Business-to-Consumer (B2C)
De term business-to-consumer (B2C) verwijst naar het proces waarbij producten en diensten rechtstreeks worden verkocht tussen consumenten die de eindgebruikers zijn van hun producten of diensten. De meeste bedrijven die rechtstreeks aan consumenten verkopen, kunnen B2C-bedrijven worden genoemd.
B2C werd enorm populair tijdens de dotcom-bloei van de late jaren 1990, toen het vooral werd gebruikt om te verwijzen naar online retailers die producten en diensten via internet aan consumenten verkochten.
Als een businessmodel verschilt business-to-consumer aanzienlijk van het business-to-business-model, dat verwijst naar handel tussen twee of meer bedrijven.
Business-to-Consumer begrijpen
Business-to-consumer (B2C) is een van de populairste en meest bekende verkoopmodellen. Het idee van B2C werd voor het eerst gebruikt door Michael Aldrich in 1979, die televisie gebruikte als het primaire medium om consumenten te bereiken.
B2C verwijst traditioneel naar winkelcentrum, uit eten gaan in restaurants, pay-per-view-films en infomercials. De opkomst van internet creëerde echter een geheel nieuw B2C-bedrijfskanaal in de vorm van e-commerce of verkoop van goederen en diensten via internet.
Hoewel veel B2C-bedrijven het slachtoffer werden van de daaropvolgende dot-com-mislukking toen de interesse van beleggers in de sector afnam en de financiering van risicokapitaal opdroogde, overleefden B2C-leiders zoals Amazon en Priceline de shake-out en hebben sindsdien groot succes gezien.
Elk bedrijf dat afhankelijk is van B2C-verkoop, moet goede relaties onderhouden met zijn klanten om ervoor te zorgen dat ze terugkeren. In tegenstelling tot business-to-business (B2B), waarvan de marketingcampagnes erop zijn gericht de waarde van een product of dienst aan te tonen, moeten bedrijven die op B2C vertrouwen een emotionele reactie op hun marketing bij hun klanten oproepen.
01:24Consumentenmarkt
B2C Storefronts versus internet retailers
Traditioneel verkochten veel fabrikanten hun producten aan winkels met fysieke locaties. Retailers maakten winst op de markup die ze optelden bij de aan de fabrikant betaalde prijs. Maar dat veranderde toen het internet kwam. Nieuwe bedrijven ontstonden die beloofden rechtstreeks aan de consument te verkopen, waardoor de tussenpersoon - de detailhandelaar - werd uitgeschakeld en de prijzen werden verlaagd. Tijdens de mislukking van de dotcom-bloei in de jaren negentig vochten bedrijven om een aanwezigheid op het web te verzekeren. Veel retailers werden gedwongen hun deuren te sluiten en gingen failliet.
Decennia na de dotcom-revolutie blijven B2C-bedrijven met een aanwezigheid op het web domineren over hun traditionele fysieke concurrenten. Bedrijven zoals Amazon, Priceline en eBay zijn overlevenden van de vroege dot com boom. Ze zijn doorgegaan met het uitbreiden van hun vroege succes om marktverstoorders te worden.
Belangrijkste leerpunten
- Business-to-consumer verwijst naar het proces waarbij producten en diensten rechtstreeks tussen consumenten worden verkocht.
- B2C werd voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar online retailers die producten en diensten via internet aan consumenten verkochten.
- Online B2C werd een bedreiging voor traditionele retailers, die profiteerden van het toevoegen van een markup aan de prijs.
B2C-bedrijfsmodellen in de digitale wereld
Er zijn doorgaans vijf soorten online B2C-bedrijfsmodellen die de meeste bedrijven online gebruiken om zich op consumenten te richten.
1. Directe verkopers. Dit is het meest voorkomende model, waarin mensen goederen kopen van online retailers. Dit kunnen fabrikanten of kleine bedrijven zijn, of gewoon online versies van warenhuizen die producten van verschillende fabrikanten verkopen.
2. Online tussenpersonen. Dit zijn liaisons of go-betweens die eigenlijk geen producten of diensten bezitten die kopers en verkopers bij elkaar brengen. Sites zoals Expedia, Trivago en Etsy vallen in deze categorie.
3. Op advertenties gebaseerde B2C. Dit model gebruikt gratis inhoud om bezoekers naar een website te krijgen. Die bezoekers komen op hun beurt digitale of online advertenties tegen. Kortom, grote hoeveelheden webverkeer worden gebruikt om advertenties te verkopen, die goederen en diensten verkopen. Mediasites zoals de Huffington Post, een site met veel verkeer die reclame combineert met de oorspronkelijke inhoud, is een voorbeeld.
4. Op gemeenschap gebaseerd. Sites zoals Facebook, die online communities bouwt op basis van gedeelde interesses, helpen marketeers en adverteerders hun producten rechtstreeks onder consumenten te promoten. Websites zullen advertenties targeten op basis van de demografie en geografische locatie van gebruikers.
5. Op basis van vergoedingen. Direct-to-consumer sites zoals Netflix brengen een vergoeding in rekening zodat consumenten toegang hebben tot hun inhoud. De site biedt mogelijk ook gratis, maar beperkte, inhoud voor het grootste deel. De New York Times en andere grote kranten gebruiken vaak een op vergoedingen gebaseerd B2C-bedrijfsmodel.
B2C-bedrijven en mobiel
Decennia na de e-commerce boom, blijven B2C-bedrijven oog hebben voor een groeiende markt: mobiele inkoop. Met smartphone-apps en verkeer dat jaar op jaar groeit, hebben B2C-bedrijven de aandacht verschoven naar mobiele gebruikers en profiteren van de populaire technologie.
Gedurende het begin van 2010 haastten B2C-bedrijven zich om mobiele apps te ontwikkelen, net zoals tientallen jaren eerder met websites. Kortom, succes in een B2C-model is gebaseerd op continu evolueren met de eetlust, meningen, trends en de wensen van consumenten.
B2C versus Business-to-Business (B2B)
Zoals hierboven vermeld, verschilt het business-to-consumer-model van het business-to-business (B2B) -model. Terwijl consumenten producten kopen voor persoonlijk gebruik, doen bedrijven dit om in hun bedrijf te gebruiken. Grote aankopen, zoals kapitaalgoederen, vereisen doorgaans goedkeuring van degenen die een bedrijf leiden. Dit maakt de koopkracht van een bedrijf veel complexer dan die van de gemiddelde consument.
Vanwege de aard van de aankopen en relaties tussen bedrijven, kan de verkoop in het B2B-model langer duren dan die in het B2C-model.
In tegenstelling tot het B2C-bedrijfsmodel, verschillen prijsstructuren doorgaans in het B2B-model. Met B2C betalen consumenten vaak dezelfde prijs voor dezelfde producten. Prijzen zijn echter niet noodzakelijk hetzelfde. In feite onderhandelen bedrijven vaak over prijzen en betalingsvoorwaarden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.