Hoe Warren Buffett waarschijnlijkheidsanalyse gebruikte voor investeringssucces

Warren Buffett beschouwt een basisprincipe, elementaire waarschijnlijkheid, als de kern van zijn beleggingsfilosofie. Van het verkopen van papieren tot het runnen van de multi-miljard dollar Berkshire Hathaway, hij heeft zijn vermogen tien jaar na jaar met succes ingezet en een armada van rijkdomproducerende bedrijven verzameld.

In combinatie met een logisch begrip van de bedrijfsactiviteiten en een waardeoriëntatie die is geleerd van Benjamin Graham, is Buffett verreweg een van de beste - en meest bekende - investeerders aller tijden.

Waardebelegging en winstgevendheid Duo

Er zijn verschillende beleggingsstijlen om uit te kiezen. Warren Buffett is bekend geworden als een van de slimste investeerders door een eenvoudige aanpak te gebruiken. De elementaire waarschijnlijkheidsbenadering van Buffet houdt zijn beleggingsanalyse eenvoudig: hij richt zich op transparante bedrijven met een brede slotgracht die gemakkelijk te begrijpen en logisch is in hun voortgang.

Buffett staat echter ook bekend om zijn diepgaande benadering die hij perfectioneerde door zijn studie en samenwerking met Benjamin Graham. Zijn waardebenadering gecombineerd met een vereenvoudigd begrip van bedrijven beperkt het belegbare universum voor de portefeuille van Berkshire tot bedrijven met lage P / E's, hoge cashflowniveaus en duurzame winst.

De samenvloeiing van zijn beleggingsstijl heeft hem ook geholpen om de winnaars en verliezers onder opkomende trends te identificeren. Een voorbeeld is de sector van de groene technologie, waar Buffett openlijk heeft verklaard dat hij een hoge capaciteit voor nieuwe investeringen heeft. De sector is wereldwijd in opkomst met meer dan 60% van de nieuwe investeringen in energie afkomstig van groene technologie. Vanaf juni 2018 was het belang van Buffett in de sector voornamelijk via zijn dochter Berkshire Hathaway Energy, maar hij zal waarschijnlijk ook aan deze sector bijdragen in de aandelenportefeuille.

Kansmodellering combineren met zijn "Moat" -investeringsstrategie

Het kostte Warren Buffet enige tijd om de juiste beleggingsfilosofie voor hem te ontwikkelen, maar toen hij dat deed, hield hij vast aan zijn principes. Bedrijven met een duurzaam concurrentievoordeel genereren per definitie een overtollig rendement op kapitaal en hun concurrentievoordeel werkt als een slotgracht rond een kasteel. De "slotgracht" zorgt voor de continuïteit van het overtollige rendement op kapitaal voor het bedrijf omdat het de kans verkleint dat een concurrent de winstgevendheid van het bedrijf opeet.

Buffett's Begin Met "Stable-Boy Selection"

Warren Buffett begon als jongen waarschijnlijkheid op analyse toe te passen. Hij bedacht een tip sheet genaamd "stabiele jongen selecties" die hij verkocht voor 25 cent per vel. Het blad bevat historische informatie over paarden, racebanen, het weer op de racedag en instructies voor het analyseren van de gegevens. Als een paard bijvoorbeeld op zonnige dagen vier van de vijf races op een bepaald circuit had gewonnen en als een race op een zonnige dag op hetzelfde circuit zou worden gehouden, dan is de historische kans dat het paard de race wint zou 80% zijn.

Kansanalyse met de "Business Grapevine" -methode

Als jonge man gebruikte Buffett kwantitatieve waarschijnlijkheidsanalyse samen met "scuttlebutt investing" of "de zakelijke grapevine" -methode die hij van een van zijn mentors Philip Fisher leerde om informatie te verzamelen over mogelijke investeringen.

Buffett gebruikte deze methode in 1963 om te beslissen of hij geld in American Express (AXP) zou stoppen. Het aandeel was in elkaar geslagen door nieuws dat AmEx frauduleuze leningen tegen AmEx-krediet zou moeten dekken met gebruik van saladeolievoorraden als onderpand.

Buffett ging de straat op - of liever, hij stond achter het bureau van de kassier van een paar restaurants - om te zien of mensen vanwege het schandaal zouden stoppen met het gebruik van AmEx. Hij concludeerde dat de manie van Wall Street niet was overgedragen aan Main Street en dat de kans op een run vrij laag was.

