Fallout-risico
Fallout-risico is het risico voor een hypotheekverstrekker dat een individuele lener zich terugtrekt uit een lening in de periode tussen het formele aanbod van een lening en de sluiting van die lening.
UITBREIDING Fallout-risico
Fallout-risico verwijst naar een risico dat door een hypotheekverstrekker wordt aangenomen dat een lener zich in de periode voorafgaand aan het voltooien van een leningstransactie terugtrekt uit een hypotheekovereenkomst. Regelgeving vereist dat een geldschieter een specifiek aanbod verlengt met maximaal 60 dagen tot de sluitingsdatum. Tijdens deze periode maakt de hypotheekontwikkelaar meestal plannen om de lening te verkopen aan een hypotheekaggregator die deze zal bundelen met andere leningen in een door hypotheek gedekt effect (MBS). Als een lener zich terugtrekt uit de lening, verliest de geldschieter de kans om te profiteren van de securitisatie van de lening.
Fallout-risico wordt ook wel fall-out fallout genoemd. Het is een van de twee componenten van het pijplijnrisico, genoemd in verband met de pijplijn waardoor gesloten hypotheken doorgaans van het oorspronkelijke aanbod naar sluiting gaan en vervolgens naar securitisatie op de secundaire hypotheekmarkt. Het tweede onderdeel van het pijplijnrisico staat bekend als prijsrisico. Dit wordt veroorzaakt door de waarschijnlijkheid dat in de periode voorafgaand aan de afsluiting de geldende rentevoeten dalen en de kredietnemer in staat is om een alternatieve lening met een gunstiger rentetarief te ontvangen. Een dergelijke wijziging kan een bedreiging vormen voor de prijs die de hypotheekgever voor de lening op de secundaire markt kan krijgen.
Hoe geldschieters beschermen tegen fallout-risico's
Fallout-risico is een onvermijdelijk aspect van het uitleenproces als gevolg van de 60-daagse vereiste en de mogelijkheid van kredietnemer intrekking tijdens die periode. Om te beschermen tegen verliezen, kunnen geldschieters een afdekking tegen hypotheekuitval creëren. Een manier om dit te doen is om de verkoop van een voltooide lening op de secundaire markt zo goed mogelijk te structureren. Volgens een dergelijke overeenkomst stemt de koper van de secundaire lening, vaak Fannie Mae of Freddie Mac, ermee in af te zien van een vergoeding die anders in rekening zou worden gebracht wanneer de opdrachtgever geen specifieke hypotheek kan verstrekken. Dit kan een neerwaarts effect hebben op de prijs, maar deze prijsverandering is over het algemeen minder dan de vergoeding.
Een tweede afdekking tegen fallout-risico's betreft het gebruik van de nog te publiceren (TBA) markt voor hypotheekeffecten. Op deze markt kunnen geldschieters leningen verkopen die aan bepaalde criteria voldoen zonder de specifieke leningen te identificeren. Hierdoor kan de kredietgever een lening waarvan de lener zich heeft teruggetrokken, indien nodig vervangen door een voltooide lening.