Rationele keuze theorie
De theorie van rationele keuzes stelt dat individuen rationele berekeningen gebruiken om rationele keuzes te maken en resultaten te bereiken die zijn afgestemd op hun eigen persoonlijke doelstellingen. Deze resultaten worden ook geassocieerd met het beste, eigenbelang van een individu. Verwacht wordt dat het gebruik van de rationele keuzetheorie zal resulteren in resultaten die mensen het grootste voordeel en voldoening geven gezien de keuzes die ze beschikbaar hebben.
Rationele keuzetheorie begrijpen
Veel gangbare economische veronderstellingen en theorieën zijn gebaseerd op rationele keuzetheorie. Rationele keuzetheorie wordt vaak besproken en geassocieerd met de concepten van rationele actoren, de rationaliteitsaanname, eigenbelang en de onzichtbare hand.
Rationele keuzetheorie is gebaseerd op de veronderstelling van betrokkenheid van rationele actoren, de individuen in een economie die rationele keuzes maken op basis van rationele berekeningen en rationeel beschikbare informatie. Rationele actoren vormen de basis van de rationele keuzetheorie en maken rationele keuzetheorie effectief. Rationele keuzetheorie veronderstelt dat individuen rationele actoren zijn die rationele informatie gebruiken om hun voordeel in elke situatie actief te maximaliseren en daarom consequent proberen hun verliezen te minimaliseren.
Met behulp van rationele actoren als basis voor de rationele keuzetheorie, manifesteert deze theorie de rationaliteitsveronderstelling. Economen kunnen de veronderstelling van rationaliteit gebruiken als onderdeel van bredere studies die proberen bepaalde gedragingen van de samenleving als geheel te begrijpen. De veronderstelling van rationaliteit veronderstelt dat van alle beschouwde individuen wordt verwacht dat ze rationele actoren zijn die rationele keuzes maken op basis van rationele keuzetheorie om de beste resultaten voor zichzelf en hun eigen belangen te bereiken.
Belangrijkste leerpunten
- De theorie van rationele keuzes stelt dat individuen op rationele berekeningen vertrouwen om rationele keuzes te maken die resulteren in resultaten die zijn afgestemd op hun eigen belang.
- Rationele keuzetheorie wordt vaak geassocieerd met de concepten van rationele actoren, de rationaliteitsaanname, eigenbelang en de onzichtbare hand.
- Veel economen geloven dat de factoren die samenhangen met de rationele keuzetheorie gunstig zijn voor de economie als geheel.
- Rationele keuzetheorie domineert vaak gedragseconomie, maar er zijn veel economen die ook irrationele keuzes bestuderen.
Eigenbelang en de onzichtbare hand
Adam Smith was een van de eerste economen die de ideeën van de rationele keuzetheorie ontwikkelde door zijn studies van eigenbelang en de onzichtbare handtheorie. Smith bespreekt de onzichtbare handtheorie in zijn boek "Een onderzoek naar de aard en de oorzaken van de rijkdom van naties", gepubliceerd in 1776.
De onzichtbare handtheorie is eerst gebaseerd op de acties van eigenbelang. De onzichtbare handtheorie en latere ontwikkelingen in de rationele keuzetheorie weerleggen beide negatieve misvattingen die kunnen worden geassocieerd met eigenbelang. In plaats daarvan suggereren deze concepten dat rationele actoren die handelen met hun eigen eigenbelang in feite daadwerkelijk voordelen voor de economie als geheel kunnen creëren.
De onzichtbare handtheorie is gebaseerd op eigenbelang, rationaliteit en de rationele keuzetheorie. De onzichtbare handtheorie stelt dat individuen gedreven door eigenbelang en rationaliteit beslissingen zullen nemen die leiden tot positieve voordelen voor de hele economie. Daarom zijn economen die geloven in de lobby van de onzichtbare handtheorie voor minder overheidsinterventie en meer uitwisselingsmogelijkheden voor de vrije markt.
Argumenten tegen rationele keuzetheorie
Er zijn veel economen die niet in de rationele keuzetheorie geloven en geen voorstanders zijn van de onzichtbare handtheorie. Dissenters hebben erop gewezen dat individuen niet altijd rationele beslissingen nemen die het nut maximaliseren. Daarom kunnen economen op het gebied van gedragseconomie zowel de processen als de resultaten van rationele en irrationele besluitvorming bestuderen.
Nobelprijswinnaar Herbert Simon stelde de theorie van begrensde rationaliteit voor, die zegt dat mensen niet altijd in staat zijn om alle informatie te verkrijgen die ze nodig zouden hebben om de best mogelijke beslissing te nemen. Bovendien laat het idee van econoom Richard Thaler van mentale boekhouding zien hoe mensen zich irrationeel gedragen door sommige dollars meer waarde te geven dan andere, hoewel alle dollars dezelfde waarde hebben. Ze rijden misschien naar een andere winkel om $ 10 te besparen op een aankoop van $ 20, maar ze zouden niet naar een andere winkel rijden om $ 10 te besparen op een aankoop van $ 1.000.
Een voorbeeld tegen rationele keuzetheorie
Hoewel rationele keuzetheorie logisch en gemakkelijk te begrijpen is, wordt het vaak tegengesproken in de echte wereld. Politieke facties die vóór de Brexit-stemming van 24 juni 2016 waren, maakten bijvoorbeeld gebruik van promotiecampagnes die waren gebaseerd op emotie in plaats van rationele analyse. Deze campagnes leidden tot de semi-schokkend en onverwacht resultaat van de stemming, toen het Verenigd Koninkrijk officieel besloot de Europese Unie te verlaten. De financiële markten reageerden vervolgens in natura met shock, waardoor de kortetermijnvolatiliteit enorm toenam, zoals gemeten door de CBOE Volatility Index (VIX).
Verder blijkt uit onderzoek van Christopher Simms van de Dalhousie University in Halifax, Canada, dat als mensen angstig zijn, ze geen rationele beslissingen nemen. Van stressoren die angst veroorzaken is aangetoond dat ze daadwerkelijk delen van de hersenen onderdrukken die helpen bij rationele besluitvorming.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.