Kostenstructuur
Een tariefstructuur is een grafiek of lijst met de tarieven voor verschillende zakelijke diensten of activiteiten. Een tariefstructuur laat klanten of klanten weten wat ze kunnen verwachten bij het werken met een bepaald bedrijf. Potentiële klanten moeten de vergoedingenstructuur van een bedrijf altijd onderzoeken om er zeker van te zijn dat ze deze bevredigend vinden voordat ze besluiten zaken met hen te doen.
Belangrijkste leerpunten
- Vergoedingsstructuren beschrijven de manier waarop makelaars of financiële bedrijven geld verdienen aan klantactiviteiten.
- Klanten kunnen steeds meer kiezen uit een reeks voordelen op basis van verschillende tariefstructuren, afhankelijk van het gewenste serviceniveau.
- Er zijn veel manieren om vergoedingen te structureren, zoals het gebruik van een op incentives gebaseerd model, het in rekening brengen van commissies of het vragen van een vast bedrag.
Hoe tariefstructuren werken
De tariefstructuur voor een online veilingwebsite zou bijvoorbeeld de kosten weergeven om een item te koop te plaatsen, de commissie van de website als het item wordt verkocht, de kosten om het item prominenter in de zoekresultaten van de site weer te geven, enzovoort. Vergoedingsstructuren met een incentive- of outperformance-component kunnen een mentaliteit "swing for the fences" aanmoedigen. Dit komt waarschijnlijk omdat een manager een onevenredig voordeel geniet.
Naarmate beleggingsdoelstellingen en mandaten meer op maat of verfijnder worden, zullen de vergoedingen over het algemeen ook stijgen.
Soorten vergoedingsstructuren
Klassieke tariefstructuur
Een ander voorbeeld: de vergoedingsstructuur van het hedgefonds zou laten zien wat de fondsmanager in rekening brengt om het fonds te leiden, hoeveel de fondsmanager zal ontvangen als het fonds de vooraf bepaalde prestatiedoelen haalt of overschrijdt, en hoeveel een belegger moet betalen als hij zijn fondsen voortijdig terugtrekt. .
De klassieke vergoedingsstructuur voor hedgefondsen is "2 en 20." Dit betekent dat een fondsmanager 2% in rekening brengt bij beheerd vermogen en nog eens 20% voor winst of outperformance boven een bepaalde drempel. Deze structuur zou worden gebruikt om een basisniveau van vergoedingen voor het beheer van het fonds te bieden (2%), plus een extra "aanmoedigings" -vergoeding die de interesse van de beheerder en de belegger op één lijn brengt. Zoals de vergoedingsstructuur van het hedgefonds laat zien, spelen stimulansen vaak een centrale rol bij het selecteren van een passende vergoedingsstructuur.
Flat Fee-structuren
Onder een vaste vergoedingsstructuur brengen vermogensbeheerders vaak een eenvoudig, vast tarief in rekening voor beheerde activa. Een institutionele beleggingsbeheerder kan bijvoorbeeld een pensioenfonds 1, 25% in rekening brengen voor elke dollar die wordt beheerd. In werkelijkheid is bij het beheer van andermans kapitaal geen vergoedingstructuur perfect. Een nadeel van de flat fee-structuur is bijvoorbeeld dat deze innovatie, creativiteit of drive kan belemmeren, omdat een fee wordt verdiend ongeacht de prestaties.
Gratis kostenstructuren
In toenemende mate bieden sommige makelaars commissie-vrije handel. Robinhood is bijvoorbeeld een app-gebaseerd handelsplatform waarmee mensen aandelen en ETF's kunnen kopen voor $ 0. Sommige roboadvisors promoten ook $ 0 kostenstructuren. De manieren waarop deze bedrijven inkomsten genereren, zijn via andere methoden, zoals het uitlenen van aandelen aan short sellers, cashmanagementstrategieën van klantenfondsen, het ontvangen van betalingen voor gerichte orderstromen of het op de markt brengen van andere producten aan gebruikers via hun platforms.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.