Verlies overdragen
Voorwaarts verlies verwijst naar een boekhoudtechniek die het netto operationeel verlies (NOL) van het lopende jaar toepast op de netto-inkomsten van toekomstige jaren om belastingverplichtingen te verminderen. Als een bedrijf bijvoorbeeld een negatief netto-bedrijfsresultaat (NOI) ervaart in het eerste jaar, maar positieve NOI in de daaropvolgende jaren, kan het de hoeveelheid toekomstige winsten die het meldt met behulp van de NOL-overdracht verminderen om een deel van of al het verlies van de eerste op te nemen jaar in de volgende jaren. Dit resulteert in een lager belastbaar inkomen in positieve NOI-jaren en vermindert het bedrag dat het bedrijf aan de overheid verschuldigd is aan belastingen. Voorwaarts verlies kan ook verwijzen naar een over te dragen kapitaalverlies .
Belangrijkste leerpunten
- Loss Carryforwards worden gebruikt om een huidig netto operationeel verlies te spreiden over de netto operationele inkomsten van de volgende jaren om toekomstige belastingverplichtingen te verminderen.
- De Tax Cuts and Jobs Act (TCJA) schrapte de 2-jarige voorziening voor terugname, verlengde de 20-jarige voorziening voor onbepaalde tijd en beperkte overdracht naar 80% van het netto-inkomen in een toekomstig jaar.
- Netto-exploitatieverliezen die ontstaan in belastingjaren die aanvangen vóór 1 januari 2018, zijn nog steeds onderworpen aan de vroegere overdrachtsregels.
Verlies overdragen
Loss Carryforwards begrijpen
Voorafgaand aan de implementatie van de Tax Cuts and Jobs Act (TCJA) in 2018, stond de Internal Revenue Service (IRS) bedrijven toe om netto operationele verliezen (NOL) 20 jaar vooruit te dragen om te verrekenen met toekomstige winsten of achteruit twee jaar voor een onmiddellijke terugbetaling van eerder betaalde belastingen. Na 20 jaar vervallen eventuele resterende verliezen en konden niet langer worden gebruikt om het belastbare inkomen te verminderen.
Voor belastingjaren die op 1 januari 2018 of later beginnen, heeft de TCJA de voorziening voor twee jaar terugneming afgeschaft, behalve voor bepaalde verliezen in de landbouw, maar staat een onbepaalde overdrachtstijd toe. De overdrachten zijn nu echter beperkt tot 80% van het nettoresultaat van elk volgend jaar. Verliezen uit belastingjaren die aanvangen vóór 1 januari 2018 zijn nog steeds onderworpen aan de vroegere belastingregels en eventuele resterende verliezen vervallen nog steeds na 20 jaar.
Overboeking van netto operationeel verlies (NOL) wordt geboekt als een actief op het grootboek van de onderneming. Ze bieden het bedrijf een voordeel in de vorm van toekomstige besparingen op belastingverplichtingen. Er wordt een uitgestelde belastingvordering gecreëerd voor de NOL-overdracht, die wordt verrekend met het nettoresultaat in toekomstige jaren. De uitgestelde belastingvordering wordt elk jaar opgenomen en mag in geen van de volgende jaren 80% van het nettoresultaat overschrijden, totdat het saldo is uitgeput.
Stel je bijvoorbeeld voor dat een bedrijf het ene jaar $ 5 miljoen heeft verloren en het volgende jaar $ 6 miljoen heeft verdiend. De overdrachtslimiet van 80% van $ 6 miljoen is $ 4, 8 miljoen. Het volledige verlies van het eerste jaar kan worden overgedragen op de balans tot het tweede jaar als een uitgestelde belastingvordering. Het verlies, beperkt tot 80% van de inkomsten in het tweede jaar, kan vervolgens in het tweede jaar worden gebruikt als een kost in de winst- en verliesrekening. Het verlaagt het netto-inkomen, en dus het belastbare inkomen, voor dat jaar tot $ 1, 2 miljoen. Een uitgestelde belastingvordering van $ 200.000 blijft op de balans staan.
Speciale overwegingen
Om NOL-overdracht effectief te gebruiken, moeten bedrijven ze zo snel mogelijk claimen. De verliezen worden niet geïndexeerd met inflatie en als gevolg daarvan wordt de claim elk jaar effectief kleiner. Als een bedrijf bijvoorbeeld in het lopende belastingjaar $ 100.000 verliest, hoewel het verlies het volgende 20 jaar kan worden overgedragen, heeft het waarschijnlijk een grotere impact naarmate het sneller wordt geclaimd. Als gevolg van inflatie is het waarschijnlijk dat $ 100.000 over 20 jaar minder koopkracht en minder reële waarde zal hebben.
Geschiedenis van verlies overgedragen
De NOL-overdrachtsbepaling met betrekking tot federale inkomstenbelastingen werd oorspronkelijk geïntroduceerd als onderdeel van de Revenue Act van 1918. Sommige staten hebben strengere limieten voor staatsbelasting op overdrachten of overdrachten. Oorspronkelijk was deze federale bepaling van de inkomstenbelasting bedoeld als een kortstondig voordeel voor bedrijven die verliezen lijden in verband met de verkoop van oorlogsgerelateerde items in het naoorlogse tijdperk. In de daaropvolgende jaren is de duur van de voorziening voor overdrachten verlengd, verlaagd, weggelaten en hersteld. Het doel van het aanhouden van de voorziening was om de belastingdruk te verlichten voor bedrijven wier primaire activiteit cyclisch van aard is, maar niet in overeenstemming met een standaard belastingjaar.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.