Perfecte versus imperfecte concurrentie: wat is het verschil?
Perfecte concurrentie is een concept in de micro-economie dat een marktstructuur beschrijft die volledig door marktkrachten wordt gecontroleerd. Als en wanneer deze krachten niet worden bereikt, zou de markt onvolmaakte concurrentie hebben.
Hoewel geen enkele markt duidelijk perfecte concurrentie heeft gedefinieerd, worden alle echte markten als imperfect geclassificeerd. Dat gezegd hebbende, wordt een perfecte markt gebruikt als een standaard waarmee de effectiviteit en efficiëntie van reële markten kan worden gemeten.
Perfecte competitie
Perfecte concurrentie is een abstract concept dat voorkomt in economische leerboeken, maar niet in de echte wereld. Dat komt omdat het onmogelijk is om in het echte leven te bereiken.
Theoretisch zouden de middelen gelijk en eerlijk over de bedrijven worden verdeeld in een markt met perfecte concurrentie, en zou er geen monopolie bestaan. Elk bedrijf zou dezelfde branchekennis hebben en ze zouden allemaal dezelfde producten verkopen. Er zouden veel kopers en verkopers op deze markt zijn en de vraag zou helpen om de prijzen over de hele linie gelijkmatig te bepalen.
Opdat een markt perfecte concurrentie zou hebben, moet er zijn:
- Identieke producten verkocht door bedrijven
- Een omgeving waarin prijzen worden bepaald door vraag en aanbod, wat betekent dat bedrijven geen controle hebben over de marktprijzen van hun producten
- Gelijk marktaandeel tussen bedrijven
- Volledige informatie over prijzen en producten beschikbaar voor alle kopers
- Een industrie met weinig of geen toetredings- of uitstapdrempels
De entry en exit in perfecte marktconcurrentie is niet gereguleerd, wat betekent dat de overheid geen controle heeft over de spelers in een bepaalde industrie.
Als het gaat om hun bedrijfsresultaten, maken bedrijven meestal net genoeg winst om in bedrijf te blijven. Geen enkel bedrijf is winstgevender dan het volgende. Dat komt omdat de dynamiek in de markt ervoor zorgt dat ze op een gelijk speelveld opereren, waardoor elke mogelijke voorsprong die de ene op de andere heeft, wordt weggenomen.
Omdat perfecte concurrentie slechts een theoretisch concept is, is het moeilijk om een echt voorbeeld te vinden. Maar er zijn gevallen in de markt die een perfect concurrerende omgeving lijken te hebben. Een vlooienmarkt of boerenmarkt zijn twee voorbeelden. Denk aan de kraampjes van vier ambachtslui of boeren op de markt die dezelfde producten verkopen. Deze marktomgeving wordt gekenmerkt door een klein aantal kopers en verkopers. Er is misschien weinig om een onderscheid te maken tussen de producten die elke crafter of boer verkoopt, evenals hun prijzen, die meestal gelijkelijk tussen hen worden vastgesteld.
Onvolmaakte concurrentie
Onvolmaakte concurrentie treedt op in een markt wanneer aan een van de voorwaarden in een perfect concurrerende markt niet wordt voldaan. Dit type markt is heel gebruikelijk. In feite heeft elke branche een soort imperfecte concurrentie. Dit omvat een marktplaats met verschillende producten en diensten, prijzen die niet worden bepaald door vraag en aanbod, concurrentie om marktaandeel, kopers die mogelijk geen volledige informatie over producten en prijzen hebben, en hoge barrières voor in- en uitstap.
Onvolmaakte concurrentie kan worden gevonden in de volgende soorten marktstructuren: monopolies, oligopolies, monopolistische concurrentie, monopsonies en oligopsonies.
In monopolies is er slechts één (dominante) verkoper. Dat bedrijf biedt een product op de markt dat geen vervanging heeft. Monopolies hebben hoge toetredingsdrempels, een enkele verkoper die prijsmaker is. Dat betekent dat het bedrijf de prijs bepaalt waartegen zijn product zal worden verkocht, ongeacht het aanbod of de vraag. Ten slotte kan het bedrijf de prijs op elk moment wijzigen, zonder kennisgeving aan de consument.
In een oligopolie zijn er veel kopers, maar slechts een paar verkopers. Oliemaatschappijen, supermarkten, gsm-bedrijven en bandenfabrikanten zijn voorbeelden van oligopolies. Omdat er enkele spelers zijn die de markt beheersen, kunnen ze anderen ervan weerhouden de industrie te betreden. De bedrijven in deze marktstructuur bepalen gezamenlijk prijzen voor producten en diensten of, in het geval van een kartel, kunnen ze dit doen als men het voortouw neemt.
Monopolistische concurrentie doet zich voor wanneer er veel verkopers zijn die vergelijkbare producten aanbieden die niet noodzakelijkerwijs zijn vervangen. Hoewel de toetredingsdrempels vrij laag zijn en de bedrijven in deze structuur prijsmakers zijn, hebben de algemene zakelijke beslissingen van één bedrijf geen invloed op de concurrentie. Voorbeelden hiervan zijn fastfoodrestaurants zoals McDonald's en Burger King. Hoewel ze rechtstreeks concurreren, bieden ze vergelijkbare producten die niet kunnen worden vervangen - denk aan Big Mac versus Whopper.
Monopsonies en oligopsonies zijn contrapunten voor monopolies en oligopolies. In plaats van te bestaan uit veel kopers en weinig verkopers, hebben deze unieke markten veel verkopers maar weinig kopers. Veel bedrijven creëren producten en diensten en proberen deze te verkopen aan een enkele koper - het Amerikaanse leger, dat een monoponie vormt. Een voorbeeld van een oligopsie is de tabaksindustrie. Bijna alle tabak ter wereld wordt gekocht door minder dan vijf bedrijven, die het gebruiken om sigaretten en rookloze tabaksproducten te produceren. In een monoponie of een oligoponie is het de koper, niet de verkoper, die marktprijzen kan manipuleren door bedrijven tegen elkaar te spelen.
Belangrijkste leerpunten
- De marktstructuur wordt volledig gecontroleerd door marktkrachten in perfecte concurrentie.
- In perfecte concurrentie worden identieke producten verkocht, worden prijzen bepaald door vraag en aanbod, wordt het marktaandeel over alle bedrijven verspreid, hebben kopers volledige informatie over producten en prijzen en zijn er weinig of geen barrières voor in- of uitstap.
- In de echte wereld is er geen perfecte concurrentie, maar markten worden vertegenwoordigd door imperfecte concurrentie.
- Onvolmaakte concurrentie doet zich voor wanneer niet aan ten minste één voorwaarde van een perfecte markt wordt voldaan.
- Voorbeelden van imperfecte concurrentie omvatten, maar zijn niet beperkt tot, monopolies en oligopolies.