Optie Grieken: 4 factoren voor het meten van risico's

De prijs van een optie kan worden beïnvloed door een aantal factoren die handelaren kunnen helpen of kunnen schaden, afhankelijk van het soort posities dat ze hebben ingenomen. Succesvolle handelaren begrijpen de factoren die van invloed zijn op de prijsstelling van opties, waaronder de Grieken - een set risicomaatstaven die aangeven hoe gevoelig een optie is voor verval van tijdwaarde, impliciete volatiliteit en prijswijzigingen in een onderliggend effect.

De vier belangrijkste Griekse risicomaatstaven zijn de delta, theta, vega en gamma van een optie.

Belangrijkste leerpunten

• Delta is een maat voor de verandering in de prijs of premie van een optie als gevolg van een wijziging in de onderliggende waarde.
• Gamma meet de veranderingssnelheid van Delta in de loop van de tijd, evenals de veranderingssnelheid van de onderliggende waarde. Gamma helpt prijsschommelingen in het onderliggende actief te voorspellen.
• Theta meet de snelheid van tijdsverval in de waarde van een optie of de premie. Tijdsverval is de erosie van de waarde van een optie in de loop van de tijd.
• Vega meet het risico van veranderingen in de impliciete volatiliteit of de toekomstgerichte verwachte volatiliteit van de onderliggende activaprijs.

Optiecontracten begrijpen

Optiecontracten worden gebruikt voor het afdekken van een portefeuille. Dat wil zeggen, het doel is om mogelijke ongunstige bewegingen in andere investeringen te compenseren. Optiecontracten worden ook gebruikt om te speculeren of de prijs van een actief kan stijgen of dalen.

Kortom, een call-optie geeft de houder van de optie het recht om de onderliggende waarde te kopen, terwijl een put-optie de houder de mogelijkheid biedt om de onderliggende waarde te verkopen. Opties kunnen worden uitgeoefend, wat betekent dat ze kunnen worden omgezet in aandelen van de onderliggende waarde tegen een specifieke prijs die de uitoefenprijs wordt genoemd. Elke optie heeft een einddatum die een vervaldatum wordt genoemd en een bijbehorende kostprijs of waarde die de premie wordt genoemd.

De premie of prijs van een optie is meestal gebaseerd op een optieprijsmodel, zoals Black-Scholes, wat leidt tot prijsfluctuaties. Grieken worden meestal bekeken in combinatie met een optieprijsmodel om de bijbehorende risico's te begrijpen en te schatten.

Hoeveel de premie of marktwaarde van een optie schommelt voorafgaand aan het verstrijken ervan, wordt volatiliteit genoemd. Prijsschommelingen kunnen worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder de financiële omstandigheden van het bedrijf, economische omstandigheden, geopolitieke risico's en bewegingen in de algemene markten.

Impliciete volatiliteit vertegenwoordigt het beeld van de markt over de waarschijnlijkheid dat de prijs van een actief zal veranderen. Beleggers gebruiken impliciete volatiliteit, impliciet vol genoemd, om toekomstige bewegingen in het effect of aandeel en in de prijs van de optie te voorspellen of te anticiperen. Als de volatiliteit naar verwachting zal toenemen, wat betekent dat het geïmpliceerde volume stijgt, zal de premie voor een optie waarschijnlijk ook toenemen.

Invloeden op de prijs van een optie

Tabel 1 hieronder geeft de belangrijkste invloeden op zowel de prijs van een call als de putoptie. Het plus- of minteken geeft de prijsrichting van een optie aan als gevolg van een wijziging in een van de vermelde variabelen.

Wanneer bijvoorbeeld de impliciete volatiliteit toeneemt, stijgt de prijs van een optie zolang andere variabelen statisch blijven.

Tabel 1: Belangrijke invloeden op de prijs van een optie

Houd er rekening mee dat de resultaten zullen variëren afhankelijk van of een handelaar lang of kort is. Als een handelaar lang een calloptie heeft, zal een stijging van de impliciete volatiliteit gunstig zijn omdat een hogere volatiliteit doorgaans wordt ingeprijsd in de optiepremie. Aan de andere kant, als een handelaar een short call optie positie heeft vastgesteld, zal een toename van de impliciete volatiliteit een omgekeerd (of negatief) effect hebben.

