Law of Demand
De wet van de vraag is een van de meest fundamentele concepten in de economie. Het werkt met de leveringswet om uit te leggen hoe markteconomieën middelen toewijzen en de prijzen bepalen van goederen en diensten die we in dagelijkse transacties waarnemen. De wet van de vraag bepaalt dat de gekochte hoeveelheid omgekeerd varieert met de prijs. Met andere woorden, hoe hoger de prijs, hoe lager de gevraagde hoeveelheid. Dit gebeurt vanwege het afnemende marginale nut. Dat wil zeggen, consumenten gebruiken de eerste eenheden van een economisch goed dat ze kopen om eerst hun meest dringende behoeften te dienen, en gebruiken elke extra eenheid van het goed om achtereenvolgens lager gewaardeerde doeleinden te dienen.
Belangrijkste leerpunten
- De wet van de vraag is een fundamenteel economisch principe dat stelt dat consumenten voor een hogere prijs een kleinere hoeveelheid van een goed zullen eisen.
- De vraag is afgeleid van de wet van afnemend marginaal nut, het feit dat consumenten economische goederen gebruiken om eerst aan hun meest dringende behoeften te voldoen.
- Een marktvraagcurve geeft de som weer van de gevraagde hoeveelheid bij elke prijs voor alle consumenten op de markt.
- Prijsveranderingen kunnen worden weerspiegeld in beweging langs een vraagcurve, maar verhogen of verlagen op zichzelf de vraag niet.
- De vorm en omvang van de vraag verschuift als reactie op veranderingen in consumentenvoorkeuren, inkomens of gerelateerde economische goederen, NIET op prijswijzigingen.
Law of Demand
De wet van de vraag begrijpen
Economie omvat de studie van hoe mensen beperkte middelen gebruiken om onbeperkte behoeften te bevredigen. De wet van eis richt zich op die onbeperkte behoeften. Natuurlijk geven mensen prioriteit aan meer dringende wensen en behoeften boven minder dringende behoeften in hun economisch gedrag, en dit draagt ook bij aan hoe mensen kiezen uit de beperkte middelen die voor hen beschikbaar zijn. Voor elk economisch goed zal de eerste eenheid van dat goed die een consument in handen krijgt, meestal worden gebruikt om te voldoen aan de meest dringende behoefte van de consument die dat goed kan bevredigen.
Overweeg bijvoorbeeld een schipbreukeling op een onbewoond eiland die een sixpack met flessen zoet water op de kust krijgt. De eerste fles zal worden gebruikt om te voldoen aan de meest dringende behoefte van de schipbreukeling, waarschijnlijk drinkwater om te voorkomen dat de dorst sterft. De tweede fles kan worden gebruikt om te baden om ziekte te voorkomen, een dringende maar minder onmiddellijke behoefte. De derde fles kan worden gebruikt voor een minder dringende behoefte, zoals het koken van vis voor een warme maaltijd, en tot de laatste fles, die de schipbreukeling gebruikt voor een relatief lage prioriteit, zoals een kleine potplant water geven om hem gezelschap te houden het eiland.
Omdat in ons voorbeeld elke extra fles water wordt gebruikt voor een achtereenvolgens minder gewaardeerde behoefte of behoefte door onze castaway, kunnen we zeggen dat de castaway elke extra fles minder waardeert dan de vorige fles. Evenzo, wanneer consumenten goederen op de markt kopen, wordt elke extra eenheid van een bepaald goed of dienst die ze kopen voor een minder gewaardeerd gebruik dan de vorige, dus we kunnen zeggen dat ze elke extra eenheid steeds minder waarderen. Omdat ze elke extra eenheid van het goede minder waarderen, zijn ze bereid er minder voor te betalen. Dus hoe meer eenheden van een goede consument kopen, hoe minder ze bereid zijn te betalen in termen van de prijs.
Door alle eenheden van een goed bij elkaar op te tellen die consumenten bereid zijn te kopen tegen een bepaalde prijs, kunnen we een marktvraagcurve beschrijven die altijd naar beneden helt, zoals die in de onderstaande grafiek. Elk punt op de curve (A, B, C) geeft de gevraagde hoeveelheid weer (Q) tegen een gegeven prijs (P). Op punt A bijvoorbeeld is de gevraagde hoeveelheid laag (Q1) en de prijs hoog (P1). Tegen hogere prijzen eisen consumenten minder van het goede en tegen lagere prijzen vragen ze meer.
Vraag versus gevraagde hoeveelheid
In het economisch denken is het belangrijk om het verschil te begrijpen tussen het fenomeen vraag en de gevraagde hoeveelheid. In de grafiek verwijst de term "vraag" naar de groene lijn uitgezet door A, B en C. Het drukt de relatie uit tussen de urgentie van de consumentenwensen en het aantal eenheden van het economische goed in de buurt. Een verandering in de vraag betekent een verschuiving van de positie of vorm van deze curve; het weerspiegelt een verandering in het onderliggende patroon van de wensen en behoeften van de consument ten opzichte van de beschikbare middelen om deze te bevredigen. Anderzijds verwijst de term "gevraagde hoeveelheid" naar een punt samen met de horizontale as. Veranderingen in de gevraagde hoeveelheid weerspiegelen strikt veranderingen in de prijs, zonder enige verandering in het patroon van de voorkeuren van de consument. Veranderingen in gevraagde hoeveelheid betekenen gewoon beweging langs de vraagcurve zelf vanwege een prijsverandering. Deze twee ideeën zijn vaak samengevoegd, maar dit is een veel voorkomende fout; stijgende (of dalende) prijzen verlagen (of verhogen) de vraag niet, ze veranderen de gevraagde hoeveelheid.
Factoren die de vraag beïnvloeden
Dus wat verandert de vraag "> Vergelijk Beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.