Moet u een afzonderlijk beheerde account hebben?

De wereld van beleggingsbeheer is verdeeld in particuliere en institutionele beleggers. Producten die zijn ontworpen voor individuele beleggers met een gemiddeld inkomen, zoals de retailklassen van beleggingsfondsen, hebben bescheiden initiële investeringsvereisten: $ 1.000 of zelfs minder. Beheerde accounts of fondsen voor instellingen hebben daarentegen minimale beleggingsvereisten van $ 25 miljoen of meer.

Tussen deze uiteinden van het spectrum bevindt zich echter het groeiende universum van afzonderlijk beheerde accounts (SMA) gericht op rijke (maar niet noodzakelijkerwijs ultra-rijke) individuele beleggers. Of u ze nu "individueel beheerde accounts", "afzonderlijke account" of "afzonderlijk beheerde accounts" noemt, deze individueel gerichte beheerde accounts zijn mainstream geworden.

belangrijkste leerpunten

• Een afzonderlijk beheerde account (SMA) is een portefeuille van activa die wordt beheerd door een professionele beleggingsonderneming.
• SMA's zijn in toenemende mate gericht op rijke (maar niet ultra-rijke) particuliere beleggers, met ten minste zes cijfers om te investeren.
• SMA's bieden meer maatwerk in beleggingsstrategie, aanpak en managementstijl dan beleggingsfondsen.
• SMA's bieden directe eigendom van effecten en belastingvoordelen ten opzichte van beleggingsfondsen.
• Beleggers moeten de nodige zorgvuldigheid betrachten voordat zij zich verbinden tot een geldbeheerder wiens discretionaire diensten 1% tot 3% van de activa in de portefeuille kosten.

Wat is een afzonderlijk beheerde account?

Een SMA is een portefeuille van activa die wordt beheerd door een professionele beleggingsonderneming. In de Verenigde Staten worden de overgrote meerderheid van dergelijke bedrijven geregistreerde beleggingsadviseurs genoemd en opereren ze onder auspiciën van de Investment Advisors Act van 1940 en het toezicht van de US Securities and Exchange Commission (SEC). Een of meer portefeuillebeheerders zijn verantwoordelijk voor de dagelijkse investeringsbeslissingen, ondersteund door een team van analisten, plus operationele en administratieve medewerkers.

SMA's verschillen van gepoolde voertuigen zoals beleggingsfondsen doordat elke portefeuille uniek is voor één enkele rekening (vandaar de naam). Met andere woorden, als u een afzonderlijke account instelt bij Money Manager X, heeft Manager X de vrijheid om beslissingen voor deze account te nemen die kunnen verschillen van beslissingen voor andere accounts. Beleggingsfondsen kunnen vanwege hun structuur als beleggingen die door een groep beleggers worden gedeeld niet het voordeel bieden van aangepast portefeuillebeheer. Afzonderlijke accounts overwinnen deze barrière.

Stel bijvoorbeeld dat een manager toezicht houdt op een gediversifieerde kernaandelenstrategie met 20 aandelen. De beheerder besluit een beleggingsfonds te beleggen dat in deze aandelen belegt, evenals een afzonderlijk beheerd accountaanbod. Neem aan dat de beheerder bij het begin dezelfde investeringen en dezelfde gewichten kiest voor zowel het beleggingsfonds als de SMA. Vanuit het perspectief van een klant zijn de voordelige belangen in beide voertuigen vanaf het begin identiek, maar de uitspraken zien er anders uit. Voor de cliënt van het beleggingsfonds zal de positie worden weergegeven als een invoer met één regel met de ticker voor beleggingsfondsen - hoogstwaarschijnlijk een acroniem van vijf letters eindigend op "X". De waarde is de intrinsieke waarde aan het einde van de bedrijfsperiode op de ingangsdatum van het overzicht. De verklaring van de SMA-belegger zal echter elk van de aandelenposities en waarden afzonderlijk vermelden, en de totale waarde van de rekening is de totale waarde van elk van de posities.

Vanaf dit punt zullen de investeringen uiteen beginnen te lopen. De beslissingen die de beheerder neemt voor het beleggingsfonds - inclusief de timing voor het kopen en verkopen van aandelen, herbelegging van dividend en uitkeringen - zullen alle fondsbeleggers op dezelfde manier beïnvloeden. Voor SMA's worden beslissingen echter op accountniveau genomen en zullen deze daarom van belegger tot belegger verschillen.