De schrijver van een naakte optie, of een put of een call, zou niet profiteren van een toename van de volatiliteit omdat schrijvers willen dat de prijs van de optie daalt. Schrijvers zijn verkopers van opties. Wanneer een schrijver een calloptie verkoopt, wil de schrijver niet dat de aandelenkoers boven de staking uitkomt, omdat de verkoper de optie zou uitoefenen als dat het geval is. Met andere woorden, als de koers van het aandeel hoog genoeg zou stijgen, zou de verkoper aandelen aan de optiehouder moeten verkopen tegen de uitoefenprijs wanneer de marktprijs hoger was.

Verkopers van opties krijgen een premie om het risico te compenseren dat hun opties tegen hen worden uitgeoefend. Verkoopopties worden ook wel shorting genoemd.

Tabellen 2 en 3 presenteren dezelfde variabelen in termen van lange en short call-opties (tabel 2) en lange en short put-opties (tabel 3). Merk op dat een daling van de impliciete volatiliteit, een kortere vervaltijd en een daling van de koers van het onderliggende effect de batenhouder van de short call ten goede zal komen.

Tegelijkertijd zullen een toename van de volatiliteit, een langere resterende tijd op de optie en een stijging van de onderliggende waarde de lange call-houder ten goede komen.

Een short put-houder profiteert van een afname van de impliciete volatiliteit, een kortere resterende tijd tot vervaldatum, en een stijging van de onderliggende waarde, terwijl een lange put-houder profiteert van een toename van de impliciete volatiliteit, een langere resterende tijd tot vervaldatum, en een daling van de prijs van het onderliggende effect.

Tabel 2: Belangrijke invloeden op de prijs van een korte en lange calloptie

Tabel 3: Belangrijke invloeden op de prijs van een korte en lange putoptie

Rentetarieven spelen een verwaarloosbare rol in een positie tijdens de levensduur van de meeste optiehandel. Een minder bekende Griek, Rho, meet echter de impact van veranderingen in rentetarieven op de prijs van een optie. Doorgaans maken hogere rentetarieven belopties duurder en zijn opties goedkoper, terwijl alle andere dingen gelijk zijn.

Al het bovenstaande biedt context voor een onderzoek van de risicocategorieën die worden gebruikt om de relatieve impact van deze variabelen te meten.

Houd er rekening mee dat de Grieken handelaren helpen om wijzigingen in de prijs van een optie te projecteren.

De Grieken

Tabel 4 beschrijft de vier primaire risicomaatstaven - de Grieken - die een handelaar moet overwegen voordat hij een optiepositie opent.

Tabel 4: De belangrijkste Grieken

Delta

Delta is een maat voor de verandering in de prijs van een optie (d.w.z. de premie van een optie) als gevolg van een wijziging in het onderliggende effect. De waarde van Delta varieert van -100 tot 0 voor putten en 0 tot 100 voor aanroepen (vermenigvuldigd met 100 om de decimaal te verschuiven). Puts genereren een negatieve delta omdat ze een negatieve relatie hebben met de onderliggende beveiliging; dat wil zeggen putpremies dalen wanneer de onderliggende waarde stijgt en vice versa.

Omgekeerd hebben callopties een positieve relatie met de prijs van de onderliggende waarde. Als de prijs van het onderliggende actief stijgt, neemt ook de call-premie toe, mits er geen wijzigingen in andere variabelen zijn, zoals impliciete volatiliteit of resterende tijd tot de vervaldatum.

Als de prijs van de onderliggende waarde daalt, daalt de call-premie ook als alle andere dingen constant blijven.

Een goede manier om Delta te visualiseren, is door aan een racebaan te denken. De banden vertegenwoordigen de Delta en het gaspedaal vertegenwoordigt de onderliggende prijs. Low Delta-opties zijn vergelijkbaar met racewagens met economy-banden. Ze zullen niet veel grip krijgen als je snel accelereert. Aan de andere kant zijn hoge Delta-opties zoals drag-racebanden. Ze zorgen voor veel tractie als je op het gas stapt. Deltawaarden dichter bij 1, 0 of -1, 0 bieden de hoogste tractie.

