Gamma prijsmodel
Het gamma-prijsmodel is een vergelijking voor het bepalen van de reële marktwaarde van een optiecontract in Europese stijl wanneer de prijsbeweging op de onderliggende waarde geen normale verdeling volgt. Het model is bedoeld om opties te prijzen waarbij de onderliggende waarde een verdeling heeft die ofwel long-tailed of scheef is, zoals de log-normale verdeling, waarbij dramatische marktbewegingen met een grotere frequentie optreden dan zou worden voorspeld door een normale verdeling van komt terug.
Het gamma-model is maar één alternatief voor prijsopties. Anderen omvatten bijvoorbeeld binomiale boom- en trinomiale boommodellen.
UITBREIDING Gamma-prijsmodel
Hoewel het prijsmodel van de Black-Scholes-optie het bekendste is in de financiële wereld, biedt het niet in alle situaties nauwkeurige prijsresultaten. In het bijzonder veronderstelt het Black-Scholes-model dat het onderliggende instrument rendementen heeft die normaal op een symmetrische manier worden verdeeld. Als gevolg hiervan zal het Black-Scholes-model de neiging hebben om opties op instrumenten die niet handelen op basis van een normale verdeling, met name ondergewaardeerde nadelen, verkeerd te prijzen. Bovendien leiden deze fouten ertoe dat handelaren hun posities te veel of te weinig afdekken als ze proberen opties als verzekering te gebruiken, of als ze opties verhandelen om het volatiliteitsniveau van een actief vast te leggen.
Veel alternatieve prijsopties voor opties zijn ontwikkeld met als doel om een nauwkeurigere prijsstelling te bieden voor echte toepassingen, zoals het Gamma-prijsmodel. Over het algemeen meet het Gamma Pricing Model het gamma van de optie, wat is hoe snel de delta verandert met betrekking tot kleine veranderingen in de prijs van het onderliggende activum (waarbij de delta de verandering in optieprijs is gegeven een verandering in de prijs van het onderliggende activum ). Door zich te concentreren op het gamma, dat in wezen de kromming of versnelling van de optieprijs is terwijl het onderliggende actief beweegt, kunnen beleggers de negatieve volatiliteit (of "smile") als gevolg van het ontbreken van een normale verdeling verklaren. Sterker nog, de koersrendementen van aandelen hebben meestal een veel grotere frequentie van grote neerwaartse bewegingen dan opwaartse schommelingen, en bovendien zijn aandelenkoersen aan de neerwaartse kant door nul begrensd, terwijl ze een onbeperkt opwaarts potentieel hebben. Bovendien hebben de meeste beleggers in aandelen (en andere activa) de neiging om longposities aan te houden, en gebruiken ze dus opties als een afdekking voor neerwaartse bescherming - waardoor er meer vraag ontstaat om lagere stakingsopties te kopen dan hogere.
De wijzigingen in het gamma-model zorgen voor een meer accurate weergave van de verdeling van de activaprijzen en dus voor een betere weerspiegeling van de werkelijke reële waarden van opties.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.