Hoe een optimale allocatie van activa te bereiken

Beschouw het als het tegenovergestelde van "al je eieren in één mand leggen". Het toewijzen van uw beleggingen aan verschillende activaklassen is een belangrijke strategie om uw risico te minimaliseren en mogelijk uw winst te vergroten.

Wat is activatoewijzing?

Asset allocatie betekent het spreiden van uw beleggingen over verschillende activaklassen. In grote lijnen betekent dit een mix van aandelen, obligaties en contanten of geldmarkteffecten.

Binnen deze drie klassen zijn er subklassen:

• Large-cap aandelen: aandelen uitgegeven door bedrijven met een marktkapitalisatie van meer dan $ 10 miljard
• Midcap-aandelen: aandelen uitgegeven door bedrijven met een marktkapitalisatie tussen $ 2 miljard en $ 10 miljard
• Small-cap aandelen: bedrijven met een marktkapitalisatie van minder dan $ 2 miljard. Deze aandelen hebben doorgaans een hoger risico vanwege hun lagere liquiditeit.
• Internationale effecten: elk effect uitgegeven door een buitenlands bedrijf en genoteerd aan een vreemde valuta
• Opkomende markten: effecten uitgegeven door bedrijven in ontwikkelingslanden. Deze beleggingen bieden een hoog potentieel rendement en een hoog risico, vanwege hun potentieel voor landenrisico en hun lagere liquiditeit.
• Vastrentende effecten: bedrijfs- of staatsobligaties met een hoge rating die de houder een vast bedrag aan rente betalen, periodiek of op de vervaldag, en de hoofdsom terugbetalen aan het einde van de periode; deze effecten zijn minder volatiel en minder risicovol dan aandelen.
• Geldmarkt: beleggingen in kortlopende schulden, doorgaans een jaar of minder, schatkistpapier (T-rekeningen) zijn de meest voorkomende geldmarktinvesteringen.
• Real Estate Investment Trusts (REIT's): aandelen in een beleggerspool van hypotheken of onroerend goed

Belangrijkste leerpunten

• Uw ideale activaspreiding is de mix van investeringen, van de meest agressieve tot de veiligste, die in de loop van de tijd het totale rendement oplevert dat u nodig hebt.
• De mix omvat aandelen, obligaties en contanten of geldmarkteffecten.
• Het percentage van uw portefeuille dat u aan elk daarvan besteedt, is afhankelijk van uw tijdsbestek en uw risicotolerantie.
• Dit is geen eenmalige beslissing. Bekijk uw keuzes van tijd tot tijd opnieuw om te zien of deze nog steeds aan uw behoeften en doelen voldoet.

Rendement en risico maximaliseren

Het doel van het toewijzen van uw activa is om risico's te minimaliseren en tegelijkertijd het verwachte rendement te behalen. Om dat doel te bereiken, moet u de risico-rendementskenmerken van de verschillende activaklassen kennen. De onderstaande figuur vergelijkt het risico en het potentiële rendement van sommige van hen:

Aandelen hebben het hoogste potentiële rendement maar ook het hoogste risico. Schatkisten hebben het laagste risico omdat ze worden ondersteund door de Amerikaanse overheid, maar ze bieden ook het laagste rendement.

Dit is de risico-rendementsafweging. Keuzes met een hoog risico zijn beter geschikt voor beleggers met een hogere risicotolerantie. Dat wil zeggen dat ze grote schommelingen in marktprijzen kunnen accepteren. Een jongere belegger met een langetermijnbeleggingsrekening kan verwachten zich op tijd te herstellen. Een echtpaar dat in de buurt komt of met pensioen gaat, wil zijn opgebouwde vermogen misschien niet in gevaar brengen.

De vuistregel is dat een belegger het risico in de loop van de jaren geleidelijk moet verminderen om met een redelijk bedrag aan veilige beleggingen te kunnen stoppen.

Aandelen hebben het hoogste potentiële rendement maar ook het hoogste risico. Schatkisten hebben het laagste risico, maar bieden het laagste rendement.

Daarom is diversificatie door middel van activaspreiding belangrijk. Elke investering heeft zijn eigen risico's en marktschommelingen. Assetallocatie isoleert uw gehele portefeuille tegen de ups en downs van een enkel aandeel of klasse van effecten.

Hoewel een deel van uw portefeuille mogelijk volatielere effecten bevat die u hebt gekozen vanwege hun potentieel voor hogere rendementen, is het andere deel van uw portefeuille gewijd aan stabielere activa.

Beslissen wat goed voor u is

Aangezien elke activaklasse zijn eigen rendement en risico heeft, moeten beleggers hun risicotolerantie, beleggingsdoelstellingen, tijdshorizon en beschikbaar geld om te beleggen beschouwen als de basis voor hun activasamenstelling. Dit alles is belangrijk omdat beleggers hun optimale portefeuille willen creëren.

Beleggers met een lange tijdshorizon en grotere te investeren bedragen kunnen zich comfortabel voelen met opties met een hoog risico en een hoog rendement. Beleggers met kleinere bedragen en kortere tijdspanningen geven mogelijk de voorkeur aan toewijzingen met een laag risico en een laag rendement.

Om het toewijzingsproces van activa voor klanten eenvoudiger te maken, maken veel beleggingsmaatschappijen een reeks modelportefeuilles, elk bestaande uit verschillende verhoudingen van activaklassen. Elke portefeuille voldoet aan een bepaald niveau van beleggersrisicotolerantie. Over het algemeen variëren deze modelportfolio's van conservatief tot zeer agressief.