Stel bijvoorbeeld dat de ene geldoptie een Delta heeft van 0, 25 en een andere geldoptie een Delta van 0, 80 heeft. Een verhoging van de onderliggende waarde met $ 1, 00 leidt tot een verhoging van de eerste optie met $ 0, 25 en een verhoging van de tweede optie met $ 0, 80. Traders die op zoek zijn naar de grootste tractie, willen misschien hoge Delta's overwegen, hoewel deze opties meestal duurder zijn in termen van hun kostenbasis, omdat ze waarschijnlijk in-the-money vervallen.

Een 'at the money'-optie, wat betekent dat de uitoefenprijs van de optie en de prijs van het onderliggende actief gelijk zijn, heeft een deltawaarde van ongeveer 50 (0, 5 zonder de decimale verschuiving). Dat betekent dat de premie met een half punt zal stijgen of dalen met een eenpunt hoger of lager in het onderliggende effect.

Als een call-to-the-money tarwe bijvoorbeeld een Delta van 0, 5 heeft en tarwe met 10 cent stijgt, zal de premie op de optie met ongeveer 5 cent (0, 5 x 10 = 5) of $ 250 (elke cent in een premium is $ 50 waard).

Delta verandert als de opties winstgevender of in-the-money worden. In-the-money betekent dat er winst is omdat de uitoefenprijs van de optie gunstiger is dan de onderliggende koers. Naarmate de optie verder in het geld komt, benadert Delta 100 op een call en -100 op een put waarbij de uitersten een een-op-een relatie teweegbrengen tussen veranderingen in de optieprijs en veranderingen in de onderliggende prijs.

Bij Delta-waarden van -100 en 100 gedraagt ​​de optie zich in feite als het onderliggende effect wat betreft prijswijzigingen. Dit gedrag treedt op met weinig of geen tijdwaarde, omdat de meeste opties intrinsiek zijn.

Waarschijnlijkheid om winstgevend te zijn

Delta wordt vaak gebruikt bij het bepalen van de waarschijnlijkheid dat een optie bij het verstrijken in geld is. Bijvoorbeeld, een call-out van het geld met een 0, 20 Delta heeft ongeveer 20% kans om bij het verlopen in-the-money te zijn, terwijl een call-out van het geld met een Delta van 0, 95 een ongeveer 95% kans om bij het verstrijken in geld te zijn.

De veronderstelling is dat de prijzen een log-normale verdeling volgen, zoals een munt flip.

Op een hoog niveau betekent dit dat handelaren Delta kunnen gebruiken om het risico van een bepaalde optie of strategie te meten. Hogere Delta's kunnen geschikt zijn voor strategieën met een hoog risico en hoge beloningen met lage winstpercentages, terwijl lagere Delta's ideaal kunnen zijn voor strategieën met een laag risico en hoge winstpercentages.

Delta- en directioneel risico

Delta wordt ook gebruikt bij het bepalen van richtingsrisico. Positieve Delta's zijn lange (koop) marktaannames, negatieve Delta's zijn korte (verkoop) marktaannames en neutrale Delta's zijn neutrale marktaannames.

Wanneer u een calloptie koopt, wilt u een positieve Delta omdat de prijs zal stijgen samen met de onderliggende activaprijs. Wanneer u een putoptie koopt, wilt u een negatieve Delta waarbij de prijs zal dalen als de onderliggende activaprijs stijgt.

Drie dingen om rekening mee te houden bij Delta:

1. Delta heeft de neiging dichter bij verval te komen voor bijna-of-at-the-money opties.

2. Delta wordt verder geëvalueerd door gamma, dat een maat is voor de veranderingssnelheid van Delta.

3. Delta kan ook veranderen als reactie op impliciete volatiliteitsveranderingen.

Gamma

Gamma meet de snelheid van veranderingen in Delta in de tijd. Aangezien deltawaarden constant veranderen met de prijs van het onderliggende actief, wordt Gamma gebruikt om de mate van verandering te meten en traders een idee te geven van wat ze in de toekomst kunnen verwachten. Gamma-waarden zijn het hoogst voor geldopties en het laagst voor die diepe geldbedragen.

