Fiscaal beleid versus monetair beleid: voors en tegens

Als het gaat om het beïnvloeden van macro-economische resultaten, hebben regeringen meestal een beroep gedaan op een van de twee belangrijkste maatregelen: monetair beleid of fiscaal beleid.

Monetair beleid omvat het beheer van de geldhoeveelheid en rentetarieven door centrale banken. Om een ​​haperende economie te stimuleren, zal de centrale bank de rentetarieven verlagen, waardoor het goedkoper wordt om te lenen en de geldhoeveelheid toeneemt. Als de economie te snel groeit, kan de centrale bank een strak monetair beleid voeren door rentetarieven te verhogen en geld uit circulatie te halen.

Fiscaal beleid bepaalt de manier waarop de centrale overheid geld verdient door middel van belastingen en hoe het geld uitgeeft. Om de economie te helpen, zal een regering de belastingtarieven verlagen en tegelijkertijd haar eigen uitgaven verhogen; om een ​​oververhitte economie af te koelen, zal het belastingen verhogen en bezuinigen. Er is veel discussie over de vraag of monetair beleid of fiscaal beleid het betere economische instrument is, en elk beleid moet voor- en nadelen hebben.

Een overzicht van monetair beleid

Monetair beleid verwijst naar de acties van de centrale bank van een land om haar macro-economische beleidsdoelstellingen te bereiken. Sommige centrale banken hebben de taak zich op een bepaald inflatiepeil te richten. In de Verenigde Staten is de Federal Reserve Bank (de Fed) opgericht met een mandaat om maximale werkgelegenheid en prijsstabiliteit te bereiken. Dit wordt soms het 'dubbele mandaat' van de Fed genoemd. De meeste landen scheiden de monetaire autoriteit van elke politieke invloed van buitenaf die haar mandaat zou kunnen ondermijnen of haar objectiviteit zou kunnen vertroebelen. Als gevolg hiervan worden veel centrale banken, waaronder de Federal Reserve, als onafhankelijke agentschappen geëxploiteerd.

Wanneer de economie van een land zo snel groeit dat de inflatie tot zorgwekkende niveaus toeneemt, zal de centrale bank een restrictief monetair beleid voeren om de geldhoeveelheid aan te scherpen, waardoor de hoeveelheid geld in omloop effectief wordt verlaagd en de snelheid waarmee nieuw geld de systeem. Het verhogen van de geldende risicovrije rentevoet maakt geld duurder en verhoogt de financieringskosten, waardoor de vraag naar contant geld en leningen afneemt. De Fed kan ook het niveau van reserves verhogen dat commerciële en retailbanken bij de hand moeten houden, waardoor hun mogelijkheden om nieuwe leningen te genereren worden beperkt. Verkoop van staatsobligaties van de balans aan het publiek in de open markt vermindert ook het geld in omloop. Economen van de Monetaristische school houden zich aan de deugden van het monetaire beleid.

Wanneer de economie van een land in een recessie glijdt, kunnen dezelfde beleidsinstrumenten omgekeerd worden gebruikt, wat een los of expansief monetair beleid vormt. In dit geval worden rentetarieven verlaagd, reservelimieten verlaagd en obligaties gekocht in ruil voor nieuw gecreëerd geld. Als deze traditionele maatregelen tekortschieten, kunnen centrale banken een onconventioneel monetair beleid voeren, zoals kwantitatieve versoepeling (QE).

Voor- en nadelen van monetair beleid

Voordeel: rentetargeting regelt de inflatie

Een kleine hoeveelheid inflatie is gezond voor een groeiende economie omdat het investeringen in de toekomst stimuleert en werknemers in staat stelt hogere lonen te verwachten. Inflatie treedt op wanneer het algemene prijsniveau van alle goederen en diensten in een economie stijgt. Door de beoogde rente te verhogen, worden investeringen duurder en werken ze de economische groei een beetje af.

Con: Het risico van hyperinflatie

Als de rentetarieven te laag worden ingesteld, kan er te veel worden geleend tegen kunstmatig goedkope tarieven. Dit kan dan een speculatieve zeepbel veroorzaken, waarbij prijzen te snel en tot absurd hoge niveaus stijgen. Het toevoegen van meer geld aan de economie kan ook het risico met zich meebrengen dat de inflatie ongecontroleerd wordt veroorzaakt door het uitgangspunt van vraag en aanbod: als er meer geld in omloop is, zal de waarde van elke geldeenheid dalen bij een ongewijzigd niveau van vraag, waardoor dingen die in dat geld zijn geprijsd nominaal duurder zijn.

Pro: Kan redelijk eenvoudig worden geïmplementeerd

Centrale banken kunnen snel handelen om monetaire beleidsinstrumenten te gebruiken. Vaak kan alleen al het signaleren van hun intenties aan de markt resultaten opleveren.

