Hoe ROA te gebruiken om de financiële prestaties van een bedrijf te beoordelen

Natuurlijk is het interessant om de grootte van een bedrijf te kennen, maar bedrijven rangschikken naar de grootte van hun activa is tamelijk zinloos tenzij men weet hoe goed die activa voor investeerders worden gebruikt. Zoals de naam al aangeeft, meet het rendement op activa (ROA) hoe efficiënt een bedrijf winst uit zijn activa kan persen, ongeacht de grootte. Een hoge ROA is een duidelijk teken van solide financiële en operationele prestaties.

ROA berekenen

De eenvoudigste manier om de ROA te bepalen, is om het nettoresultaat voor een periode te nemen en dat te delen door het totale vermogen. Om het totale vermogen te krijgen, berekent u het gemiddelde van de begin- en eindactiva voor dezelfde periode.

ROA = netto inkomen / totale activa

Sommige analisten nemen winst vóór rente en belastingen en verdelen het totale vermogen:

ROA = EBIT / Totaal activa

Dit is een pure maatstaf voor de efficiëntie van een bedrijf bij het genereren van rendement uit zijn activa zonder te worden beïnvloed door financieringsbesluiten van het management.

Hoe dan ook, het resultaat wordt gerapporteerd als een percentage rendement. Een ROA van 20% betekent dat het bedrijf $ 1 winst genereert voor elke $ 5 die het in zijn activa heeft geïnvesteerd. U kunt zien dat ROA een snelle indicatie geeft of het bedrijf een stijgende winst blijft maken op elke dollar aan investeringen. Beleggers verwachten dat een goed management ernaar streeft de ROA te verhogen - om meer winst te halen uit elke dollar aan activa waarover ze beschikt.

Een dalende ROA is een zeker teken van problemen om de hoek, vooral voor groeibedrijven. Streven naar omzetgroei betekent vaak grote investeringen vooraf in activa, waaronder debiteuren, voorraden, productieapparatuur en faciliteiten. Een afname van de vraag kan een organisatie hoog en droog houden en te veel investeren in activa die ze niet kan verkopen om haar rekeningen te betalen. Het resultaat kan een financiële ramp zijn.

ROA-horden

Uitgedrukt als een percentage identificeert ROA het rendement dat nodig is om te bepalen of beleggen in een bedrijf zinvol is. Gemeten aan de hand van gangbare hindernistarieven zoals de rente op schulden en kapitaalkosten, vertelt ROA beleggers of de prestaties van het bedrijf stijgen.

Vergelijk ROA met de rentetarieven die bedrijven op hun schulden betalen: als een bedrijf minder uit zijn investeringen perst dan wat het betaalt om die investeringen te financieren, is dat geen positief teken. Een ROA die beter is dan de kosten van schulden, betekent daarentegen dat het bedrijf het verschil op zak heeft.

Evenzo kunnen investeerders ROA afwegen tegen de kapitaalkosten van het bedrijf om een ​​idee te krijgen van gerealiseerd rendement op de groeiplannen van het bedrijf. Een bedrijf dat uitbreidingen of overnames start die aandeelhouderswaarde creëren, moet een ROA behalen die de kapitaalkosten overtreft; anders zijn die projecten waarschijnlijk niet de moeite waard om na te volgen. Bovendien is het belangrijk dat beleggers vragen hoe de ROA van een bedrijf zich verhoudt tot die van zijn concurrenten en tot het sectorgemiddelde.

Achter ROA komen

Er is een andere, veel informatievere manier om ROA te berekenen. Als we ROA beschouwen als een verhouding tussen de nettowinst en de totale activa, bepalen twee veelzeggende factoren het uiteindelijke cijfer: nettowinstmarge (netto-inkomen gedeeld door omzet) en omzet van activa (omzet gedeeld door de gemiddelde totale activa).

Als het rendement op activa stijgt, stijgt het netto-inkomen of daalt het gemiddelde totale vermogen.

ROA = (netto-inkomsten / opbrengsten) X (opbrengsten / gemiddelde totale activa)

Een bedrijf kan een hoge ROA bereiken door de winstmarge te vergroten of, efficiënter, door zijn activa te gebruiken om de omzet te verhogen. Stel dat een bedrijf een ROA van 24% heeft. Beleggers kunnen bepalen of die ROA wordt bepaald door bijvoorbeeld een winstmarge van 6% en een omzet van activa van vier keer, of een winstmarge van 12% en een omzet van activa van twee keer. Door te weten wat typisch is in de bedrijfstak van het bedrijf, kunnen beleggers bepalen of een bedrijf al dan niet naar behoren presteert.

Dit helpt ook bij het verduidelijken van de verschillende strategische paden die bedrijven kunnen volgen - of het nu een producent met een lage marge, een groot volume of een concurrent met een hoge marge en een klein volume is.

ROA lost ook een belangrijke tekortkoming van het rendement op eigen vermogen (ROE) op. ROE is misschien wel de meest gebruikte maatstaf voor winstgevendheid, maar veel beleggers erkennen snel dat het u niet vertelt of een bedrijf buitensporige schulden heeft of schulden gebruikt om rendement te genereren. Beleggers kunnen dat probleem omzeilen door in plaats daarvan ROA te gebruiken. De ROA-noemer - totale activa - omvat verplichtingen zoals schulden (onthoud totale activa = verplichtingen + eigen vermogen). Bijgevolg is al het andere gelijk, hoe lager de schuld, hoe hoger de ROA.

Een paar dingen om op te letten

Toch is ROA verre van het ideale evaluatie-instrument voor investeringen. Er zijn een aantal redenen waarom het niet altijd kan worden vertrouwd. Om te beginnen is de "rendement" -teller van het netto-inkomen verdacht (zoals altijd), gezien de tekortkomingen van op inkomsten gebaseerde inkomsten en het gebruik van beheerde inkomsten.

Aangezien de activa in kwestie het soort activa zijn dat op de balans wordt gewaardeerd (namelijk vaste activa, geen immateriële activa zoals mensen of ideeën), is ROA niet altijd nuttig om het ene bedrijf met het andere te vergelijken. Sommige bedrijven zijn "lichter", en hun waarde is gebaseerd op zaken als handelsmerken, merknamen en octrooien, die door boekhoudregels niet als activa worden erkend. Een softwarebouwer zal bijvoorbeeld veel minder activa op de balans hebben dan een autobouwer. Als gevolg hiervan zullen de activa van het softwarebedrijf ondergewaardeerd zijn en kan de ROA een twijfelachtige boost krijgen.

Gevolgtrekking

ROA geeft beleggers een betrouwbaar beeld van het vermogen van het management om winst te trekken uit de activa en projecten waarin het besluit te beleggen. De statistiek biedt ook een goed zicht op de netto marges en omzet van activa, twee belangrijke prestatiefactoren. ROA maakt fundamentele analyse eenvoudiger, waardoor beleggers goede aandelenkansen herkennen en de kans op onaangename verrassingen minimaliseren.