Terwijl Delta verandert op basis van de onderliggende activaprijs, is Gamma een constante die de mate van verandering van Delta weergeeft. Dit maakt Gamma nuttig voor het bepalen van de stabiliteit van Delta, die kan worden gebruikt om de waarschijnlijkheid te bepalen dat een optie de uitoefenprijs na afloop bereikt.

Stel bijvoorbeeld dat twee opties dezelfde deltawaarde hebben, maar één optie heeft een hoog gamma en één heeft een laag gamma. De optie met het hogere gamma zal een hoger risico hebben, omdat een ongunstige beweging van de onderliggende waarde een te grote impact zal hebben. Hoge Gamma-waarden betekenen dat de optie de neiging heeft om volatiele schommelingen te ervaren, wat een slechte zaak is voor de meeste handelaren die voorspelbare kansen zoeken.

Een goede manier om aan Gamma te denken, is het meten van de stabiliteit van de waarschijnlijkheid van een optie. Als Delta de kans weergeeft dat ze bij het verlopen in-the-money is, vertegenwoordigt Gamma de stabiliteit van die waarschijnlijkheid in de tijd.

Een optie met een hoog gamma en een 0, 75-delta heeft mogelijk minder kans om in-the-money te verlopen dan een lage gamma-optie met dezelfde delta.

Voorbeeld van Gamma

Tabel 5 laat zien hoeveel Delta verandert na een eenpunts beweging in de prijs van de onderliggende waarde. Wanneer call-opties diep uit de prijs zijn, hebben ze meestal een kleine Delta omdat wijzigingen in de onderliggende kleine prijswijzigingen genereren. De Delta wordt echter groter naarmate de calloptie dichter bij het geld komt.

In tabel 5 stijgt Delta terwijl we de cijfers van links naar rechts lezen, en het wordt weergegeven met waarden voor Gamma op verschillende niveaus van het onderliggende. De kolom met winst / verlies (P / L) van -200 vertegenwoordigt de staking op het geld van 930, en elke kolom vertegenwoordigt een verandering van één punt in de onderliggende waarde.

At-the-money Gamma is -0, 79, wat betekent dat voor elke beweging van de onderliggende punt, Delta met exact 0, 79 zal toenemen. (Voor zowel Delta als Gamma is de decimaal twee cijfers verschoven door te vermenigvuldigen met 100.)

Als je naar rechts gaat naar de volgende kolom, die een verplaatsing van één punt hoger naar 931 vertegenwoordigt vanaf 930, kun je zien dat Delta -53.13 is, een toename van .79 vanaf -52.34.

Delta stijgt naarmate deze short call-optie in het geld komt en het negatieve teken betekent dat de positie verliest omdat het een shortpositie is. (Met andere woorden, de positie Delta is negatief.)

Daarom verliest de positie met een negatieve Delta van -51, 34 0, 51 (afgeronde) premiepunten met de volgende eenpuntstoename van de onderliggende waarde.

Er zijn nog een paar punten om rekening mee te houden over Gamma:

1. Gamma is de kleinste voor opties die ver van het geld en diep in het geld zijn.

2. Gamma is het hoogst wanneer de optie dichtbij het geld komt.

3. Gamma is positief voor lange opties en negatief voor korte opties.

theta

Theta meet de snelheid van tijdsverval in de waarde van een optie of de premie.

Tijdsverval vertegenwoordigt de erosie van de waarde of prijs van een optie als gevolg van het verstrijken van de tijd. Naarmate de tijd verstrijkt, neemt de kans dat een optie winstgevend of in-the-money is af. Tijdsverval versnelt meestal naarmate de vervaldatum van een optie dichterbij komt, omdat er minder tijd overblijft om winst te maken uit de transactie.

Theta is altijd negatief voor een enkele optie omdat de tijd in dezelfde richting beweegt. Zodra een optie door een handelaar wordt gekocht, begint de klok te tikken en begint de waarde van de optie onmiddellijk te dalen totdat deze op de vooraf gedefinieerde vervaldatum waardeloos verloopt.