Een conservatieve portefeuille

Conservatieve modelportefeuilles wijzen in het algemeen een groot percentage van het totaal toe aan effecten met een lager risico, zoals vastrentende en geldmarkteffecten.

Het hoofddoel van een conservatieve portefeuille is het beschermen van de hoofdwaarde van uw portefeuille. Daarom worden deze modellen vaak "kapitaalbehoudportefeuilles" genoemd.

Zelfs als u zeer conservatief bent en in de verleiding komt om de aandelenmarkt volledig te vermijden, kan enige blootstelling aan aandelen de inflatie helpen compenseren. U kunt het aandelengedeelte beleggen in hoogwaardige blue-chipbedrijven of een indexfonds.

Matig conservatieve portefeuille

Een gematigd conservatieve portefeuille werkt voor de belegger die het grootste deel van de totale waarde van de portefeuille wil behouden, maar bereid is enig risico voor inflatiebescherming te nemen. Een gemeenschappelijke strategie binnen dit risiconiveau wordt "huidige inkomsten" genoemd. Met deze strategie kiest u effecten die een hoog niveau van dividenden of couponbetalingen betalen.

Matig agressieve portefeuille

Matig agressieve modelportefeuilles worden vaak gebalanceerde portefeuilles genoemd, omdat de samenstelling van de activa vrijwel gelijk is verdeeld tussen vastrentende effecten en aandelen. De balans is tussen groei en inkomen. Aangezien matig agressieve portefeuilles een hoger risiconiveau hebben dan conservatieve portefeuilles, is deze strategie het beste voor beleggers met een langere tijdshorizon (doorgaans meer dan vijf jaar) en een gemiddeld risiconiveau.

Een agressieve portfolio

Agressieve portefeuilles bestaan ​​voornamelijk uit aandelen, dus hun waarde kan van dag tot dag sterk fluctueren. Als u een agressieve portefeuille hebt, is uw belangrijkste doel om kapitaalgroei op lange termijn te bereiken. De strategie van een agressieve portefeuille wordt vaak een "kapitaalgroei" -strategie genoemd. Om diversificatie te bieden, voegen beleggers met agressieve portefeuilles meestal enkele vastrentende effecten toe.

Een zeer agressieve portfolio

Zeer agressieve portefeuilles bestaan ​​bijna volledig uit aandelen. Met een zeer agressieve portefeuille is uw doel een sterke kapitaalgroei over een lange tijdshorizon. Omdat deze portefeuilles aanzienlijk zijn, zal de waarde van de portefeuille op korte termijn sterk variëren.

Pas uw toewijzingen aan

Deze modelportfolio's en de bijbehorende strategieën kunnen slechts een losse richtlijn bieden. U kunt de verhoudingen aanpassen aan uw eigen individuele investeringsbehoeften. Hoe u de bovenstaande modellen afstemt, hangt af van uw toekomstige financiële behoeften aan kapitaal en van het soort belegger dat u bent.

Als u bijvoorbeeld graag uw eigen bedrijven wilt onderzoeken en tijd wilt besteden aan aandelenselectie, zult u het aandelenaandeel van uw portefeuille waarschijnlijk verder verdelen in subklassen van aandelen. Door dit te doen, kunt u een gespecialiseerd risico-rendement potentieel bereiken binnen een deel van uw portefeuille.

Het percentage van de portefeuille dat u besteedt aan contanten en geldmarktinstrumenten hangt ook af van de hoeveelheid liquiditeit en veiligheid die u nodig hebt.

Als u beleggingen nodig heeft die snel kunnen worden geliquideerd of als u de huidige waarde van uw portefeuille wilt behouden, kunt u overwegen een groter deel van uw beleggingsportefeuille in een geldmarkt of kortlopende vastrentende effecten te plaatsen.

Beleggers die geen liquiditeitsproblemen hebben en een hogere risicotolerantie hebben, zullen een kleiner deel van hun portefeuille binnen deze instrumenten hebben.

Uw portefeuille onderhouden

Wanneer u besluit hoe u uw portefeuille toewijst, kunt u een van de verschillende basistoewijzingsstrategieën kiezen. Elk biedt een andere aanpak op basis van het tijdsbestek, de doelen en de risicotolerantie van de belegger.

Zodra uw portfolio actief is, is het belangrijk om een ​​periodieke evaluatie uit te voeren. Dat omvat een overweging van hoe uw leven en uw financiële behoeften zijn veranderd. Overweeg of het tijd is om de weging van uw activa te wijzigen.

Zelfs als uw prioriteiten niet zijn gewijzigd, kan het zijn dat uw portfolio opnieuw in evenwicht moet worden gebracht. Dat wil zeggen, als een gematigd agressieve portefeuille recent veel winst uit aandelen opleverde, zou u een deel van die winst kunnen verplaatsen naar veiligere geldmarktinvesteringen.

Het komt neer op

Asset allocatie is een fundamenteel beleggingprincipe dat beleggers helpt hun winst te maximaliseren terwijl het risico wordt geminimaliseerd. De verschillende activatoekenningsstrategieën die hierboven zijn beschreven, bestrijken een breed scala aan beleggingsstijlen, rekening houdend met variërende risicotolerantie, tijdframes en doelen.

Als u eenmaal een activatoewijzingsstrategie hebt gekozen die geschikt is voor u, vergeet dan niet om uw portfolio regelmatig te herzien om ervoor te zorgen dat u uw beoogde allocatie behoudt en nog steeds op schema bent voor uw langetermijnbeleggingsdoelen.