Vrijgemaakt
In de wereld van de initiële openbare aanbieding verwijst vrijgemaakt naar het tijdstip na de lock-up periode waarin verzekeraars van investeringsbanken niet langer verplicht zijn om effecten te verkopen tegen de overeengekomen prijs. Wanneer een investeringsbank wordt vrijgelaten, is het toegestaan om alle resterende effecten tegen de geldende marktprijs te verhandelen.
Vrijgemaakt is ook van toepassing op de insiders van het bedrijf die aandelen van het bedrijf bezitten. Deze houders van aandelen van particuliere ondernemingen kunnen contractuele beperkingen hebben op de verkoop van hun aandelen op de open markt tot na de lock-up periode.
Vrijgemaakt kan ook verwijzen naar de hoeveelheid kapitaal die beschikbaar komt voor een belegger bij het sluiten van een positie. De vrijgemaakte middelen kunnen vervolgens worden gebruikt om in andere activa te beleggen.
BREKEN NAAR Vrijgemaakt
Vrijgemaakt kan een aanwijzing zijn voor de status van een eerste openbare aanbieding of de directe openbare aanbieding. Als een bedrijf besluit om openbare aandelen van zijn aandelen aan te bieden, moet het doorgaans een of meer investeringsbanken (IB) inhuren die voor de IPO kunnen zorgen. Door meer dan één bank in dienst te nemen, kan het risico van de beursgang worden verdeeld over banken, maar meestal zal één bank de leiding hebben tijdens dit proces.
Deze banken zullen hun biedingen uitbrengen voor de afhandeling van de IPO. Aandelen underwriters zullen nauw samenwerken met de uitgevende onderneming om de beurskoers van het initiële aanbod te bepalen. De underwriter garandeert ook dat een specifiek aantal aandelen tegen die initiële prijs zal worden verkocht en een eventueel overschot zal kopen. Elk van de acceptatiebanken zal een bepaald aantal aandelen op de markt brengen. Zodra een investeringsbank deze aandelen op de markt brengt, kunnen ze deze niet meer teruggeven aan de onderneming. Om deze reden is het meest cruciale moment in de beursgang dat de koers van het marktaandeel wordt bepaald.
Tijdens de eerste openbare aanbieding stemt de bank ermee in hun toegewezen aandelen van het effect tegen de vaste prijs op de markt te brengen. Soms is de vraag naar de aandelen aanzienlijk en zijn beleggers bereid hogere prijzen te betalen. Totdat het syndicaat is bevrijd van de vaste prijsbeperkingen, kan het de verkoopprijs van het aandeel niet aanpassen, ondanks de toegenomen vraag.
IPO stappen voordat ze worden vrijgelaten
Wanneer een bedrijf het IPO-proces start, moet een specifieke reeks gebeurtenissen plaatsvinden.
- Er wordt een extern IPO-team gevormd, inclusief de leidende en extra banken, verzekeraar (s), advocaten, gecertificeerde openbare accountants (CPA's) en Securities and Exchange Commission (SEC) -deskundigen. Ze verzamelen informatie die in het voorlopige prospectus van het bedrijf moet worden opgenomen, zoals financiële prestaties, details van de activiteiten, managementgeschiedenis, risico's en het verwachte toekomstige traject.
- Registratie is het proces waarbij een bedrijf de vereiste documenten archiveert bij de Securities and Exchange Commission (SEC), waarbij de bijzonderheden van een voorgestelde openbare aanbieding worden beschreven. Na registratie worden de effectenmakelaars of dealers van de investeringsbank wettelijk gerechtigd om de effecten aan te bieden.
- Een roadshow is een presentatie voor analisten, fondsbeheerders en potentiële beleggers. De underwriters zullen een boekbouwproces voltooien waarbij ze proberen de beste prijs voor de IPO te bepalen op basis van de vraag en interesse van institutionele beleggers.
- Het definitieve prospectus wordt opgesteld en verspreid onder de potentiële beleggers en de SEC. Het is de primaire bron voor beleggers bij het zoeken naar informatie over een openbaar aangeboden belegging.
- De stille periode is een SEC-gemandateerd embargo op promotionele publiciteit dat managementteams of hun marketingagenten verbiedt voorspellingen te doen of meningen te uiten over de waarde van een bedrijf. Het is tien kalenderdagen na de eerste beursdag van de beursgang.
- De lock-up periode voor nieuw uitgegeven openbare aandelen van een bedrijf helpt de aandelenkoers te stabiliseren nadat deze op de markt is gekomen. Insiders, of degenen die aandelen van de onderneming houden toen deze privé was, kunnen contracten hebben waarin staat dat ze hun aandelen niet kunnen verkopen tot nadat de onderneming gedurende 90 tot 180 dagen in het openbaar heeft gehandeld. De SEC vereist niet dat bedrijven die naar de beurs gaan een lock-up periode hebben. In plaats daarvan is de lock-up periode iets dat de bedrijven zelf en de investeringsbanken het IPO-verzoek onderschrijven om de koers van het aandeel hoog te houden.
Na deze periode van stabilisatie van de aandelen kunnen insiders en zakenbanken hun aandelen op de open markt verkopen. Soms kunnen insiders geen aandelen verkopen, zelfs niet wanneer de lock-up periode afloopt. Ze hebben mogelijk niet-openbare informatie over het bedrijf en een verkoop zou handel met voorkennis zijn. Een dergelijk scenario kan zich bijvoorbeeld voordoen als het einde van de lock-up samenviel met het inkomstenseizoen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.