Theta is goed voor verkopers en slecht voor kopers. Een goede manier om het te visualiseren, is om een ​​zandloper voor te stellen waarbij de ene kant de koper is en de andere de verkoper. De koper moet beslissen of hij de optie wil gebruiken voordat de tijd om is. Maar ondertussen stroomt de waarde van de kant van de koper naar de kant van de zandloper van de verkoper. De beweging is misschien niet extreem snel, maar het is een continu verlies van waarde voor de koper.

Theta-waarden zijn altijd negatief voor lange opties en hebben altijd een nulwaarde bij het verlopen, omdat de tijd slechts in één richting beweegt en de tijd opraakt wanneer een optie verloopt.

Voorbeeld van Theta

Een optiepremie die geen intrinsieke waarde of geen winst heeft, zal in toenemende mate dalen naarmate de vervaldatum nadert.

Tabel 6 toont Theta-waarden op verschillende tijdsintervallen voor een S&P 500 Dec at-the-money call-optie. De uitoefenprijs is 930.

Zoals u ziet, neemt Theta toe naarmate de vervaldatum dichterbij komt (T + 25 is de vervaldatum). Op T + 19, of zes dagen vóór het verstrijken, heeft Theta 93, 3 bereikt, wat ons in dit geval vertelt dat de optie nu $ 93, 30 per dag verliest, een stijging van $ 45, 40 per dag op T + 0 toen de hypothetische handelaar de positie opende.

Tabel 6: Theta-waarden voor de korte S&P call-optie van 930 december

Theta-waarden lijken op de lange termijn soepel en lineair, maar de hellingen worden veel steiler voor geldopties naarmate de vervaldatum nadert. De extrinsieke waarde of tijdswaarde van de opties voor in- en out-of-the-money is bijna laag bij het verlopen, omdat de kans dat de prijs de uitoefenprijs bereikt laag is.

Met andere woorden, er is een kleinere kans op het verdienen van een winst in de buurt van verloop van tijd als de tijd opraakt. At-the-money opties zullen waarschijnlijk eerder deze prijzen bereiken en winst maken, maar als ze dat niet doen, moet de extrinsieke waarde over een korte periode worden verdisconteerd.

Enkele extra punten over Theta om te overwegen bij het handelen:

1. Theta kan hoog zijn voor out-of-the-money opties als ze veel impliciete volatiliteit met zich meebrengen.

2. Theta is meestal het hoogst voor at-the-money opties, omdat er minder tijd nodig is om winst te maken met een koersbeweging in de onderliggende waarde.

3. Theta zal sterk toenemen naarmate het tijdsverval versnelt in de laatste paar weken vóór het verstrijken en kan de positie van een lange optiehouder ernstig ondermijnen, vooral als de impliciete volatiliteit tegelijkertijd afneemt.

Vega

Vega meet het risico van veranderingen in impliciete volatiliteit of de toekomstgerichte verwachte volatiliteit van de onderliggende activaprijs. Terwijl Delta werkelijke prijsveranderingen meet, is Vega gericht op veranderingen in verwachtingen voor toekomstige volatiliteit.

Hogere volatiliteit maakt opties duurder, omdat de kans groter is dat de uitoefenprijs op een bepaald moment wordt bereikt.

Vega vertelt ons ongeveer hoeveel een optieprijs zal stijgen of dalen bij een toename of verlaging van het niveau van impliciete volatiliteit. Optieverkopers profiteren van een daling van de impliciete volatiliteit, maar omgekeerd voor optiekopers.

Het is belangrijk om te onthouden dat geïmpliceerde volatiliteit prijsactie op de optiemarkt weerspiegelt. Wanneer optieprijzen worden geboden omdat er meer kopers zijn, zal de impliciete volatiliteit toenemen.

Lange optiehandelaren profiteren van een hogere biedprijs en korte optiehandelaren profiteren van lagere prijzen. Dit is de reden waarom lange opties een positieve Vega hebben en korte opties een negatieve Vega.

Extra punten om in gedachten te houden met betrekking tot Vega:

1. Vega kan stijgen of dalen zonder prijsveranderingen van de onderliggende waarde, als gevolg van veranderingen in de impliciete volatiliteit.
2. Vega kan toenemen als reactie op snelle bewegingen in de onderliggende waarde.
3. Vega valt naarmate de optie dichterbij de vervaldatum komt.