Hoe afzonderlijk beheerde accounts worden aangepast

Het hoge aanpassingsniveau is een van de belangrijkste verkoopargumenten voor SMA's, met name als het gaat om individuele belastbare rekeningen. Portefeuilletransacties hebben gevolgen voor de kosten en belastingen. Met beheerde rekeningen kunnen beleggers het gevoel hebben dat ze meer controle hebben over deze beslissingen en dat ze beter zijn afgestemd op de doelstellingen en beperkingen die zijn uiteengezet in de verklaring over het beleggingsbeleid.

Dus wat is de toegangsprijs voor dit extra niveau van aangepaste aandacht? Gezien de technologische vooruitgang, hebben geldbeheerbedrijven hun minimale investeringsvereisten aanzienlijk kunnen verlagen tot ver onder het traditionele $ 1 miljoen-niveau. Maar er is nog steeds geen eenduidig ​​antwoord voor de duizenden managers die deel uitmaken van het SMA-universum. Als algemene vuistregel begint de toegangsprijs bij $ 100.000. SMA's gericht op vermogende particuliere beleggers hebben de neiging om minimale rekeningsaldi in te stellen tussen $ 100.000 en $ 5 miljoen. Voor strategieën die zijn ontworpen voor institutionele managers, kunnen minimale accountgroottes variëren van $ 10 miljoen tot $ 100 miljoen.

Voor stijlgebaseerde beleggers die blootstelling aan verschillende beleggingsstijlen zoeken (bijv. Large-cap waarde, small-cap groei) gaat de instapprijs omhoog, omdat er voor elke stijl een afzonderlijke SMA en een afzonderlijk accountminimum zal zijn gekozen. Een belegger die op zoek is naar pure exposure in de vier hoeken van de stijlbox - large cap, small cap, waarde en groei - moet bijvoorbeeld minimaal $ 400.000 beschikbaar hebben om een ​​op SMA gebaseerde strategie te implementeren. Andere beleggers kunnen de voorkeur geven aan een all-cap blend (of core) benadering waartoe toegang kan worden verkregen via een enkele manager.

Bovendien kunnen beleggers beperkingen opleggen aan de manier waarop het account wordt beheerd. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat een klant niet wil investeren in alcohol- of tabaksbedrijven of dat hij alleen wil investeren in bedrijven die zich inzetten voor een groter goed, zoals het milieu helpen. Afzonderlijk beheerde rekeningen zijn uiteindelijk ontworpen om individuele beleggers het soort gepersonaliseerd geldbeheer te bieden dat voorheen was voorbehouden aan instellingen en zakelijke klanten.

Afzonderlijk beheerde accounts en direct eigendom

De mogelijkheid om een ​​individuele kostenbasis te hebben voor de effecten in uw portefeuille is de sleutel tot die voordelen. Overweeg de aard van het beleggingsfonds om het belang te begrijpen. In zijn meest basale vorm is een beleggingsfonds een bedrijf dat in andere bedrijven belegt door de aandelen en obligaties van die bedrijven te kopen. Wanneer u aandelen van een beleggingsfonds koopt, deelt u het eigendom van de onderliggende effecten met alle andere beleggers in het fonds. U hebt geen individuele kostenbasis voor die effecten.

Stel bijvoorbeeld dat XYZ Mutual Fund aandelen houdt van bedrijf 1 en bedrijf 2. U koopt 100 aandelen van XYZ Mutual Fund. Hoewel u die 100 aandelen van XYZ bezit, bezit u geen aandelen van Bedrijf 1 of Bedrijf 2. Deze aandelen zijn eigendom van de beleggingsmaatschappij. Omdat u een belegger bent in XYZ —het bedrijf — kunt u aandelen in dat bedrijf kopen of verkopen, maar u hebt geen mogelijkheid om de beslissing van XYA om aandelen in bedrijf 1 of bedrijf 2 te kopen of te beheersen, te beheersen.

In een afzonderlijk beheerd account bezit u deze aandelen echter wel. Als een afzonderlijke accountportefeuille aandelen van bedrijf 1 en bedrijf 2 bevat, koopt de geldmanager namens u aandelen in elk van die bedrijven.