Con: Effecten hebben een vertraging

Zelfs als ze snel worden geïmplementeerd, treden de macro-effecten van het monetaire beleid meestal na verloop van tijd op. Het kan maanden of zelfs jaren duren voordat de effecten op een economie zich voordoen. Sommige economen geloven dat geld 'slechts een sluier' is, en hoewel het dient om een ​​economie op de korte termijn te stimuleren, heeft het geen langetermijneffecten behalve het verhogen van het algemene prijsniveau zonder de reële economische output te stimuleren.

Voor: centrale banken zijn onafhankelijk en politiek neutraal

Zelfs als monetaire beleidsmaatregelen niet populair zijn, kunnen ze worden ondernomen vóór of tijdens verkiezingen zonder angst voor politieke repercussies.

Con: Technische beperkingen

Rentetarieven kunnen alleen nominaal worden verlaagd tot 0%, wat het gebruik door de bank van dit beleidsinstrument beperkt wanneer de rentetarieven al laag zijn. Als u de tarieven langdurig erg laag houdt, kan dit leiden tot een liquiditeitsval. Dit neigt ertoe monetaire beleidsinstrumenten effectiever te maken tijdens economische expansies dan recessies. Sommige Europese centrale banken hebben onlangs geëxperimenteerd met een negatief rentebeleid (NIRP), maar de resultaten zullen nog niet bekend zijn.

Voordeel: het verzwakken van de valuta kan de export stimuleren

Het verhogen van de geldhoeveelheid of het verlagen van de rente heeft de neiging om de lokale valuta te devalueren. Een zwakkere valuta op de wereldmarkt kan de export stimuleren, omdat deze producten voor buitenlanders goedkoper zijn om te kopen. Het tegenovergestelde effect zou zich voordoen voor bedrijven die voornamelijk importeurs zijn, die hun resultaten schaden.

Con: Monetaire tools zijn algemeen en hebben betrekking op een heel land

Monetaire beleidsinstrumenten zoals rentetarieven hebben een economiebrede impact en houden geen rekening met het feit dat sommige gebieden in het land de stimulus misschien niet nodig hebben, terwijl staten met een hoge werkloosheid de stimulus misschien meer nodig hebben. Het is ook algemeen in de zin dat monetaire instrumenten niet kunnen worden gericht op het oplossen van een specifiek probleem of het stimuleren van een specifieke industrie of regio.

Voors en tegens van fiscaal beleid

Fiscaal beleid verwijst naar het belasting- en uitgavenbeleid van de overheid van een land. Een strak of restrictief fiscaal beleid omvat het verhogen van belastingen en bezuinigen op federale uitgaven. Een los of expansief fiscaal beleid is precies het tegenovergestelde en wordt gebruikt om economische groei te stimuleren. Veel fiscale beleidsinstrumenten zijn gebaseerd op de Keynesiaanse economie en hopen de totale vraag te stimuleren.

Pro: Kan uitgaven direct naar specifieke doelen richten

In tegenstelling tot monetaire-beleidsinstrumenten, die algemeen van aard zijn, kan een overheid de uitgaven richten op specifieke projecten, sectoren of regio's om de economie te stimuleren waar deze het meest nodig wordt geacht.

Con: Kan budgettaire tekorten creëren

Een overheidstekort is wanneer het jaarlijks meer geld uitgeeft dan het kost. Als de uitgaven hoog zijn en de belastingen te lang laag zijn, kan een dergelijk tekort zich blijven uitbreiden tot gevaarlijke niveaus.

Pro: Kan belastingheffing gebruiken om negatieve externe effecten te ontmoedigen

Het belasten van vervuilers of degenen die beperkte middelen overmatig gebruiken, kan helpen de negatieve effecten die ze veroorzaken te verwijderen terwijl ze overheidsinkomsten genereren.

Con: Belastingprikkels kunnen worden besteed aan invoer

Het effect van fiscale stimulering wordt gedempt wanneer het geld dat via belastingbesparing of overheidsuitgaven in de economie wordt gestoken, wordt besteed aan import, waardoor dat geld naar het buitenland wordt gestuurd in plaats van dat het in de lokale economie blijft.

Voor: Short Time Lag

De effecten van fiscale beleidsinstrumenten kunnen veel sneller worden gezien dan de effecten van monetaire instrumenten.

Con: Kan politiek gemotiveerd zijn

Het heffen van belastingen is niet populair en kan politiek gevaarlijk zijn om te implementeren.

Het komt neer op

Monetaire en fiscale beleidsinstrumenten worden in overleg gebruikt om de economische groei stabiel te houden met lage inflatie, lage werkloosheid en stabiele prijzen. Helaas is er geen zilveren kogel of generieke strategie die kan worden geïmplementeerd omdat beide reeksen beleidsinstrumenten hun eigen voor- en nadelen met zich meebrengen. Als het echter effectief wordt gebruikt, is het netto voordeel positief voor de samenleving, vooral bij het stimuleren van de vraag na een crisis. (Zie "Monetair beleid versus fiscaal beleid: wat is het verschil?" Voor meer informatie.)