Solvabiliteitsratio versus liquiditeitsratio's: wat is het verschil?

Liquiditeitsratio's en de solvabiliteitsratio zijn instrumenten die beleggers gebruiken om investeringsbeslissingen te nemen. Liquiditeitsratio's meten het vermogen van een bedrijf om zijn activa in contanten om te zetten. Aan de andere kant meet de solvabiliteitsratio het vermogen van een onderneming om aan haar financiële verplichtingen te voldoen.

De solvabiliteitsratio omvat financiële verplichtingen op zowel de lange als de korte termijn, terwijl de liquiditeitsratio's meer gericht zijn op de kortlopende schuldverplichtingen van de onderneming en de vlottende activa.

Solvabiliteitsratio

Solvabiliteitsratio

De solvabiliteitsratio is een uitgebreide maatstaf voor de solvabiliteit, aangezien deze de werkelijke kasstroom van een bedrijf meet - in plaats van de netto-inkomsten - door afschrijvingen en andere niet-contante kosten terug te tellen om het vermogen van het bedrijf om te blijven drijven te beoordelen. Het meet deze kasstroomcapaciteit met betrekking tot alle verplichtingen, in plaats van alleen kortlopende schulden. Op deze manier beoordeelt de solvabiliteitsratio de gezondheid van een bedrijf op de lange termijn door zijn terugbetalingsvermogen te evalueren voor zijn langlopende schulden en de rente op die schulden.

De solvabiliteitsratio wordt vaak gebruikt door potentiële zakelijke geldschieters om te ontdekken of de kasstroom van een bedrijf voldoende is om aan haar verplichtingen op korte en lange termijn te voldoen. Hoe lager de solvabiliteitsratio van een bedrijf, hoe groter de kans dat het zijn schuldenverplichtingen niet nakomt.

In tegenstelling tot liquiditeitsratio's meet de solvabiliteitsratio het vermogen van een bedrijf om aan zijn totale financiële verplichtingen te voldoen. De solvabiliteitsratio wordt berekend door het nettoresultaat en de afschrijvingen van een onderneming te delen door haar verplichtingen op korte en lange termijn. Dit geeft aan of het nettoresultaat van een bedrijf haar totale verplichtingen kan dekken. Over het algemeen wordt een bedrijf met een hogere solvabiliteitsratio als een gunstiger investering beschouwd.

Belangrijkste leerpunten

• Liquiditeitsratio's en de solvabiliteitsratio zijn instrumenten die beleggers gebruiken om investeringsbeslissingen te nemen.
• Liquiditeitsratio's meten het vermogen van een bedrijf om hun activa in contanten om te zetten.
• De solvabiliteitsratio omvat financiële verplichtingen op zowel de lange als de korte termijn, terwijl de liquiditeitsratio's meer gericht zijn op de kortlopende schuldverplichtingen van de onderneming en de vlottende activa.

Liquiditeitsratio's

Liquiditeitsratio's meten het vermogen van een bedrijf om zijn schulden op korte termijn af te lossen en zijn activa om te zetten in contanten. Het is belangrijk dat een bedrijf de mogelijkheid heeft om zijn kortetermijnactiva om te zetten in contanten, zodat het zijn kortetermijnschuldverplichtingen kan nakomen. Een gezonde liquiditeitsratio is ook essentieel wanneer het bedrijf extra activa wil kopen.

Interne analyse met betrekking tot liquiditeitsratio's houdt bijvoorbeeld in dat meerdere boekhoudperioden worden gebruikt die volgens dezelfde boekhoudmethoden worden gerapporteerd. Door eerdere perioden te vergelijken met huidige activiteiten, kunnen analisten veranderingen in het bedrijf volgen. Over het algemeen toont een hogere liquiditeitsratio aan dat een bedrijf meer liquide is en een betere dekking van uitstaande schulden heeft.

Een gebruikelijke liquiditeitsratio is de huidige ratio. De huidige ratio meet het vermogen van een bedrijf om aan zijn kortlopende schuldenverplichtingen te voldoen. Het wordt berekend door zijn vlottende activa te delen door zijn kortlopende verplichtingen. Over het algemeen geeft een hogere huidige ratio aan dat het bedrijf in staat is om al zijn schulden op korte termijn af te lossen. Een andere veel voorkomende liquiditeitsratio staat bekend als de quick ratio. Het meet het vermogen van een bedrijf om zijn kortetermijnverplichtingen met zijn meest liquide activa na te komen en sluit daarom voorraden uit van zijn vlottende activa. Het is ook bekend als de "zuur-testverhouding"

Een analyse van de liquiditeitsratio is misschien niet zo effectief als je over verschillende bedrijfstakken kijkt, omdat verschillende bedrijven verschillende financieringsstructuren nodig hebben. De analyse van de liquiditeitsratio is ook minder effectief voor het vergelijken van bedrijven van verschillende grootte op verschillende geografische locaties.