Behuizing kostenratio
De kosten van woonlasten zijn een verhouding tussen woonlasten en inkomsten vóór belastingen. Lenders gebruiken het vaak bij in aanmerking komende leners voor leningen.
De kostenratio van de woning afbreken
De huisvestingskostenratio is een maatstaf die wordt gebruikt bij de evaluatie van het kredietprofiel van een kredietnemer voor een lening. Het wordt meestal in een hypotheeklening overwogen bij het analyseren van het vermogen van een potentiële kredietnemer om hypotheekschuld af te lossen. Het wordt meestal gebruikt in combinatie met schuld tot inkomen bij het bepalen van het maximale kredietniveau dat aan een kredietnemer moet worden verleend. Inkomensratio's zijn een belangrijk onderdeel van het acceptatieproces en kunnen ervoor zorgen dat een kredietnemer zelfs met een goede kredietwaardigheid geen kredietgoedkeuring krijgt.
Huisvesting en schuldratio's
De huisvestingskostenratio wordt ook wel de front-end ratio genoemd, omdat deze een gedeeltelijke component is van de totale schulden / inkomsten van een kredietnemer en als eerste kan worden beschouwd in het acceptatieproces voor een hypothecaire lening. De huisvestingskostenratio vereist de openbaarmaking van de inkomsten vóór belastingen van een kredietnemer, wat een belangrijke factor is voor zowel de huisvestingskostenratio als de schuld / inkomstenratio.
Bij het berekenen van de woonlastenratio somt een verzekeraar alle woonlastenverplichtingen van een kredietnemer op, waaronder de potentiële hypotheek en rentebetalingen, onroerendgoedbelastingen, gevarenverzekering, hypotheekverzekering en associatievergoedingen. De som van de huisvestingskosten wordt vervolgens gedeeld door de inkomsten vóór belastingen van de kredietnemer om tot de huisvestingskostenratio te komen. De woonlastenratio kan worden berekend met maandelijkse betalingen of jaarlijkse betalingen. De drempelwaarde voor de woonlastenratio voor de goedkeuring van hypothecaire leningen is doorgaans 28%.
Schuld tot inkomen is ook een ander belangrijk onderdeel van de goedkeuring van een lening. Wanneer een kredietverstrekker in aanmerking komt voor een hypothecaire lening, kan hij het gemiddelde geldbedrag verkrijgen dat een kredietnemer maandelijks aan crediteuren betaalt. Dit totaal wordt gedeeld door het maandelijkse inkomen van een lener om hun schuld / inkomen-ratio te bepalen. Leners moeten over het algemeen een schuld / inkomen-ratio van 36% of minder hebben voor goedkeuring van de lening.
Hypothecaire verzekeraars houden rekening met de potentiële stress die een hypotheekbetaling zal toevoegen aan het kredietprofiel van een kredietnemer. Daarom omvat de verzekeringstechnische analyse hypothetische scenario's van maandelijkse hypotheekbetalingen en hun effecten op zowel de huisvestingskostenratio als de schuld / inkomen ratio bij het bepalen van een maximale hoeveelheid hypothecair krediet dat beschikbaar is voor een kredietnemer.
Uitzonderingen en andere overwegingen bij hypothecaire leningen
Een huisvestingskostenratio hoger dan de standaard 28% kan acceptabel zijn voor kredietverstrekkers op basis van compenserende factoren zoals een lage lening / waarde-ratio en / of een uitstekende kredietgeschiedenis. Ook kan het samen toepassen met een medekredietnemer de kosten van een woonlasten verlagen, net als het kiezen van bepaalde hypotheekproducten met lage initiële betalingen.
Kredietnemers die denken aan een mogelijke aankoop van een woningkrediet, willen mogelijk de niveaus van 28% en 36% gebruiken bij het plannen van hun maandelijkse budgetten. Door de maandelijkse huisvestingskosten op 28% van het inkomen van een lener te houden, kunt u een schatting maken van hoeveel een lener zich kan veroorloven om maandelijks een hypotheek te betalen. Over het algemeen kan het houden van de totale schuldenlast tot het inkomen ver onder 36% het voor een lener ook gemakkelijker maken om alle soorten krediet en met name hypothecair krediet te verkrijgen bij het aanvragen van een hypothecaire lening.