Hoe is het probleem van de principale agent gemanifesteerd in de overheid?

Het probleem van de hoofdagent beschrijft uitdagingen die optreden wanneer agenten en opdrachtgevers tegenstrijdige belangen hebben. Democratisch gekozen regeringsvormen zijn gebruikelijk in veel landen van de Eerste Wereld. Deze naties worden vaak geregeerd als republieken of directe democratieën die opereren door burgers hun eigen regeringsfunctionarissen te laten kiezen. Deze ambtenaren zijn agenten van de mensen die zij vertegenwoordigen.

De mensen, alle opdrachtgevers per definitie na het kiezen van hun vertegenwoordigers, nemen aan dat de ambtenaren beslissingen nemen die het beste zijn voor de natie. Perfecte agenten, die perfecte informatie hebben over deze beste belangen en gemotiveerd zijn om de opdrachtgever te dienen, handelen ten voordele van de opdrachtgever, zelfs wanneer de belangen van de opdrachtgever in strijd zijn met de belangen van de opdrachtgever. Burgers veronderstellen vaak dat hun vertegenwoordigers in de overheid hun ideale belangen zullen vertegenwoordigen met weinig problemen. Wanneer overheidsfunctionarissen in hun eigen privébelangen handelen, kunnen zij mogelijk conflicten veroorzaken in hun relatie met kiezers.

Deze uitdaging doet zich voor bij individuele kiezersvertegenwoordiging en ook bij bedrijven die communiceren met vertegenwoordigers van de overheid. Een probleem voor de industrie is bijvoorbeeld het potentiële conflict tussen bedrijven en ingehuurde agenten die helpen bij het navigeren door de regelgeving van de industrie. Veel bedrijven hebben afdelingen die belast zijn met het interpreteren en toepassen van overheidsbeleid. Veel van de medewerkers die voor deze afdelingen zijn aangenomen, hebben ervaring in de publieke sector en kunnen in de toekomst terugkeren naar overheidswerk.

Voor deze medewerkers is er weinig prikkel om regelgeving eenvoudig en minimaal te houden in openbare dienst. De beste belangen van de bedrijven botsen rechtstreeks met de belangen van hun eigen overheidsafdelingen. In die zin zijn sommige mensen van mening dat afdelingen van de relaties tussen bedrijven en de overheid de winstgevendheid van bedrijven tegengaan door doelstellingen na te streven die weinig voordeel opleveren voor het concurrentievermogen en de bedrijfsprestaties. Eventuele uitdagingen zouden dan het gevolg zijn van het feit dat deze medewerkers een stimulans hebben om tegen het bedrijf op te treden.

In dezelfde geest kunnen vertegenwoordigers die zijn gekozen om in overheidsorganisaties te werken een gevestigd belang hebben om in strijd met de belangen van de kiezer te handelen.

Volgens de theorie van het bureau vereist het aanpakken van principaal-agentproblemen een aanpassing van prikkels. Als ambtenaren profiteren van verhoogde kansen op werk bij particuliere bedrijven als direct gevolg van de toenemende sectorale regelgeving, worden de belangen van bedrijven niet goed aangepakt. De openbare keuze van vertegenwoordiging kan dit probleem slechts gedeeltelijk aanpakken door ambtenaren na hun verkiezing vrij te laten om in hun eigen belang te handelen. Openbare werknemers hebben vaak baat bij regelgeving, waardoor een potentieel aanzienlijk belangenconflict voor de industrie ontstaat.

In de particuliere sector komen problemen met hoofdagenten ook veel voor en moeten worden aangepakt om schade aan het concurrentievermogen te minimaliseren. Bedrijven die zich zorgen maken over het probleem van de hoofdagent, kunnen zorgvuldig stimulansen onderzoeken die activiteit aanmoedigen die geen inkomsten genereren en hun afdelingen uitleggen hoe overheidsregulering de toekomstige winstgevendheid voor het bedrijf kan beïnvloeden.