Huur zoeken
Huurzoekende (of huurzoekende) is een economisch concept dat zich voordoet wanneer een entiteit extra rijkdom wil verwerven zonder wederzijdse bijdrage van productiviteit. Meestal draait het om door de overheid gefinancierde sociale diensten en sociale dienstprogramma's.
Het concept van het zoeken naar huur werd opgericht in 1967 en populair gemaakt in 1974. Het is gebaseerd op een economische definitie van "huur" gedefinieerd als economische rijkdom verkregen door slim of potentieel manipulatief gebruik van middelen.
Huur op zoek verklaard
Huurzoeken kwam voort uit de studies van Adam Smith, die vaak wordt beschouwd als de vader van de economie. Het werd geïntroduceerd door Gordon Tullock in 1967 en later gepopulariseerd door Anne Krueger. Het concept van het zoeken naar huur is gebaseerd op de economische definitie van huur, die een van de drie inkomstenbronnen was die door Smith werden geïdentificeerd.
Smiths studies suggereerden dat entiteiten inkomsten genereren uit lonen, winst en huur. Om winst te maken is meestal het risico van kapitaal vereist met als doel rendement te behalen. Het verdienen van loon komt uit tewerkstelling. Van de drie bronnen van inkomsten is huur echter het gemakkelijkst te verkrijgen en kan het weinig risico vergen. Economische huur is het inkomen dat wordt verdiend met het gebruik van hulpbronnen. Entiteiten die eigen middelen hebben, kunnen ze lenen om renteverhuren te verdienen, leasen om huurinkomsten te verdienen, of ze kunnen hun middelen op andere manieren gebruiken die inkomsten genereren.
Over het algemeen is de term economische huur geëvolueerd om een betaling te ontvangen die de kosten van de bijbehorende bron overschrijdt. Entiteiten zullen daarom huurzoekende stappen ondernemen om economische huur te verkrijgen die geen wederzijdse bijdrage van de productie vereist. Vaak kan dit betekenen dat een bepaalde status wordt gebruikt om economische huur van de overheid te verkrijgen via subsidies voor sociale dienstverlening.
Belangrijkste leerpunten
- Het zoeken naar huur is een economisch concept dat voorkomt wanneer een entiteit rijkdom wil verwerven zonder wederzijdse bijdrage van productiviteit.
- De term huur in huurzoektocht is gebaseerd op een economische huur die door econoom Adam Smith is gedefinieerd als betalingen die de bronkosten overschrijden.
- Een voorbeeld van huur zoeken is wanneer een bedrijf bij de overheid lobbyt voor subsidies, subsidies of tariefbescherming.
Huurzoekfactoren en voorbeelden
Zoeken naar huur is een bijproduct van politieke wetgeving en overheidsfinanciering. Politici beslissen over de wetten, voorschriften en financieringsallocaties die gelden voor industrieën en de verdeling van overheidssubsidies. Deze wetgevingen en acties manifesteren daarom huurzoekgedrag door economische huur te bieden met weinig of geen wederkerigheid.
Regeringen hebben financiering vastgesteld voor een verscheidenheid aan sociale dienstprogramma's. Programma's voor zakelijke sociale dienstverlening zijn meestal ontworpen om bedrijven te helpen met het doel economische welvaart te helpen. Individuele sociale dienstverlening wordt verstrekt voor de doelen welzijn en welzijn van de mens. Bedrijven kunnen bij de overheid lobbyen voor hulp op het gebied van concurrentie, speciale subsidies, subsidies en tariefbescherming. Als een bedrijf erin slaagt om wetten aangenomen te krijgen om hun concurrentie te beperken of toetredingsdrempels voor anderen te creëren, kan het economische huren realiseren zonder extra productiviteit of kapitaal in gevaar.
Individuele huurders zijn ook in staat om economische huren te realiseren bij het verkrijgen van sociale dienstverlening. Fondsen worden aangeboden via welzijnsprogramma's, huisvestingshulp en Medicaid. Individuele huurders kunnen hun subsidiabiliteitsstatus voor deze programma's gebruiken om middelen van de overheid te verkrijgen zonder enige wederzijdse bijdrage.
Beroepslicenties
Lobbyen voor het verminderen van de vergunningseisen op het werk is een ander zeer specifiek voorbeeld van het zoeken naar huur. Artsen, tandartsen, piloten van vliegmaatschappijen en vele andere gebieden vereisen een vergunning om te oefenen. In veel Amerikaanse staten is dit licentieproces echter duur en tijdrovend. Vaak bestaan er regels vanwege lobbyactiviteiten van bestaande leden uit het verleden. Als certificatie- en licentieverplichtingen voorkomen dat nieuwkomers concurreren, kunnen minder professionals de inkomsten delen. Aldus komt een groter deel van het geld toe aan elk bestaand lid zonder extra economisch voordeel. Aangezien beperkingen van de concurrentie een prijsbepalende factor kunnen zijn, kunnen consumenten ook worden verplicht om meer te betalen.
Problemen die voortkomen uit het zoeken naar huur
Zoeken naar huur kan de marktefficiëntie verstoren en prijsnadelen creëren voor marktdeelnemers. Het is bekend dat het beperkte concurrentie en hoge toetredingsdrempels veroorzaakt.
Degenen die profiteren van een succesvolle huur zoeken extra economische huur zonder bijkomende verplichtingen. Dit kan mogelijk oneerlijke voordelen opleveren, met name het bieden van rijkdom aan bepaalde bedrijven, wat leidt tot een groter marktaandeel ten nadele van concurrenten.
Ten slotte is huurzoekende vermogen meestal een functie van belastingbetalerfinanciering. Deze belastinginkomsten worden gebruikt om huurders economische rijkdom te bieden, maar kunnen het economische klimaat al dan niet verbeteren of voordelen opleveren voor belastingbetalers in het algemeen. Dit kan leiden tot minachtende fondsen die geen regeneratie hebben en in de toekomst hogere belastingen vereisen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.