Om het "wederzijdse" karakter van beleggingsfondsen te voorkomen, kunt u ervoor kiezen om individuele aandelen en obligaties te kopen om uw eigen portefeuille op te bouwen, maar dat is een tijdrovende propositie en ontkent u het voordeel van professioneel portefeuillebeheer, dat de belangrijkste reden is beleggers stoppen hun geld in beleggingsfondsen. Om de voordelen van professioneel portefeuillebeheer te verkrijgen zonder de wederzijdse eigendom van de onderliggende effecten te belemmeren, wenden steeds meer beleggers zich tot afzonderlijke rekeningen.

Fiscale voordelen van afzonderlijk beheerde accounts

Een van de belangrijkste voordelen van gescheiden rekeningen is belastingwinst / -verlies, wat een techniek is om de belasting op kapitaalwinsten tot een minimum te beperken door de selectieve realisatie van winsten en verliezen in uw afzonderlijke portefeuille. Overweeg bijvoorbeeld een afzonderlijke portefeuille waarin twee effecten zijn gekocht tegen vergelijkbare prijzen. In de loop van de tijd is een van de effecten verdubbeld in waarde, terwijl de andere met de helft is gedaald.

Door de geldmanager te instrueren beide effecten te verkopen, worden de winsten die worden gegenereerd door het effect dat in waarde is verdubbeld, gecompenseerd door de verliezen in het andere effect, waardoor eventuele belasting op vermogenswinst wordt geëlimineerd. De opbrengst van de verkoop kan opnieuw worden geïnvesteerd, waardoor het saldo in uw account behouden blijft. Op dezelfde manier, als u onroerend goed, kunst of andere beleggingen met winst verkoopt, maar niet-gerealiseerde verliezen op uw afzonderlijke rekening heeft, kunt u de verliezen realiseren en gebruiken om de winsten van de verkoop van uw andere beleggingen te compenseren.

Een ander belastingvoordeel dat gepaard gaat met SMA's is het ontbreken van ingebedde vermogenswinsten, een veel voorkomend probleem bij beleggingsfondsen. Aangezien beleggingsfondsen 'wederzijds' zijn, delen alle beleggers de belastingverplichting op de vermogenswinst die het fonds oploopt, die ze allemaal één keer per jaar moet betalen. Als het fonds bijvoorbeeld van januari tot november in waarde verdubbelde, kregen beleggers die in december bij het fonds kochten niet het voordeel van een van deze voordelen, maar erven ze wel de belastingverplichting omdat de voordelen zijn ingebed in de portefeuille. Afzonderlijke beleggers op rekening zijn, dankzij de individuele kostenbasis van de onderliggende effecten, niet aansprakelijk voor meerwaarden die zijn gegenereerd vóór de dag dat ze in de portefeuille hebben belegd.

Vergoedingsstructuren van afzonderlijk beheerde fondsen

Een van de moeilijkheden die inherent zijn aan het maken van een appel-tot-appels-vergelijking tussen beleggingsaanbiedingen is dat de tariefstructuren variëren. Dit is zelfs lastiger voor SMA's dan voor beleggingsfondsen, om redenen die hieronder worden uitgelegd.

Beleggingsfondsen zijn vrij eenvoudig. Het sleutelnummer is de nettokostenratio, inclusief de beheervergoeding (voor de professionele services van het team dat het fonds runt), diverse bijkomende kosten en een distributievergoeding genaamd 12 (b) 1 vergoeding voor bepaalde in aanmerking komende fondsen. Veel fondsen hebben ook verschillende soorten verkoopkosten. Fondsen zijn verplicht om deze informatie in hun prospectussen te vermelden en expliciet aan te tonen hoe de fondskosten en verkoopkosten hypothetische rendementen over verschillende aanhoudingsperioden zouden beïnvloeden. Beleggers kunnen eenvoudig een fondsprospectus verkrijgen bij de moedermaatschappij van het fonds, online of via de post.

De honoraria van professionele geldbeheerders lopen doorgaans van 1% tot 3% van het beheerd vermogen.

Een prospectus wordt niet uitgegeven voor een afzonderlijke rekening. Managers vermelden hun basisvergoedingsstructuren in een gereglementeerde indiening, een formulier ADV deel 2. Een belegger kan dit document verkrijgen door contact op te nemen met de beheerder, maar ze zijn doorgaans niet zo breed beschikbaar via onbeperkte online downloads als prospectussen van beleggingsfondsen. Bovendien is het gepubliceerde vergoedingenschema in ADV deel 2 niet noodzakelijkerwijs vast - het is onderworpen aan onderhandelingen tussen de belegger (of de financieel adviseur van de belegger) en de geldbeheerder. Vaak is het geen enkele vergoeding, maar een schaal waarin de vergoeding (uitgedrukt als een percentage van het beheerd vermogen) afneemt naarmate het activavolume (het geïnvesteerde bedrag) toeneemt.

