Robert E. Lucas Jr.
Robert Emerson Lucas, Jr. is een Amerikaans econoom aan de Universiteit van Chicago, bekend om zijn prominente rol in de vorming van de New Classical-benadering van macro-economie. Hij won de Nobelprijs voor de economie in 1995 voor het ontwikkelen van de theorie van rationele verwachtingen.
UITBRAAK Robert E. Lucas Jr.
Robert E. Lucas Jr. werd op 15 september 1937 geboren als het oudste kind van Robert Emerson Lucas Sr. en Jane Templeton Lucas in Yakima, Washington. Lucas ontving in 1959 een Bachelor of Arts in Geschiedenis aan de Universiteit van Chicago. afgestudeerd aan de Universiteit van Californië, Berkeley, voordat hij om financiële redenen terugkeerde naar Chicago. In 1964 verdiende hij zijn Ph.D. Aanvankelijk geloofde hij dat zijn academische leven zich zou concentreren op de geschiedenis, en hij vervolgde zijn economische studies pas nadat hij tot de conclusie was gekomen dat economie de ware motor van de geschiedenis is. Aanzienlijk beweerde Lucas dat hij economie had gestudeerd voor zijn Ph.D. vanuit een "quasi-marxistisch" standpunt, geen kleine prestatie in de fel anti-communistische Amerikaanse cultuur van de vroege jaren zestig.
Lucas werd professor aan de Carnegie Mellon University aan de Graduate School of Industrial Administration, nu de Tepper School of Business, voordat hij in 1975 terugkeerde naar de University of Chicago. Hij besteedde een groot deel van zijn academische carrière aan het onderzoeken van de implicaties van de veronderstellingen van het rationele verwachtingen theorie. In een artikel in 1972 neemt hij bijvoorbeeld het idee van rationele verwachtingen op in een dynamisch algemeen evenwichtsmodel. Zijn model voorspelt toekomstige prijzen en hoeveelheden op basis van beschikbare informatie met behulp van rationele middelen. Deze verwachtingen dienen om de levensduur en het nut van de voorspellingen te maximaliseren. Hij creëerde ook verschillende theoretische grondslagen voor de Friedman-Phelpsiaanse theorie van monetaire neutraliteit op lange termijn en gaf een verklaring voor de Phillips Curve, een model voor de correlatie van productie en inflatie.
Andere bijdragen van Lucas waren de Lucas Paradox, die probeerde uit te leggen waarom kapitaal niet sneller van ontwikkelde landen naar niet-ontwikkelde landen stroomde, het Uzawa-Lucas-model van de accumulatie van menselijk kapitaal, samen met de Japanse econoom en collega Hirofumi Uzawa, en een aanbodtheorie die bepaalt dat mensen kunnen en vaak worden misleid door een niet-gesystematiseerd economisch beleid. Zijn ideeën vormden ook de basis voor verschillende kritische recente ontwikkelingen in de economie, zoals endogene groeitheorie, gedragseconomie en de wet van één prijs. Hij ontwikkelde ook de Lucas-kritiek op economisch beleid, die stelt dat relaties die in de economie lijken te bestaan, zoals een schijnbare relatie tussen inflatie en werkloosheid, kunnen veranderen als reactie op veranderingen in het economisch beleid.
De Nobelprijs voor de economie
In 1995 ontving Lucas de Nobel Memorial Prize in Economics voor het ontwikkelen van de theorie van rationele verwachtingen. Zijn theorie was dat consumenten een complexe reeks beslissingen nemen die de monetaire en fiscale bewegingen van de overheid compenseren en mogelijk dwarsbomen, gebaseerd op ervaringen uit het verleden en doelen die mogelijk niet in overeenstemming zijn met de doelen van de overheid.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.