Zachte commissies
Een zachte commissie, of zachte dollars, is een op transacties gebaseerde betaling die door een vermogensbeheerder aan een makelaar-dealer wordt gedaan en die niet in echte dollars wordt betaald. Met zachte commissies kunnen beleggingsmaatschappijen en institutionele fondsen een deel van hun uitgaven dekken via handelscommissies, in tegenstelling tot normale rechtstreekse betalingen via harde dollars, die moeten worden gerapporteerd. Bijvoorbeeld, het ontvangen van onderzoek van een tegenpartij in ruil voor het gebruik van hun makelaarsdiensten. De kosten zouden dus worden geclassificeerd als een handelscommissie en zouden tegelijkertijd hun gerapporteerde uitgaven voor onderzoek verlagen.
Het beleggende publiek heeft de neiging om een negatieve perceptie te hebben van regelingen met zachte dollars. Ze zijn van mening dat bedrijven aan de koopzijde kosten moeten betalen uit hun winst. Als zodanig wordt het gebruik van harde-dollarcompensatie steeds gebruikelijker.
Zachte commissies afbreken
Het gebruik van zachte-dollarcompensatie door geregistreerde beleggingsmaatschappijen met ERISA-gedekte pensioenen valt onder artikel 28 (e) van de Securities Exchange Act van 1934. Hedgefondsen worden echter niet gedekt, omdat ze over het algemeen niet geregistreerd zijn. Als zachte commissies buiten Paragraaf 28 (e) regelgeving worden gebruikt, moet de informatie aan beleggers worden bekendgemaakt.
Veel beleggingsfondsen kopen onderzoek of diensten met behulp van zachte commissies, omdat het fonds hierdoor rapportagekosten aan kostengevoelige beleggers kan vermijden. Met zachte commissies kunnen fondsen hun uitgaven financieren en uiteindelijk hun uitgavenratio's verlagen door in te stemmen met inferieure transactieprijzen. Dit type rapportage heeft om verschillende redenen vaak tot rapportageproblemen bij fondsbedrijven geleid.
Zachte commissiekritiek
De belegger draagt in wezen de kosten van onderzoek en andere gebundelde diensten die worden geleverd in een soft-commission transactie, maar een vermogensbeheerder maakt deze niet bekend. Ze zijn ingebouwd in de kostprijs van transacties, wat invloed heeft op de langetermijnprestaties van een fonds. Sommigen speculeren dat zachte commissies de kosten per aandeel van het uitvoeren en clearen van institutionele transacties met ongeveer 2-3% kunnen verhogen, hoewel er weinig betrouwbaar onderzoek naar is gedaan.
Het gebruik van zachte commissies mist transparantie. Ze zijn niet vergelijkbaar, noch zijn ze consistent tussen verschillende producten of bedrijven. Wat een beleggingsbeheerder ontvangt in de vorm van diensten, kan verschillen van wat een andere beheerder ontvangt. Als zodanig zal een belegger nooit weten welk deel van zijn transactiekosten wordt toegepast op de soft services of op zijn daadwerkelijke investering.
Soft Commission-geschiedenis
Zachte commissies hebben een lange geschiedenis in de makelaardij. Gedurende vele jaren publiceerde de New York Stock Exchange een vaste-provisieplanning. Omdat makelaars niet op prijs konden concurreren, probeerden ze zaken te winnen door aanvullende diensten aan te bieden, zoals onderzoek. Dit stond bekend als 'bundelen'. In het begin van de jaren zeventig onderzocht de overheid de tariefpraktijk en concludeerde later dat dit prijsafspraken vormden.
Vanaf 1 mei 1975, een datum die vaak wordt aangeduid als 'Meidag' binnen de makelaarssector, zouden makelaars met elke klant commissies moeten bedingen voor elke transactie. Bij het naderen van de deadline probeerden makelaars zichzelf te herstructureren door meer diensten aan te bieden en afzonderlijk over de prijs van dergelijke diensten te onderhandelen. Een dergelijke herstructurering - bekend als 'ontvlechting' - gaf aanleiding tot kortingsbemiddeling. Ondertussen lobbyde de industrie voor het recht om te behouden, inclusief de kosten van investeringsonderzoek dat het aan institutionele klanten aanbood als onderdeel van zijn commissie. De regel van 1 mei werd vervolgens gewijzigd [in artikel 28 (e)] om de status van veilige haven te geven aan elke fiduciaire die meer betaalt dan hun onderhandelde commissie voor onderzoek of diensten.
Ondanks kritiek worden zachte commissies nog steeds veel gebruikt in de VS. Ze zijn legaal elders (Singapore, Hong Kong, Canada, Verenigd Koninkrijk) maar beter gereguleerd dan in de VS Bijvoorbeeld, zachte commissies zijn legaal in Australië, maar moeten volledig en openbaar worden gemaakt .
Voor meer informatie over zachte commissies, zie het inspectierapport van de SEC over de Soft Dollar-praktijken van makelaars, beleggingsadviseurs en beleggingsfondsen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.