Het belang van due diligence

Omdat SMA's geen geregistreerde prospectussen uitgeven, moeten beleggers of hun adviseurs vertrouwen op andere bronnen voor het onderzoeken en evalueren van de beheerder. In het geval van beleggers wordt dit due diligence genoemd. Uitgebreide due diligence levert voldoende gedetailleerde informatie op over alle volgende gebieden:

Prestatie data

Een manager moet bereid zijn om prestatiegegevens (jaarlijks en bij voorkeur driemaandelijks behaalde rendementen) te delen sinds het begin van de strategie. De informatie is opgenomen in een composiet — een tabel met de totale prestaties voor alle rekeningen die in rekening worden gebracht in die strategie. Een goede vraag om hier te stellen is of de composiet voldoet aan de Global Investment Performance Standards van het CFA Institute en of een bevoegde externe auditor een brief heeft verstrekt waarin wordt bevestigd dat aan de normen wordt voldaan.

Filosofie en aanpak

Elke manager heeft een unieke beleggingsfilosofie en methode om die filosofie toe te passen op een beleggingsaanpak. U wilt weten of de manager een actievere of passievere stijl, een top-down of bottom-up benadering heeft, hoe hij of zij het alfa- en bètarisico beheert, de prestatiebenchmark van de strategie en andere vergelijkbare informatie.

Investeringsproces

Ontdek wie de beslissingen neemt en hoe deze worden uitgevoerd; de rollen en verantwoordelijkheden van portfoliomanagers, analisten, ondersteunend personeel en anderen; wie zit er in het investeringscomité; en hoe vaak het samenkomt. Verkoop vervolgens discipline en andere belangrijke aspecten van het proces.

Activiteiten

Sommige managers hebben uitgebreide interne handelsplatforms, terwijl anderen alle niet-kernfuncties uitbesteden aan externe leveranciers zoals Schwab of Fidelity. U moet ook inzicht hebben in transactiekosten en hoe deze uw bottom line kunnen beïnvloeden. Een ander nuttig informatiegebied hier zijn diensten voor klanten en accounts. U kunt onder andere meer te weten komen over de netto klantactiviteit - het aantal klanten dat bij het bedrijf binnenkomt en vertrekt.

Organisatie en compensatie

Hoe het bedrijf is georganiseerd en hoe het zijn professionals betaalt - vooral de managers wiens reputatie en track records de grote aantrekkingskracht hebben - zijn uiterst belangrijke aspecten van de investering. Begrijp de berekeningen achter de beloningscompensatie. Zijn de prikkels van de beheerder afgestemd op die van de belegger? Dit is een essentiële functie.

Nalevingsgeschiedenis

Rode vlaggen omvatten prominente overtredingen van de SEC of andere regelgevende instanties, boetes of opgelegde boetes en rechtszaken of andere ongunstige juridische situaties. De SEC beschouwt afzonderlijke accountmanagers als beleggingsadviseurs die vallen onder de bepalingen van de Investment Advisors Act van 1940.

Veel van deze informatie kan worden verkregen uit formulier ADV deel 1 en 2 van de manager (deel 2 bevat meer details over strategie, aanpak en vergoedingen, evenals biografische informatie over de belangrijkste teamleden). Prestatiegegevens moeten rechtstreeks van de manager beschikbaar zijn, online of via persoonlijk contact met een managementvertegenwoordiger. De vertegenwoordiger moet ook in staat zijn om telefonische of persoonlijke vergaderingen met belangrijke teamleden te coördineren en uw vragen met betrekking tot compliance en andere kwesties te richten aan het juiste personeel.

Het komt neer op

Gezien de accountminima zijn afzonderlijk beheerde accounts niet voor elke belegger. Als u over de middelen beschikt, kunnen deze een nuttig alternatief zijn voor beleggingsfondsen of andere gepoolde voertuigen en beter aansluiten bij uw eigen specifieke rendementsdoelstellingen, risicotolerantie en speciale omstandigheden. Om de voordelen van afzonderlijke accounts te maximaliseren, werken de meeste beleggers met een professionele beleggingsadviseur. De adviseur helpt bij beslissingen over de toewijzing van activa en de selectie van geldbeheerders, en coördineert de aanpassing van de portefeuille en het oogsten van winst / verlies.