markup
Een opwaardering is het verschil tussen de laagste actuele aanbiedingsprijs van een belegging bij broker-dealers en de prijs die aan de klant in rekening wordt gebracht voor deze belegging. Markeringen treden op wanneer makelaars optreden als opdrachtgevers en effecten op hun eigen rekening kopen en verkopen op eigen risico in plaats van een vergoeding te ontvangen voor het faciliteren van een transactie. De meeste dealers zijn makelaars en vice versa, en daarom is de term makelaar-dealer gebruikelijk.
Markeringen verschijnen ook in retail-instellingen, waar retailers de verkoopprijs van merchandise met een bepaald bedrag of percentage verhogen om winst te maken.
Markeringen begrijpen
Markeringen vinden plaats wanneer bepaalde effecten beschikbaar zijn voor aankoop door particuliere beleggers van dealers die de effecten rechtstreeks vanaf hun eigen rekeningen verkopen. De enige compensatie van de dealer komt in de vorm van de markup, het verschil tussen de aankoopprijs van het effect en de prijs die de dealer aan de retailbelegger in rekening brengt. De dealer neemt enig risico, omdat de marktprijs van het effect kan dalen voordat het aan beleggers wordt verkocht.
Een afwaardering vindt daarentegen plaats wanneer een broker een effect van een klant koopt tegen een prijs die lager is dan de marktwaarde.
Belangrijkste leerpunten
- Een verhoging is het verschil tussen de marktprijs van een effect dat persoonlijk wordt gehouden door een makelaar-dealer en de prijs die wordt betaald door een particuliere klant.
- Markups zijn een legitieme manier voor broker-dealers om winst te maken op de verkoop van effecten.
- Dealers zijn echter niet altijd verplicht om de markup aan klanten bekend te maken.
Voordelen van markeringen
Markups zijn een legitieme manier voor broker-dealers om winst te maken op de verkoop van effecten. Effecten, zoals obligaties, gekocht of verkocht op de markt worden aangeboden met een spread. De spread wordt bepaald door de biedprijs, wat iemand bereid is te betalen voor de obligaties, en de vraagprijs, wat iemand bereid is te accepteren voor de obligaties.
Wanneer een dealer een principaal in de transactie is, kan hij de biedprijs markeren, waardoor een bredere bid-ask spread ontstaat. Het verschil tussen de marktspread en de gemarkeerde spread van de dealer is de winst.
Speciale overwegingen voor markeringen
De dealer is alleen verplicht om de transactiekosten te vermelden, wat meestal een nominale kost is. Daarbij is de koper niet op de hoogte van de oorspronkelijke transactie van de dealer of de markup. Vanuit het perspectief van de koper zijn de enige kosten voor de aankoop van obligaties de kleine transactiekosten. Als de obligatiekoper de obligatie onmiddellijk op de open markt zou proberen te verkopen, zou hij de winst van de dealer op de spread moeten compenseren of verlies moeten lijden. Het gebrek aan transparantie legt de last op de kopers van obligaties om te bepalen of zij een eerlijke deal ontvangen.
Dealers concurreren met elkaar door het aantal markeringen te verminderen. Het is mogelijk voor kopers van obligaties om de prijs die de dealer voor de obligatie heeft betaald te vergelijken met de werkelijke prijs. Kopers van obligaties hebben via verschillende bronnen toegang tot transactiegegevens, zoals Investinginbonds.com, dat dagelijks alle informatie met betrekking tot obligatietransacties rapporteert.
In plaats van een vaste vergoeding te vragen, kunnen makelaars die als principaal optreden, worden gecompenseerd door de verhoging (brutowinst) van aangehouden effecten die later aan klanten worden verkocht.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.