Verduisteringstheorie
Misbruikstheorie veronderstelt dat een persoon die voorkennis gebruikt bij het verhandelen van effecten, fraude heeft gepleegd met de informatiebron. In de Verenigde Staten zal een persoon die volgens de theorie van verduistering schuldig is, waarschijnlijk worden veroordeeld voor handel met voorkennis. Hoewel het Amerikaanse effectenrecht niet uitdrukkelijk verboden is, wordt handel met voorkennis geacht onder het verbod op misleidende handelspraktijken te vallen.
Misbruiktheorie begrijpen
Misbruikstheorie verschilt van de klassieke theorie van handel met voorkennis. Volgens de klassieke theorie is een persoon die geen insider is, maar die van materiële niet-openbare informatie leert en die gebruikt om te handelen, zich niet schuldig aan handel met voorkennis. De klassieke theorie vereist dat de persoon die wordt beschuldigd van handel met voorkennis een echte insider is - een functionaris of werknemer van het bedrijf wiens effecten hij koopt of verkoopt. Volgens deze theorie is alleen de bedrijfsinsider een fiduciaire plicht verschuldigd aan de onderneming en haar aandeelhouders om zich niet bezig te houden met het kopen of verkopen van effecten van de onderneming met behulp van materiële niet-openbare informatie. De buitenstaander die bepaalde materiële niet-openbare informatie tegenkomt, is die fiduciaire plicht niet verschuldigd en kan zich niet schuldig maken aan handel met voorkennis.
Volgens de verduisteringstheorie is het echter mogelijk dat de buitenstaander die bepaalde materiële niet-openbare informatie van een bedrijf tegenkomt, deze informatie niet gebruikt om te handelen omdat hij / zij een fiduciaire plicht heeft aan de bron van de informatie. Misbruikstheorie is bedoeld om de effectenmarkten te beschermen tegen buitenstaanders die toegang hebben tot vertrouwelijke bedrijfsinformatie, maar die geen fiduciaire plicht jegens de onderneming of haar aandeelhouders hebben.
Voorbeeld van misbruiktheorie
De verduisteringstheorie kreeg een prominente plaats in de overtuiging van het Supreme Court van James H. O'Hagan. O'Hagan was een advocaat die handelde met voorkennis met betrekking tot een overnamebod op Pillsbury. De Verenigde Staten versus O'Hagan was een keerpunt voor de theorie.
Een typisch voorbeeld van hoe misbruiktheorie van toepassing is op handel met voorkennis is het geval van Carl Reiter, een vastgoedontwikkelaar in de jaren tachtig. Reiter golfde met vrienden toen een van die vrienden hem adviseerde om wat aandelen te kopen in de drogisterijketen Revco Drug Stores. De vriend suggereerde dat hij kennis had van een aanstaande fusie die winstgevend zou zijn voor investeerders. Reiter volgde het advies van zijn vriend op, kocht een paar duizend dollar van de aandelen en verzilverde twee maanden later, nadat hij een winst van $ 2.625 had gemaakt toen de tip van de vriend correct bleek te zijn.
Als ontwikkelaar van onroerend goed zonder persoonlijke betrokkenheid bij het bedrijf Revco ging Reiter door met zijn leven, zich niet realiserend dat hij had deelgenomen aan illegale handel met voorkennis. Reiter was echter niet de enige persoon op de golfbaan die dag en was niet de enige die de tip volgde. Twee jaar later werden Reiter en zijn vrienden beschuldigd van handel met voorkennis volgens de theorie van verduistering - ze waren zelf geen insiders geweest, maar ze hadden informatie ontvangen van iemand die het ongepast had gebruikt. Uiteindelijk werd Reiter gevraagd zijn winsten te ontladen uit de illegale investering en een boete te betalen aan de SEC.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.