereid zijn om dit tekort te financieren door een combinatie van middelen die zullen helpen externe verplichtingen te verminderen en kredieten uit het buitenland te vergroten.

Een tekort op de lopende rekening dat wordt gefinancierd door portefeuillebeleggingen op korte termijn of door leningen is waarschijnlijk riskanter. Dat komt omdat een plotselinge mislukking op een opkomende kapitaalmarkt of een onverwachte opschorting van buitenlandse overheidssteun, misschien vanwege politieke spanningen, zal resulteren in een onmiddellijke stopzetting van het krediet op de lopende rekening.