Nominale waarde versus marktwaarde: wat is het verschil?

Nominale waarde wordt ook nominale waarde genoemd, en dat is de letterlijke betekenis ervan. De entiteit die een financieel instrument uitgeeft, kent er een nominale waarde aan toe. Wanneer aandelen van aandelen en obligaties op papier werden gedrukt, werden hun nominale waarden op de gezichten van de aandelen gedrukt.

Marktwaarde is echter de werkelijke prijs die een financieel instrument op elk moment waard is voor handel op de aandelenmarkt. De marktwaarde fluctueert voortdurend met de ups en downs van de markten wanneer beleggers aandelen kopen en verkopen.

Voor de gemiddelde belegger is de nominale waarde van een obligatie tamelijk relevant, terwijl de nominale waarde van een aandeel iets van een anachronisme is.

Belangrijkste leerpunten

• De nominale waarde van een obligatie is het dollarbedrag dat het waard zal zijn wanneer het vervaldag wordt.
• Vóór de vervaldatum kan de obligatie voor meer of minder dan de nominale waarde op de secundaire markt worden verkocht, aangezien het rendement dat het betaalt min of meer aantrekkelijk wordt voor kopers.
• Degene die die obligatie bezit op de vervaldag krijgt de nominale waarde, niet meer en niet minder.
• Voor de belegger in aandelen is marktwaarde van belang.

Nominale waarde

Wanneer een bedrijf of overheid een obligatie uitgeeft, vertegenwoordigt de nominale waarde de hoeveelheid geld die de obligatie op de vervaldag waard zal zijn.

Als bijvoorbeeld een obligatie met een nominale waarde van $ 100 met een vervaldatum één jaar in de toekomst wordt gekocht, heeft de obligatiehouder het recht om aan het einde van dat jaar $ 100 van de uitgevende onderneming te innen - in aanvulling op de rentebetalingen die de obligatie opgeleverd.

De meeste individuele beleggers kopen obligaties omdat ze een veilige haven beleggen. Het rendement wordt betaald in reguliere termijnen, die inkomsten opleveren totdat de obligatie afloopt. Dan krijgt de belegger de oorspronkelijke investering terug. Met andere woorden, ze zijn van plan de band vast te houden totdat deze rijpt.

Waarom obligatiekoersen fluctueren

Een obligatie kan worden gekocht voor meer of minder dan de nominale waarde, afhankelijk van het heersende marktsentiment over het effect. Wanneer het echter zijn vervaldatum bereikt, krijgt de obligatiehouder de nominale waarde betaald ongeacht of de aankoopprijs is. Zo zal een obligatie met een nominale waarde van $ 100 die voor $ 80 op de secundaire markt wordt gekocht, een rendement van 25% opleveren op de vervaldag.

Omdat aandelen van aandelen vaak een nominale waarde hebben van bijna nul, is de marktwaarde bijna altijd hoger dan de standaardwaarde. In plaats van aandelen onder de nominale waarde te kopen, verdienen beleggers geld aan de veranderende waarde van een aandeel in de loop van de tijd op basis van bedrijfsprestaties en beleggerssentiment.

Marktwaarde

Voor aandelen is het de marktwaarde die telt.

De meeste aandelen krijgen een nominale waarde toegewezen op het moment van uitgifte. In moderne tijden is de toegekende nominale waarde een minimale hoeveelheid, zoals één cent. Dat vermijdt mogelijke wettelijke aansprakelijkheid als het aandeel onder de nominale waarde daalt. Sommige aandelen worden uitgegeven zonder par, afhankelijk van de staatswetten.

De aandelenmarkt zal de reële waarde van een aandeel bepalen en deze verschuift voortdurend naarmate aandelen gedurende de handelsdag worden gekocht en verkocht.

Marktwaarde in obligaties

Voor obligaties is markt alleen van belang als de obligatie op de secundaire markt wordt verhandeld. Vóór de vervaldatum schommelt de marktwaarde van de obligatie op de secundaire markt, aangezien obligatiehandelaren uitgeven op jacht naar een beter rendement. Wanneer de obligatie echter haar vervaldatum bereikt, is de marktwaarde dezelfde als de nominale waarde.

De marktwaarde van zowel obligaties als aandelen wordt bepaald door de koop- en verkoopactiviteit van beleggers op de open markt.

Nominale waarde, marktwaarde en eigen vermogen

Het eigen vermogen wordt vaak de boekwaarde van een bedrijf genoemd. Het eigen vermogen van een bedrijf wordt op de balans opgenomen en de waarden geven de nominale waarde van het aandeel aan.

Het eigen vermogen wordt het eenvoudigst berekend als het totale vermogen van een bedrijf minus de totale passiva. Een andere berekening is de waarde van de aandelen die door de onderneming worden gehouden of behouden en de inkomsten die de onderneming houdt minus eigen aandelen. Het eigen vermogen omvat gestort kapitaal, ingehouden, nominale waarde van gewone aandelen en nominale waarde van preferente aandelen. Daarom weerspiegelt het eigen vermogen niet nauwkeurig de marktwaarde van het bedrijf en is het minder belangrijk bij de berekening van het eigen vermogen.

De totale waarde van de activa gerapporteerd op de balans van een bedrijf weerspiegelt alleen de kosten van de activa op het moment van de transactie. Deze activa weerspiegelen niet hun huidige eerlijke marktwaarden (FMV). Om de waarde van gewone aandelen te berekenen, vermenigvuldigt u het aantal aandelen dat het bedrijf uitgeeft met de nominale waarde per aandeel.

Evenzo wordt de waarde van de preferente aandelen berekend door het aantal uitgegeven preferente aandelen te vermenigvuldigen met de nominale waarde per aandeel. Daarom is de nominale waarde belangrijker voor de berekening van het eigen vermogen van een bedrijf.

Voorbeeld van Apple's nominale waarde versus marktwaarde

Eind 2018 had Apple Inc. (AAPL) bijvoorbeeld een balanstotaal van $ 365, 73 miljard en een totaal van $ 258, 58 miljard. Het resulterende totale eigen vermogen van de onderneming bedroeg $ 107, 15 miljard. De nominale waarde bedroeg slechts $ 40, 2 miljard.