Hij redeneerde ook dat, zelfs als het bedrijf voor het verlies zou betalen, het toekomstige verdienvermogen de lage waardering ver overtrof, dus kocht hij aandelen die een aanzienlijk deel van zijn partnerportefeuille waard waren, waardoor hij binnen een paar jaar een mooi rendement boekte. Door de jaren heen is Buffett echter American Express blijven houden als onderdeel van de portefeuille van Berkshire Hathaway.

The One Billion Dollar Coca-Cola Bet

In 1988 kocht Buffett voor $ 1 miljard aan Coca-Cola (KO) aandelen. Buffett redeneerde dat Coca-Cola's frequentieverdeling van bedrijfsgegevens met bijna 100 jaar zakelijke prestatierecords solide redenen voor analyse bood. Het bedrijf had in de meeste van zijn bedrijfsjaren bovengemiddeld rendement op kapitaal behaald, had nooit verlies geleden en boekte een benijdenswaardig en consistent dividendrecord.

Positieve nieuwe ontwikkelingen, zoals het management van Robert Goizueta dat niet-verbonden bedrijven afsplitste, herinvesteren in de outperforming van siroopactiviteiten en het terugkopen van de aandelen van het bedrijf gaf Buffett vertrouwen dat het bedrijf overmatig rendement op kapitaal zou blijven genereren. Bovendien openden de markten in het buitenland, dus zag hij de waarschijnlijkheid van aanhoudende winstgevende groei ook. Tot op heden is dit een van zijn meest eenvoudige, elegante en winstgevende investeringen geweest.

Wells Fargo - Favoriete bank van Buffett

In het begin van de jaren negentig handelde Wells Fargo (WFC) in een recessie in de VS en de volatiliteit in de banksector over bezorgdheid over de waarde van onroerend goed op een historisch laag niveau. In de brief van zijn voorzitter aan de aandeelhouders van Berkshire Hathaway vermeldde Buffett wat hij zag als de voor- en nadelen van een grote positie in de bank.

Aan de andere kant merkte Buffett drie grote risico's op:

• Een grote aardbeving, die voldoende schade aanricht aan leners om op hun beurt de kredietverlening aan hen te vernietigen
• De mogelijkheid van een zakelijke inkrimping of financiële paniek zo ernstig dat het bijna elke instelling met een grote hefboomwerking in gevaar zou kunnen brengen, ongeacht hoe intelligent
• [De angst] dat West Coast onroerend goed waarden zullen tuimelen vanwege overbouw en enorme verliezen zullen leveren aan banken die de uitbreiding hebben gefinancierd (omdat het een vooraanstaande geldschieter is, wordt Wells Fargo als bijzonder kwetsbaar beschouwd.)

Aan de positieve kant merkte Buffett op dat Wells Fargo "jaarlijks meer dan $ 1 miljard vóór belasting verdient na het uitgeven van meer dan $ 300 miljoen voor kredietverliezen. Als 10% van alle $ 48 miljard van de leningen van de bank - niet alleen de leningen voor onroerend goed - waren getroffen door problemen in 1991, en deze veroorzaakten verliezen (inclusief gederfde rente) van gemiddeld 30% van de hoofdsom, het bedrijf zou ruwweg break-even gaan. Een jaar als dat - die wij beschouwen als slechts een lage mogelijkheid, geen waarschijnlijkheid - zou geen leed zijn ons."

Achteraf gezien was Buffett's investering in Wells Fargo in de vroege jaren 90 een van zijn favorieten. Hij heeft de afgelopen decennia aan zijn bezit toegevoegd en vanaf het derde kwartaal van 2018 had Berkshire 442 miljoen aandelen in bezit.

Het komt neer op

Elementaire waarschijnlijkheid, als deze goed wordt geleerd en wordt toegepast bij het oplossen van problemen en analyse, kan wonderen verrichten. Buffett combineert dit met een waardegeoriënteerde benadering van waardering en analyse die al vele jaren succesvol is gebleken. Hoewel er een oneindige hoeveelheid informatie is over beleggingskeuzes, heeft Buffett keer op keer bewezen dat zijn waarschijnlijkheidsbenadering er een is die echt schijnt.