Roversbaronnen gedefinieerd
Een roofbaron is een van Amerika's succesvolle industriëlen in de 19e eeuw, die ook bekend stond als de Gilded Age. Een roofbaron is een term die soms ook wordt toegeschreven aan een succesvolle zakenman of vrouw wiens praktijken als onethisch of gewetenloos worden beschouwd. Dit kan misbruik van werknemers of het milieu, beursmanipulatie of beperking van de output om hogere prijzen in rekening te brengen omvatten.
Roversbaronnen afbreken
Roversbaronnen werden op grote schaal veracht en werden tijdens hun leven beschouwd als roofzuchtige monopolisten. Latere biografieën en historische recensies over de Amerikaanse roofbaronnen van de Gilded Age werpen echter een ingewikkelder en gunstiger licht op.
Gebruik en oorsprong van de termijn
Het eerste bekende gebruik van de uitdrukking "roofbaron" beschreef feodale heren in middeleeuws Europa die reizigers, vaak koopvaardijschepen langs de Rijn, beroofden toen ze langs kwamen. De term verscheen in Amerikaanse kranten in 1859. Het moderne gebruik komt voort uit Matthew Josephson's "The Robber Barons" (1934).
Roversbaronnen en anti-vertrouwen
Een voornaamste klacht tegen de 19e-eeuwse kapitalisten was dat zij monopolisten waren. Angst voor de overvallers en hun monopolistische praktijken verhoogden de publieke steun voor de Sherman Antitrust Act van 1890.
De economische theorie zegt dat een monopolist premium winst verdient door de productie te beperken en de prijzen te verhogen. Dit gebeurt alleen nadat de monopolistische prijzen concurrerende bedrijven in de industrie hebben uitgezet of wettelijk beperkt. Er is echter geen historisch bewijs dat natuurlijke monopolies gevormd vóór de Sherman Antitrust Act.
Veel zogenaamde overvallers - James J. Hill, Henry Ford, Andrew Carnegie, Cornelius Vanderbilt en John D. Rockefeller - werden rijke ondernemers door productinnovatie en bedrijfsefficiëntie. Van de goederen en diensten die ze verschaften, groeide het aanbod en daalden de prijzen snel, waardoor de levensstandaard van de Amerikanen enorm werd verbeterd. Dit is het tegenovergestelde van monopolistisch gedrag.
Anderen - waaronder Robert Fulton, Edward K. Collins en Leland Stanford - verdienden hun rijkdom door politiek ondernemerschap. Veel rijke spoorwegmagnaten in de 19e eeuw ontvingen geprivilegieerde toegang en financiering van de overheid via uitgebreid gebruik van lobbyisten. Ze ontvingen speciale monopolistische vergunningen, subsidies per mijl, enorme landsubsidies en leningen met een lage rente.
American Robber Barons: A Complicated History
Andere veel voorkomende kritiek op de vroege roofbaronnen waren slechte werkomstandigheden voor werknemers, egoïsme en hebzucht. Een meer diepgaand historisch overzicht onthult een gecompliceerde geschiedenis.
De arbeidsomstandigheden in het 19e-eeuwse Amerika waren vaak een uitdaging, maar werknemers waren misschien beter af als ze voor een overvaller werkten. Rockefeller en Ford betaalden bijvoorbeeld een hoger dan gemiddeld loon, inclusief bonussen voor innovatie of uitzonderlijke productie. Managers ontvingen vaak lange vakanties tegen volledige betaling.
Sommige magnaten behoren tot de meest genoteerde filantroop aller tijden. Rockefeller schonk minstens 6 tot 10% van elke salaris die hij ooit verdiende; dit steeg later tot 50%. Hij gaf meer dan $ 550 miljoen aan goede doelen en was een voorvechter van biomedisch onderzoek, openbare sanitaire voorzieningen, medische training en educatieve kansen voor kansarme minderheden.
Carnegie gaf meer dan $ 350 miljoen. James J. Hill publiceerde en gaf gratis onderwijs over diversificatie van gewassen, samen met gratis zaadgraan, vee en hout aan lokale gemeenschappen. Hij zou zelfs immigranten tegen gereduceerde tarieven vervoeren als ze beloofden in de buurt van zijn spoorwegen te boeren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.