Hoe bereken je het inkomenseffect anders dan het prijseffect?

Economen berekenen het inkomenseffect los van het prijseffect door het reële inkomen constant te houden in de berekening. Normaal gesproken wordt één formule gebruikt om het prijseffect te berekenen met behulp van de inkomsten- en substitutie-effecten. Er zijn twee methoden om de inkomsten- en substitutie-effecten te scheiden.

Prijswijzigingen hebben vaak een dramatisch effect op de consumptie. Consumentenuitgaven en -vraag stijgen of dalen op basis van de goederen die consumenten tegen welke prijzen kunnen kopen. Verhogingen van het consumenteninkomen en prijsverlagingen zorgen voor een hoger verbruik van goederen en diensten. Hoeveel vraag en consumptie van een consumentengoed of diensttoename kan worden geschat met behulp van complexe wiskundige berekeningen. Het prijseffect bestaat uit zowel het inkomsten- als het substitutie-effect.

De Hicksian-methode

De Hicksian-methode, ontwikkeld door de Britse econoom John R. Hicks, vermindert hypothetisch consumenteninkomen in de berekening om de impact van de substitutie en inkomenseffecten te bepalen. In de economie kan belastingheffing een willekeurig middel zijn om het consumenteninkomen te verminderen. Alleen al met deze aanpassing kon het effect van de inkomensvermindering goed worden ingezien.

De Slutskiaanse methode

Ook zou het substitutie-effect kunnen worden uitgekozen met behulp van de Slutskiaanse methode. Deze methode vermindert de prijs van de grondstof in de berekening, wat resulteert in het prijseffect. Inkomens van de consument zorgen voor de aankoop van extra goederen na een prijsdaling. Vervolgens wordt het consumenteninkomen verlaagd totdat de aankoop van goederen terugvalt naar waar het was vóór de prijsdaling. Nu blijft alleen het substitutie-effect over.

Met behulp van een van deze methoden berekenen economen een betere schatting van de impact van de inkomsten en substitutie-effecten. (Zie "Wat is het verschil tussen het inkomenseffect en het prijseffect?" Voor meer informatie.)