Stabilisatiebeleid
Stabilisatiebeleid is een strategie van een overheid of haar centrale bank die gericht is op het handhaven van een gezond niveau van economische groei en minimale prijsveranderingen. Het handhaven van een stabilisatiebeleid vereist monitoring van de conjunctuurcyclus en aanpassing van de benchmarkrentetarieven indien nodig om abrupte veranderingen in de vraag te beheersen.
In de taal van zakelijk nieuws is een stabilisatiebeleid bedoeld om te voorkomen dat de economie buitensporig "oververhit" of "vertraagt".
Inzicht in het stabilisatiebeleid
Een studie van het Brookings Instituut stelt vast dat de Amerikaanse economie sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog ongeveer een op de zeven maanden in een recessie zit. Deze cyclus wordt als onvermijdelijk beschouwd, maar het stabilisatiebeleid wil de klap verzachten en wijdverbreide werkloosheid voorkomen.
Een stabilisatiebeleid is bedoeld om grillige schommelingen in de totale productie van de economie te beperken, gemeten aan de hand van het bruto binnenlands product (bbp) van het land, en om schommelingen in inflatie of deflatie te beheersen. Stabilisatie van deze factoren leidt doorgaans tot een gezond werkgelegenheidsniveau.
Belangrijkste leerpunten
- Het stabilisatiebeleid is erop gericht een economie op een gelijkmatig niveau te houden door de rentetarieven indien nodig te verhogen of te verlagen.
- Rentetarieven worden verhoogd om te ontmoedigen om te lenen en verlaagd om lenen te stimuleren om te besteden.
- Het beoogde resultaat is een economie die wordt opgevangen door de effecten van wilde schommelingen in de vraag.
Het begrip stabilisatiebeleid wordt ook gebruikt om overheidsmaatregelen te beschrijven in reactie op een economische crisis of schok, zoals een wanbetaling van de overheidsschuld of een crash op de aandelenmarkt. De reacties kunnen noodacties en hervormingswetgeving omvatten.
De wortels van het stabilisatiebeleid
Baanbrekende econoom John Maynard Keynes merkte op dat een economie groeit en krimpt in een cyclisch patroon. Wanneer mensen niet de middelen hebben om de goederen of diensten die worden geproduceerd te kopen, worden de prijzen verlaagd om klanten te verleiden. Terwijl de prijzen dalen, ervaren sommige bedrijven aanzienlijke verliezen. Bedrijfsfaillissementen nemen toe en het banenverlies loopt op. Dat vermindert de koopkracht op de consumentenmarkt verder. Prijzen kunnen alleen maar lager worden.
In de VS is de Federal Reserve belast met het verhogen of verlagen van de rentetarieven om de vraag naar goederen en diensten op een gelijkmatig niveau te houden.
Om de cyclus te stoppen, betoogde Keynes, zijn veranderingen in het fiscale beleid nodig, zoals de manipulatie van de totale vraag. In de Keynesiaanse theorie wordt de vraag gestimuleerd om een hoge werkloosheid tegen te gaan en wordt deze onderdrukt om de stijgende inflatie tegen te gaan. De belangrijkste tool die beschikbaar is om de vraag te verhogen of te verlagen, is het verlagen of verhogen van de rentetarieven voor leningen.
De meeste moderne economieën hanteren een stabilisatiebeleid, waarbij veel van het werk wordt gedaan door centrale bankautoriteiten zoals de Amerikaanse Federal Reserve Board. Stabilisatiebeleid wordt grotendeels toegeschreven aan de gematigde maar positieve groei van het BBP die sinds het begin van de jaren tachtig in de VS wordt waargenomen.
De toekomst van het stabilisatiebeleid
Veel economen zijn nu van mening dat het handhaven van een gestaag tempo van economische groei en het stabiel houden van prijzen essentieel zijn voor de welvaart op de lange termijn, vooral omdat economieën complexer en geavanceerder worden.
Extreme volatiliteit in elk van die variabelen kan leiden tot onvoorziene gevolgen voor de brede economie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.